Տնտեսական մրցակցության պաշտպանության մասին գործող օրենքի համաձայն՝ առավել մեծ ծավալներ ունեցող երկու տնտեսվարող սուբյեկտներ միասին կարող են ճանաչվել գերիշխող դիրք ունեցող, եթե նրանք միասին զբաղեցնում են շուկայի 1/2-ը, իսկ երեք ընկերությունները միասին՝ շուկայի 2/3-ը: «Ծառուկյան» խմբակցության պատգամավորներ Նաիրա Զոհրաբյանը, Միքայել Մելքումյանն ու Վահե Էնֆիաջյանը խնդրահարույց են համարում այս նորմը և առաջարկում են օրենքում փոփոխություն կատարել:

Ըստ վերոհիշյալ պատգամավորների՝ օրենքի ներկա ձևակերպումը թույլ է տալիս պնդել, որ եթե շուկայում, օրինակ՝ առավել մեծ ծավալներ ունեցող տնտեսվարող սուբյեկտն ունի 49% մասնաբաժին, երկրորդը՝ 1%, իսկ երրորդ եւ մնացած ընկերությունները 0.99%, ապա առաջին երկու ընկերությունները կարող են համարվել գերիշխող դիրք ունեցող, իսկ երրորդն ու մնացածները՝ ոչ: Այնինչ ակնհայտ է, որ նախ՝ 1% շուկայական մասնաբաժին ունեցող ընկերությունը չի կարող համեմատվել 49 տոկոս մասնաբաժին ունեցողի հետ եւ դիտվել որպես գերիշխող դիրք ունեցող եւ երկրորդ՝ այդ ընկերությունն իր չափերով համադրելի է մնացած փոքրերի հետ եւ ճանաչվելով գերիշխող դիրք ունեցող՝ կհայտնվի անբարենպաստ պայմաններում, կորցնելով առեւտրային ճկունությունն ու որպես հետեւանք՝ իրացման շուկաները: Նույնը վերաբերում է նաեւ երեք տնտեսվարողներին միասին գերիշխող դիրք ունենալու պայմաններին:

«Ուսումնասիրելով միջազգային փորձը՝ կարող ենք փաստել, որ վերը նշված խնդիրներն իրենց լուծումներն են գտել տարբեր երկրների հակամենաշնորհային օրենսդրություններում: Ըստ այդմ՝ անհրաժեշտ է սահմանափակում մտցնել շուկայում առաջատար երկու կամ երեք ընկերություններին միասին գերիշխող դիրք ունեցող ճանաչելու սահմանումներում՝ շուկայում իրացման ծավալներով երկրորդ եւ երրորդ տնտեսվարողների համար», - նշում են պատգամավորներն իրենց հիմնավորման մեջ:

Որպես միջազգային փորձ նշել են, թե Ռուսաստանի Դաշնության հակամենաշնորհային օրենսդրությամբ մի քանի տնտեսվարողներին միասին գերիշխող դիրք ունեցող ճանաչելու համար հիմք է ընդունվում նրանց շուկայական մասնաբաժինը, երկարատև ժամանակահատվածում շուկայական մասնաբաժինների անփոփոխ լինելը, շուկա մուտք գործելու արգելքները, ապրանքների անփոխարինելի լինելը: Ընդ որում, երեք տնտեսվարող միասին կհամարվեն գերիշխող, եթե նրանց գումարային շուկայական մասնաբաժինն ավել է 50%-ից, իսկ հինգ տնտեսվարողի դեպքում՝ 75%-ից, եթե միայն նրանցից յուրաքանչյուրի շուկայական մասնաբաժինը 8%-ից պակաս չէ:

Պատգամավորները համոզված են, որ Հայաստանի տարբեր ապրանքային շուկաներում տնտեսվարող սուբյեկտների մասնաբաժինների բաշխվածությունըը հաշվի առնելով` մեր երկրի հակամենաշնորհային օրենքում փոփոխությունը պետք է ուղղված լինի նրան, որ երկու տնտեսվարող սուբյեկտի հնարավոր լինի համարել գերիշխող, եթե նրանց շուկայական մասնաբաժինը կգերազանցի շուկայի ընդհանուր ծավալի 1/2-ը, իսկ երեքի դեպքում՝  2/3-ը, եթե միայն նրանցից յուրաքանչյուրի շուկայական մասնաբաժինը շուկայի 1/4-ից ավելի է:

«Ակնհայտ է, որ ոչ միշտ է, որ  առևտրի ոլորտում չորս առեւտրային կետերի համախումբը վկայում է գերիշխող դիրքի առկայության մասին: Չորս առեւտրային կետերի համախումբ կարող է լինել ինչպես խոշոր սուպերմարկետների ցանցը, այնպես էլ մանր կրպակների համախումբը: Ըստ այդմ՝ առևտրային ցանցին գերիշխող ճանաչելու համար անհրաժեշտ է սահմանել իրացման շրջանառության նվազագույն շեմ, որը լավագույնս կբնութագրի ցանցի՝ շուկայական իշխանության առկայությունը և կբացառի փոքր կրպակների համախմբին գերիշխող դիրք ունենալու ճանաչելու հիմքերը», - պատճառաբանում են նախագծի հեղինակները:

Նրանց համոզմամբ՝ առևտրի տարբեր ոլորտներում իրականացված ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ այդ շեմը իրացման տարեկան շրջանառության 500 մլն դրամն է: