Արամ Սիմոնյան ռեկտոր ունենալը հենց նրա պաշտոնավարման առաջին օրվանից ազդարարեց Հայաստանի Մայր ԲՈՒՀ֊ի ոչնչացման, դեգրադացման պրոցեսի մեկնարկը։Երբեմնի նշանավոր Համալսարանը, որի ուսանողը, դասախոսը կամ շրջանավարտը լինելը իրավամբ հանդիսանում էր մեծ պատիվ և պարծանք, վեր է ածվել մի սովորոկան միջակության, որտեղ ամենա֊ կարևոր գործնթացները համարվում են իշխանական խարտավանքներին մասնակցությունը դիպլոմների և գիտական աստիճանների վաճառքը, ընրտակեղծիքներին ակտիվ մասնակցությունը և այլն։ Մի խոսքով Արամ Սիմոնյանը զբաղվել է նախորդ իշխանություններին բնորոշ գործունեության ողջ սպեկտրով, բացի նորմալ ուսումնական պրոցես կազմակերպելուց և որակյալ մասնագետներ պատրաստելուց։ Համալսարանի ստեղծման օրվանից մինչև ղարաբաղյան կլանի իշխանազավթումը ԲՈՒՀ֊ը և գիտությունների ազգային ակադեմիան մշտական ղեկավարել են անվանի գիտնականներ և հասարակական֊պետական գործիչներ իսկ այսօրվա ղեկավարները, որևե կապ չունեն գիտության կամ կրթության հետ։