Արփինե Մինասյան

12-ամյա Էմիլ Վարդանյանն ի ծնե ունեցել է թոքային անբավարարություն: Տղայի մայրը՝ Մարինե Սարիբեկյանը պատմում է, որ  բժիշկները երեխայի մոտ ախտորոշել են սալմոնելոզ,  որի դեմ բուժվել է  շուրջ երեք տարի: Չորս  տարեկանից Էմիլի մոտ սկսվել են հազի նոպաներ: Այս անգամ էլ ախտորոշվել է բրոնխային հեղձուկ (ասթմա), որի դեմ դարձյալ բուժումներ է ստացել:  

«Երեխան մինչեւ 8 տարեկանը բուժվեց, բայց ոչ մի օգուտ: Ութ տարեկանից երեխայի մոտ սկսվեցին ուշագնացություններ, թթվածնային քաղց առաջացավ: Անալիզները Ֆրանսիա ուղարկելուց հետո պարզվեց, որ Էմիլն ունի մուկովիսցիդոզ հիվանդություն: Ախտահարվում են թոքերը»,-պատմում է Էմիլի մայրը` Մարինե Սարիբեկյանը:

2011թ-ին Երեւանի թիվ 1 համալսարանական հիվանդանոցի Մուկովիսցիդոզի կենտրոնի կլինիկական ախտորոշումը հետեւյալն է` մուկովիսցիդոզ, խառը ձեւ, ծանր ընթացք, բրոնխիտ: Էմիլ Վարդանյանը «Մուրացան» համալսարանական հիվանդանոցի Մուկովիսցիդոզի կենտրոնի հսկողության տակ է գտնվում: Երեխան ստացիոնար եւ ոչ ստացիոնար բուժումներ է ստանում, ընդունում է մի շարք թանկարժեք դեղեր: Էմիլին խիստ անհրաժեշտ դեղորայքները`«Պուլմոզիմ ինհալյացիոն», «Տոբրամիցին (TOBI)» եւ  «Կոլիստին» Հայաստանում չկան:

Էմիլ Վարդանյանի բուժման համար 2012թ. կազմակերպվել էր դրամահավաք, որի ընթացքում հանգանակված ողջ գումարով արտասահմանից դեղորայք  են ձեռք բերել:

«Շնչուղիները մաքրող ապարատ չկարողացանք ձեռք բերել, քանի որ շատ թանկ էր:  Մեզ խորհուրդ տվեցին ապարատի փոխարեն դեղերը գնել:  Երեխայի վիճակին ծանոթ են եւ’ առողջապահության նախարարությունում, եւ’ մարզկենտրոնում, եւ’ տեղի պոլիկլինկայում»,-ասում է Մարինեն:

2011թ-ից Էմիլը ստանում  է  14 700 դրամ  հաշմանդամության թոշակ, որը 2013թ-ից բարձրացել է մինչեւ 18 200 դրամ: 2015թ-ին դարձյալ բարձրացվել է, դարձել է 19 600 դրամ, որը չեն ստացել:

«Այս տարի հանձնբաժողովը բավարար հիմքեր է գտել եւ կարգ չեն տվել երեխային: Պատճառաբանել են, որ երեխայի մոտ աճ կա, բայց դա դեղորայքի, բուժումների եւ լավ խնամելու արդյունքն է: Էմիլը միայն արհեստական կեր է ուտում, նորմալ չի սնվում, անգամ «Կրեոն» դեղը, որ պետպատվեր պիտի ստանանք, չեն տրամադրում: Թոշակի համար բողոքարկեցի,  Երեւանից հանձնաժողով եկավ Գավառի պոլիկլինիկա, նայեց երեխայի էպիկրիզները, ուղարկեց վերանայման, տեղեկացրին, որ երեքշաբթի պատասխանը կգա»,-պատմում է Էմիլի մայրը:

Էմիլի թոշակը վերականգնելու դեպքում Վարդանյան ընտանիքը ստիպված չի լինի  հիվանդանոցային բուժման ժամանակ հիվանդասենյակի գումար վճարել, որը թանկ արժե: Մարինեի խոսքով` երեխայի թոշակով իրենք ոչ թե հացի, այլ դեղորայքի խնդիր են լուծում:  

Երեխայի մոտ  սեզոնային եւ ամսական սրացումներ են լինում, Էմիլը կապտում է, շունչը կտրվում է, թթվածին են միացնում եւ տեղափոխում Երեւանի հիվանդանոց: Ծնողների խոսքով` բուժումը երեխայի կյանքի որակը բարձրացնելու, ցավերը մեղմացնելու համար են: Էմիլին պիտի դեղորայքով բուժեն մինչեւ 18 տարեկան դառնալը, որից հետո պետք է թոքերի փոխպատվաստում կատարվի, որից եւս տղայի ծնողները հույս չունեն. փոխպատվաստումը կատարվում է արտասահմանում եւ թանկ արժե: Տղայի մոտ հիմա էլ լյարդի, ստամոքսի խնդիր կա: Երկարատեւ բուժումներից հետո թոքերի վիճակը դեռ անկայուն է:

Նպաստառու ընտանիքը վարձով բնակվում է Գեղարքունիքի մարզի Վարսեր գյուղում: Ընտանիքում աշխատում է միայն ամուսինը` Նորիկը` հաճախ մեկնելով արտագնա աշխատանքի: Վերջին անգամ, երբ  երեխայի վիճակը վատացել է, բժիշկները Մարինեին խորհուրդ են տվել ամուսնուն կանչել Հայաստան. երեխայի ապրելու հավանականությունը 50:50 է եղել:  

12-ամյա Էմիլը  դպրոց չի հաճախում, դասընկերների հետ չի կարողանում շփվել: