Ամբաստանյալի նստարանին 30-ամյա Հայկազ Գրիգորյանն առաջին անգամ չէ, որ հայտնվում է: 8-ամյա կրթությամբ, ոչ մի տեղ չաշխատող գյումրեցի այս երիտասարդը գողության համար առաջին անգամ հասցրել էր դատապարտվել 2006 թ.-ին: Քրեական օրենսգրքի 177 հոդվածի 1-ին մասով առաջադրված մեղադրանքում իրեն լիովին մեղավոր ճանաչած Հայկազ Գրիգորյանի նկատմամբ որպես պատիժ առաջին անգամ կիրառվել էր տուգանքը:

Երկրորդ անգամ նույն հոդվածով ամբաստանյալը 2008 թ.-ին դատապարտվել էր 2 տարի 8 ամիս ազատազրկման: Նշված պատժաչափը երկու ամիս պակաս կրելուց հետո՝ 2010 թ.-ին, Հայկազը հայտնվել էր ազատության մեջ: Դատարանում ամբաստանյալի կենսագրական տվյալները ճշտելիս դատավոր Հարություն Մովսեսյանը չանդրադարձավ նրա ազատության մեջ եղած տարիներին: Դրա վերաբերյալ հարցեր հավանաբար կհնչեն Հ. Գրիգորյանի հարցաքննության ժամանակ:

Աշխատանք եւ որեւէ մասնագիտություն չունեցող երիտասարդն, ինչպես պարզվեց 4 դրվագից բաղկացած այս քրեական գործից, բավական դիտողունակ եւ ինֆորմացված անձնավորություն էր՝ հատկապես դատարկ կամ բնակեցված, սակայն տանտերերի երկարատեւ բացակայությամբ աչքի ընկնող բնակարանների գծով: Հայկազ Գրիգորյանը 2013 թ.-ի մարտ ամսին (օրը պարզված չէ), օգոստոսի 4-ին, սեպտեմբերի 29-ին եւ հոկտեմբերի 14-ին մուտք էր գործել Ա. Ղազարյանի, Ա. Ստամբոլցյանի եւ Ա. Նալբանդյանի բնակարաններ ու գողացել համապատասխանաբար 3 մլն դրամի, 300 հազար դրամի եւ 350 հազար դրամին համարժեք կենցաղային իրեր, ջեռուցման կաթսա, մարտկոցներ, սպասք եւ այլն: Նրան մեղադրանք էր առաջադրվել Քրեական օրենսգրքի 177 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով:

Ամբաստանյալ Հայկազ Գրիգորյանն իրեն առաջադրված մեղադրանքն ընդունեց մասնակի՝ շեշտելով, որ իրեն մեղավոր է ճանաչում միայն երեք դրվագով: Աննա Ղազարյանի տանը կատարված գողության փաստից ամբաստանյալը հրաժարվեց: «Ես 3 մլն-ի ապրանք չեմ տարել»,- հայտարարեց Հայկազ Գրիգորյանը:

Քանի որ Հ. Գրիգորյանը մեղքն ընդունեց մասնակի, մեղադրող Վ. Միրզոյանը միջնորդեց դատարանին նախ լսել տուժողներին, հետո մեղադրյալին եւ այնուհետեւ հրապարակել գործում առկա ապացույցները:

Քրեական այս գործով տուժող ճանաչված երեք անձանցից դատական նիստին ներկա էր միայն Ա.Ղազարյանի ներկայացուցիչը՝ Լուսյա Պետրոսյանը: Վերջինս դատարանում պատմեց, որ աղջկա տան բանալիները տարիներ շարունակ իր մոտ են եղել, քանի որ Ղազարյանները ընտանիքով բացակայել են՝ գտնվել են ՌԴ-ում:

«Իրանք էդ տունն առան, կահավորեցին ու թողեցին գնացին: Երեւի մեկ տարի են ապրել այդտեղ: Տան բալնիքներն իմ մոտ էր, ես կերթայի, կնայեի, կմաքրեի: Անցած տարի ապրիլ ամսվա սկզբներին աղջկաս հարեւանը զանգեց, թե խորդանոցի ապակին հանած կողքի է դրած: Ես անհանգստացա, զանգեցի ամուսնուս ու ժամը 18-ի կողմ գնացինք «Օդանավակայան» թաղամաս,- պատմեց տուժողի ներկայացուցիչը,- տեսանք, որ տունը խառնած է, շատ չէ, բայց խառը վիճակ էր, զանգեցինք անմիջապես ոստիկաններին, որովհետեւ արդեն պարզ էր, որ տունը օտար մարդ է մտել»:

Լուսյա Պետրոսյանն անմիջապես նկատել է, որ տնից անհետացել է ջեռուցման կաթսան, միկրոալիքային վառարանը, էլեկտրական թեյնիկը, թանկարժեք սպասքեղեն, սրբիչներ եւ այլն: Տուժող կողմն էլ իր հերթին վերադառնալով Ռուսաստանից՝ հայտնաբերել է, որ տնից անհետացել են նաեւ ջեռուցման մարտկոցները: Տեղազննության ժամանակ դրանց բացակայությունը ոչ ոստիկանները, ոչ Լուսյա Պետրոսյանը չեն նկատել:

«Ես հեչ մի ավելորդ բան չեմ գրել հայտարարության մեջ,- դատարանում պարզաբանեց Լուսյա Պետրոսյանը,- օրինակ, ես գիտեի, թե միքսերն էլ են տարել, բայց հետո նայել եմ, դարակի միջից գտել եմ, գնացել քննիչին ասել եմ, որ միքսերը չեն տարել, բայց պառերը ոչ ես էի տեսել, ոչ ոստիկանները: Հետո, որ խնամիներս եկան, իրանք տեսան, որ պառերն էլ է հանել տարել»:

Տունը թալանած անձը բավական կոկիկ է եղել: Տուժողի ներկայացուցիչը պատմեց, որ ջեռուցման կաթսան պատին ամրացնելու համար նախատեսված բոլոր պտուտակները խնամքով հանած եւ դրած է եղել սուրճի ափսեի մեջ, տան թալանը տղամարդն ընդմիջել է կոնյակի համտեսով՝ շիշն ու բաժակը թողնելով միջանցքում: Հեռանալուց առաջ գողություն կատարած անձը աշակերտական տետրի թղթի վրա կարմիր գրիչով խրատական գրություն է թողել. «Нас не ругать, дверь хорошо закрывать»:

Հայկազ Գրիգորյանի փաստաբան Աննա Դավթյանը կասկած հայտնեց, որ Լուսյա Պետրոսյանը կորած իրերի ցանկը նշելիս որոշ բաներ չափազանցրել է: Ըստ փաստաբանի՝ ուռճացված է նաեւ քաղաքացիական հայցում նշված գումարի չափը: Իր կասկածները փաստաբանն արդարացրեց նրանով, որ շատ հաճախ տուժողներն առիթից օգտվելով ավելորդ իրեր են նշում:

Լուսյա Պետրոսյանը նեղվեց փաստաբանի հարցադրումից՝ հակադարձելով, որ ինքը հրաշալի է հիշում, թե ինչպիսի օժիտ է տվել դստերը եւ ինչ գնով է ձեռք բերել, ասենք, սրբիչները: «Բացի էդ էլ՝ տան բոլոր կենցաղային իրերը նոր էին: Իրանք չէին հասցրել նորմալ օգտագործել, էդքան չեն ապրել էդ տան մեջ, հետո բաներ կային, որ առել Ռուսաստանից էին ուղարկել, ես տարել եմ իրանց տուն: Էն ջեռուցման սիստեմը վաբշե չեն օգտագործել, որովհետեւ ձմեռն արդեն էլ ըստեղ չէին»,- նկատեց Լուսյա Պետրոսյանը՝ հավելելով, որ բոլորն էլ գիտեն, թե ինչ արժեք ունի «Բաքսի» ֆիրմայի ջեռուցման կաթսան, եւ որքան թանկ արժեր այն տարիներ առաջ:

Փաստաբան Աննա Դավթյանը փորձեց պարզել, թե արդյոք տնից անհետացած բոլոր կենցաղային իրերի անձնագրերն են տրամադրվել ոստիկաններին, որպես ապացույց: «Դուք ինչ ապացույց ունեք, որ հենց ձեր նշած իրերն են գողացվել,- տուժողի ներկայացուցչին հարցրեց փաստաբանը,- փաստաթղթեր կամ լուսանկարներ կա՞ն»: «Եթե իմանայի, որ տունը պիտի գող մտներ, սաղ ապրանքը հատ-հատ կլուսանկարեի,- վրդովվեց Լ. Պետրոսյանը,- մենակ «Բաքսիի» թղթերն ենք գտել, էդ էլ քննիչի մոտն է»:

Դատավոր Հարություն Մովսեսյանը խորհուրդ տվեց Լ. Պետրոսյանին վերանայել ոստիկանություն ներկայացված իրերի գնային սանդղակը, քանի որ 5 կամ 10 տարի առաջ գնված ապրանքը չի կարող նույն արժեքն ունենալ:

Հաջորդ դատական նիստին դատարանը կլսի այս գործով տուժող ճանաչված Ա. Ստամբոլցյանին եւ Ա. Նալբանդյանին: