Պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը արձագանքել է փաստաբան Լեռնիկ Հովհաննսիյանի բաց նամակին։ Նա պատգամավորին է ներկայացրել «Հայբիզնեսբանկի» մի վարկի պատմություն: Փաստաբանը նաեւ «Հետքին» ներկայացրեց վարկային այդ պատմության մանրամասները։  

Մաս 1

Նախապատմությունը

1. Նապոլեոն Ազիզյանը, 2005թ. գնել է ք.Երևանի Ծիծեռնակաբերդի խճուղու ներկայիս թիվ 1/2 և 1/3 հասցեների շենքի զբաղեցրած 1 հա հողամասը և գործընկերոջ հետ 2006թ.-ին սկսվել են բազմաֆունկցիոնալ Շենքի շինարարությունը:

Ի տարբերություն, այսպես ասած, «շինարարական բումի» այդ տարիներին իրականացվող այլ բազմաբնակարան շենքերի հետ կապված «ոդիսականների», Շենքի շինարարությունն իրականացվել է սեփական միջոցների հաշվին, ոչ թե՝ առուվաճառքի նախնական պայմանագրերով գնորդներից ներգրավված գումարների հաշվին, ինչի հետևանքով առնվազն վերջին 5 տարիների ընթացքում ականատեսն ենք հազարավոր խաբված գնորդների բողոքներին և  դատավարություններին:

2. 2007թ.-ին՝ համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի նախաշեմին, շենքի շինարարությունը շարունակելու համար անհրաժեշտություն էր վարկային միջոցներ ներգրավել: Այդ հարցում Ն.Ազիզյանի և վարկատու բանկի միջև ծագած տարաձայնության արդյունքում, չխախտելով Շենքի նախագիծը, Ն.Ազիզյանն ու իր գործընկերը, իրենց կողմից կատարված ներդրումների փայաբաժնին համապատասխան, կառուցվելիք Շենքի հողամասն առանձնացրել են միմյանց միջև` Ծիծեռնակաբերդի խճուղի թիվ 1/2 և 1/3 հասցեների, որոնցից վերջինը մնաց Ն.Ազիզյանին:

3. Շենքի Ծիծեռնակաբերդի խճուղի թիվ 1/3 հասցեի մասնաշենքի շինարարությունը Ն.Ազիզյանն ավարտել է 2010թ. սեպտեմբերին.:

Իսկ Ծիծեռնակաբերդի խճուղու 1/2 հասցեի շինարարությունն անավարտ մնաց և, մեր երկրի իշխանությունների միջամտությամբ միայն, այդ շինարարությունը 2013-2014թ.թ. ավարտին հասցվեց և հանգրվան հանդիսացավ Երևանի կենտրոնում «շինարարական բում»-ի ժամանակաշրջանի զոհ հանդիսացած տասնյակ խաբված գնորդների համար:

Կարևոր է փաստել, որ Շենքի Ծիծեռնակաբերդի խճուղի 1/2 հասցեի մասնաշենքում, իշխանությունների կողմից այդ խաբված գնորդներին բնակարանները հատկացվել է 1քմ-ն` 1.100$-1.200$:

Այսպիսով կարող ենք փաստել, որ 2013-2014թ.թ. Ծիծեռնակաբերդի խճուղի թիվ 1/2 և 1/3 հասցեների Շենքում բնակելի տարածքների 1քմ-ի ողջամիտ /լիկվիդացիոն/ արժեքը կազմում է 1.100$-1.200$:  

Ընդ որում` Շենքի 1/3 հասցեն հարակից է Աթենքի փողոցին` գլխավոր ճանապարհին, Շենքի այդ հատվածի տակ գտնվում է առևտրի կենտրոնը: Նշված և այլ իմաստներով Շենքի 1/3 հասցեի բնակարանների պահանջարկն ավելին է, քան` Շենքի 1/2 հասցեի բնակարանների պահանջարկը:

4. 2007թ.-ին Ն.Ազիզյանն իրեն պատկանող Ծիծեռնակաբերդի խճուղու թիվ 1/3 հասցեի հողամասն ու դրա վրա իրականացված կառույցը  ներդրվել է իր կողմից հիմնադրված «ԼԱՆ» ՍՊԸ-ում, իսկ շինարարության հետագա ֆինանսավորման համար 2008թ.-ին «ԼԱՆ» ՍՊԸ-ի անվամբ վարկ է ստացվել «ՆՈՐՎԻԿ» ՈՒՎԿ ՓԲԸ-ից և մեկուկես տարում կառուցվել է շուրջ 11.500քմ մակերսով տարածք:

5. 2008-2009թ.թ.` տնտեսական ճգնաժամի տարիներին, անշարժ գույքի շուկայում գների կտրուկ անկում է տեղի ունենում, իսկ շինանյութերի (հիմնականում ամրանի և այլն) գները պարբերաբար աճում են, կատարվելիք շինարարական ծախսերը կրկնապատկվեցին, իսկ գույքի վաճառքից ստացվելիք եկամուտների կանխատեսումները կրճատվեցին, «ՆՈՐՎԻԿ» ՈՒՎԿ ՓԲԸ-ն էլ հրաժարվեց հետագա ֆինանսավորումից և 2007թ. կազմված «ԼԱՆ» ՍՊԸ-ի 28.000.000 ԱՄՆ դոլար կազմող  բիզնեսծրագիրը ձախողվում էր:

6. Ստեղծված իրավիճակում, Ն.Ազիզյանը որոշում է ստեղծել երկրորդ ընկերությունը` «Միլլար» ՍՊԸ-ն, այն հաշվով, որ՝ «ԼԱՆ» ՍՊԸ-ին պատկանող անշարժ գույքի մի մասն օտարվի «Միլլար» ՍՊԸ-ին և այդ գույքի գրավադրման դիմաց «Միլլար» ՍՊԸ-ի անվամբ վարկ ստանա ու ավարտին հասցնի շինարարությունը: Իսկ «ԼԱՆ» ՍՊԸ-ին պատկանող մոտ 5000քմ մակերեսով հասարարակական տարածքներում, անձնական ներդրումների հաշվին, ստեղծել տոնավաճառ ու դրա գործունեությունից ստացվելիք ամսեկան կայուն եկամտի և «Միլլար» ՍՊԸ-ին փոխանցված, կառուցվելիք տարածքների վաճառքից ստացվելիք միջոցների հաշվին մարել երկու ընկերությունների վարկային պարտավորությունները:

Այդ նպատակով Նապոլեոն Ազիզյանը 14.08.2009թ. ստեղծում է «Միլլար» ՍՊԸ-ն և «ԼԱՆ» ՍՊԸ-ին պատկանող անշարժ գույքից 6500քմ մակերեսով տարածքները 18.08.2009թ. օտարում է «Միլլար» ՍՊԸ-ին:

«ԼԱՆ» ՍՊԸ-ի և «ՆՈՐՎԻԿ» ՈՒՎԿ ՓԲԸ-ի վարկային պատմության հետագա ընթացքն ու ներկայիս զարգացումներն արդիական, սակայն առանձին թեմա է, ինչին հետագայում կանդրադառնանք հարուցված  քրեական գործի շրջանակներում:

Մաս 2

«Միլլար» ՍՊԸ-ի և «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի վարկային պատմությունը

1. Ծիծեռնակաբերդի խճուղի թիվ 1/3 հասցեում «Միլլար» ՍՊԸ-ին պատկանող 6.500քմ անշարժ գույքը «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի և «Միլլար» ՍՊԸ-ի կողմից գնահատվում է 1.480.000.000 ՀՀ դրամ և դրա գրավադրման դիմաց «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի և «Միլլար» ՍՊԸ-ի միջև 28.08.2009թ. կնքվում են գլխավոր վարկային պայմանագիրը և անշարժ գույքի Գրավի (հիփոթեքի) պայմանագիրը:

Այդ երկու պայամանագրերի և հետագայում դրանցում փոփոխություններ կատարելու մասին կնքված համաձայնագրերի հիման վրա էլ «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի կողմից «Միլլար» ՍՊԸ-ին պարբերաբար վարկեր է տրվել, «Միլլար» ՍՊԸ-ն իրակացրել և ավարտին է հասցրել շենքի շինարարությունը, ինչի արդյունքում 26.09.2010թ.-ին տրվել է «Շինարարության շահագործման փաստագրման» ակտը, համաձայն որի՝ անշարժ գույքի ընդհանուր մակերեսը կազմել է 13.175քմ և գրավի առարկան կողմերի համաձայնությամբ վերագնահատվել է ու 11.04.2011թ. համաձայնագրով դրա արժեքը սահմանվել է` 2.704.000.000 /երկու միլիարդ յոթ հարյուր չորս միլիոն/ ՀՀ դրամ (կամ` 7.268.000 ԱՄՆ դոլար):

2. Գրավառու-վարկատու «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի թույլտվությամբ 2011թ.-ին Ծիծեռնակաբերդի խճուղի թիվ 1/3 հասցեի մի շարք բնակարաններ են օտարվել և ստացված գումարների հաշվին կատարվել են վարկային պարտավորությունները, սակայն 2011թ. նոյեմբերին ժամկետանց վարկային պարտավորություններ ի հայտ եկան և «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի ղեկավարությունը պահանջեց առկա վարկերը մարել, պարտավորվելով նոր վարկ տրամադրել:

Նապոլեոն Ազիզյանի, «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի և «Զարգացման հայկական բանկ» ՓԲԸ-ի միջև ձեռք բերված պայմանավորվածության հիման վրա.

2.1. «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի կողմից տրված բանկային երաշխիքի և «Միլլար» ՍՊԸ-ի և «Զարգացման հայկական բանկ» ՓԲԸ-ի միջև 23.12.2011թ. կնքված թիվ վարկային պայմանագրի հիման վրա, «Միլլար» ՍՊԸ-ի անվամբ, մինչև 28.12.2011թ. մարման պայմանով, «Զարգացման հայկական բանկ» ՓԲԸ-ն 23.12.2011թ. տրամադրել է 3.350.000 ԱՄՆ դոլար նպատակային վարկ՝ «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի հանդեպ «Միլլար» ՍՊԸ-ի ունեցած վարկային պարտավորությունների մարման նպատակով:

2.2. «Զարգացման հայկական բանկ» ՓԲԸ-ի հանդեպ ծագած 3.350.000 ԱՄՆ դոլարի վարկային պարտավորությունները «Միլլար» ՍՊԸ-ի կողմից մարելու նպատակով, վարկի տրամադրման մասին 28.12.2011թ. համաձայնագրի հիման վրա, «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն «Միլլար» ՍՊԸ-ի հետ 28.12.2011թ.-ին կնքել է 3.350.000 ԱՄՆ դոլարի չափով վարկային համաձայնագիր և «Զարգացման հայկական բանկ» ՓԲԸ-ին է փոխանցել 3.356.000 ԱՄՆ դոլար, որից 6000 ԱՄՆ դոլարը /վճարվել է «Միլլար» ՍՊԸ-ի հաշվին եղած գումարներից/ հանդիսացել է տրամադրված վարկի 5 օրվա տոկոսի գումարը:

Այսինքն` փաստացի պարտավորության նորացում է տեղի ունեցել և «Միլլար» ՍՊԸ-ի պարտավորությունը կազմել է 28.12.2011թ.-ի վարկային  համաձայնագրով սահմանված 3.350.000 ԱՄՆ դոլարը, իսկ նույն համաձայնագրի 1.4. կետի համաձայն` համաձայնագրով պարտավորությունների կատարումը ապահովված է եղել գրավով` համաձայն կողմերի միջև 28.08.2009թ. կնքված Գրավի պայմանագրի և 11.04.2011թ. համաձայնագրի:

3. Ի կատարումն վարկի տրամադրման մասին 28.12.2011թ. համաձայնագրով ծագած պարտավորության, «Միլլար» ՍՊԸ-ի անունից 1 տարվա ընթացքում` մինչև 29.12.2012թ. «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ին  վճարվել է 1.218.816 ԱՄՆ դոլար, որից` 804.000 ԱՄՆ դոլար մայր գումար, իսկ 414.816 Ամն դոլար` բանկի կողմից հաշվեգրած տոկոսներ և տույժեր: Ընդ որում, 2012թ. սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսներին պարտավորության դիմաց բանկին են անցել թվով 7 բնակարան:

29.12.2012թ.-29.06.2013թ. վճարումներ չեն իրականացվել, իսկ պարտքի գումարը /մայր գումար, տոկոսներ, տույժեր/ 29.06.2013թ.  դրությամբ կազմել է`2.750.000 ԱՄՆ դոլար, որից մայր գումարը կազմել է` 2.546.000 ԱՄՆ դոլար:

«Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի ապօրինությունները /Բանկ-ԴԱՀԿ-կադաստր/

Վերջին մեկ տարվա դատական գործերով ստացված փաստաթղթերից պարզվել է հետևյալը.

1. «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն 2013թ. ապրիլի 11-ին լիազորագիր է տալիս «Ունիվերսալ Բիզնես Սոլուշնս» ընկերությանը, որպեսզի Բանկի անունից դիմեն կադաստրին՝ Ծիծեռնակաբերդի խճուղու 1/3 հասցեի «Միլլար» ՍՊԸ-ին պատկանող գրավի առարկա անշարժ գույքերը «Միլլար» ՍՊԸ-ին պարտավորությունների դիմաց արտադատական կարգով Բանկին ի սեփականություն անցնեն` անվանափոխվեն Բանկի անվամբ:

Այդ կապակցությամբ «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի վարչության նախագահ Ա.Կիրակոսյանը 15.05.2013թ. համապատասխան որոշում է կայացնում` «Արտադատական կարգով ընդունել Բանկին ի սեփականություն «Միլլար» ՍՊԸ-ի պարտավորությունների դիմաց գրավադրված Ծիծեռնակաբերդի խճուղու 1/3 հասցեում գտնվող անշարժ գույքերը` տվյալ պահին գույքի  շուկայում գործող ողջամիտ գնին համարժեք»:

Որոշման մեջ նշված չէ, թե` պարտավորությունը որքան է կազմում և որ գույքը ինչ գնով պետք է անցնի Բանկին: Այդ որոշման մասին «Միլլար» ՍՊԸ-ն չի տեղեկացվել:

Իսկ գործող օրենսդրության համաձայն, կոկրետ գույքի ողջամիտ շուկայական արժեքը պետք է որոշվի Բանկին ի սեփականություն անցնելու օրվա դրությամբ և այդ մասին պետք է տեղեկացվի «Միլլար» ՍՊԸ-ն, քանի որ գրավատու պարտապանը, նախ` կարող է առարկել գույքի արժեքի ցածր գնահատման դեմ, բացի այդ` կարող է վճարել գույքի արժեքը, ի վերջո, եթե գույքի ողջամիտ շուկայական գինը գերազանցում է վարկային պարտավորության գումարին, ապա` գրավատուն իրավունք ունի Բանկից ստանալ տարբերություն գումարը:

Սակայն Բանկը, ոտնահարելով «Միլլար» ՍՊԸ-ի իրավունքները, ի կատարումն իր 15.05.2013թ.  որոշման, 18.05.2013թ. դիմել է կադաստր և 21.05.2013թ. ստացել է պատասխան այն մասին, որ Ծիծեռնակաբերդի խճուղու 1/3 հասցեի «Միլլար» ՍՊԸ-ին պատկանող անշարժ գույքերի վրա ԴԱՀԿ-ի կողմից արգելանք է դրված և հնարավոր չէ իրականացնել անշարժ գույքերի անվանափոխումը:

Արգելանքները դրված են եղել թիվ ԵԿԴ 2436/02/12 դատական գործով տրված կատարողական թերթի հիման վրա հարուցված 01/02-07009/12 կատարողական վարույթով  հարկադիր կատարող Արսեն Ստեփանյանի 11.12.2012թ. որոշման հիման վրա (կատարող՝ կադաստրի աշխատակից Ելենա Ղուկասյան):

2. «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի անունից հանդես եկող «Ունիվերսալ Բիզնես Սոլուշնս» ընկերության ներկայացուցիչ ոմն Հովսեփ Մկրտչյանը, կադաստրից ստանալով 21.05.2013թ. տեղեկանքները և, ներկայացնելով «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի տնօրեն Մհեր Ղահրամանյանի կողմից տրված` Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեում  «Միլլար»  ՍՊԸ-ին պատկանող բնակարանների և տարածքների կեղծ գնահատման /այս գնահատման կեղծ լինելու հիմնավորումները ստորև կներկայացվի/ վերաբերյալ 22.04.2013թ. թվագրված, 2 էջանոց գրության պատճենը, 24.05.2013թ. դիմել է ԴԱՀԿ ծառայության Կենտրոն և Նորք–Մարաշ բաժնի պետ Ա.Հակոբյանին և խնդրել է` Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեի արգելանքները վերացնել: 

Հարկ է նշել, որ թիվ ԵԿԴ 2436/02/12 քաղաքացիական գործով, հետևապես նաև այդ գործով  հարուցված թիվ 01/02-07009/12 կատարողական վարույթով, «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն մասնակից չի հանդիսացել և Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեի անշարժ  գույքն արգելանքից հանելու պահանջով իրավասու չէր դիմել ԴԱՀԿ ծառայություն: Բացի այդ, գործող օրենսդրության համաձայն, հարկադիր կատարողն, առանց համապատասխան իրավական հիմքերի /դատարանի վճիռ, որոշում, կատարողական թերթ/, իրավասու չէ գույքն արգելանքից հանելու որոշում կայացնել:

Համենայն դեպս, «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի անունից 24.05.2013թ. ԴԱՀԿ ծառայություն ներկայացված դիմումի հիման վրա արգելանքները չի վերացվում:

3. Բանկի և ԴԱՀԿ-ի միջև ձեռք բերված պայմանավորվածությունների հիման վրա,  «Ունիվերսալ Բիզնես Սոլուշնս» ընկերության տնօրեն Ա.Հարությունյանը «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի անունից 06.06.2013թ.-ին կրկին դիմում ԴԱՀԿ ծառայության Կենտրոն և Նորք–Մարաշ բաժնի պետ Ա.Հակոբյանին և այս անգամ ոչ թե` խնդրում, այլ` առաջարկում է արգելանքները վերացնել, բացառությամբ` թիվ 1 և 2 բնակարանների, նշելով, որ այդ բնակարանների մասերով էլ  «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն 8.000.000 ՀՀ դրամի պահանջ ունի:

Այդ դիմումի հիման վրա, նույն օրը` 06.06.2013 թ. հարկադիր կատարող Արսեն Ստեփանյանը, առանց որևէ իրավական և փաստական հիմքի, անտրամաբանական (ՊԱՐԶԵՑԻ... պետք է հայցի ապահովում... ՈՐՈՇԵՑԻ վերացնել… արգելանքը) որոշում է կայացնում Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեի անշարժ  գույքերի վրա Ե12000078034/0001 հաղորագրությամբ դրված արգելանքը վերացնելու մասին: Ի դեպ արգելանք դնելու մասին 11.12.2012թ. որոշման մեջ արգելանք կիրառելու հաղորդագրության համարն առանց «/0001-ի» է` Ե12000078034  է, այսինքն` փորձել են նախկին հաղորդագրությունը չվերացնել և  /0001-ով հաղորդագրությամբ վերացնել գոյություն չունեցող հաղորդագրությունը:

Գուցե գիտակցել են, որ մի օր այդ հարցը կպարզվի ու վախեցել են, այնուամենայնիվ այդ որոշման հիման վրա գործողություն չեն կատարում, հասկանալով, որ ոմանք կարող են քրեական պատասխանատվության ենթարկվել, քանի որ` հարկադիր կատարողն իրավունք չունի ինքնագլուխ վերացնել թիվ ԵԿԴ 2436/02/12 քաղաքացիական գործով հայցի ապավոման միջոցը: Ավելի զավեշտալի քայլի են դիմում:

4. Ստեղծված իրավիճակում, արգելանքները հանելու հարցում շահագրգիռ անձինք` «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն և ԴԱՀԿ ծառայությունը ապավինում են այդ հարցում իրենց երրորդ «գործընկերոջ»` նման իրավիճակներում խնդրի լուծումը գտնող, փորձառու կադաստրի հնարամտությանը: Այսպես.

4.1. Կադաստրի տեղեկատվական տեխնոլոգիաների կենտրոն ստորաբաժանման ղեկավար Կ.Խաչատուրյանն իր 17.06.2013թ. գրությամբ «հանկարծ հիշում» է մեկ այլ գործով մեկ տարի վաղեմության արգելանքի որոշման պահանջը չկատարելու մասին և այդ գրությամբ ԴԱՀԿ ծառայության Կենտրոն և Նորք–Մարաշ բաժնի պետ Ա.Հակոբյանին, հարկադիր կատարող Արսեն Ստեփանյանին հարց է ուղղում, թե՝ նախկինում ավարտված մի քաղաքացիական գործով (խոսքը թիվ ԵԿԴ/1439/02/12 քաղաքացիական գործի մասին է, որով «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն նմանապես մասնակից չի հանդիսացել) 09/07/2012թ. թիվ Ե12000060947 հաղորդագրության հիման վրա պետք է արգելանք կիրառվեր Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեի վրա և այդ վարույթով ԴԱՀԿ-ի 19/09/2012թ. որոշմամբ արգելանքները վերացվել է, բայց սխալմամբ նախկինում`09.07.2012թ., կադաստրը  արգելանքը չի կիրառել, ներկայումս. խնդրում է հայտնել՝ «կիրառել արգելանքը նշված հասցեի նկատմամբ թե․․․․»»:

4.2. Առաջին հայացքից Կ.Խաչատուրյանի 17.06.2013թ. ԿԽ-44 գրությունը կատարյալ անհեթեթություն է, քանի որ նախ՝ եթե այդ վարույթով 19/09/2012թ. որոշմամբ արգելանքները վերացվել է, ապա՝ պարոն Խաչատուրյանը ինչու պետք է հիշատակեր արգելանքը  չկիրառելու այդ խախտման մասին, մանավանդ, որ ՀՀ քր.օր 353-րդ հոդվածով նման արարքի համար քրեական պատասխանատվություն է նախատեսված: Բացի այդ՝ եթե անգամ հարկադիր կատարողը պատասխաներ, որ՝ «պետք է կիրառել արգելանք», ապա՝ կադաստրը, հարկադիր կատարողի նման անհիմն պատասխանի հիման վրա, ինչ իրավական հիմքով և ինչ նպատակով կարող է արգելանք կիրառել 9 ամիս առաջ ավարտված կատարողական վարույթով:

Ի վերջո, հարց է ծագում. Մեկ այլ` թիվ ԵԿԴ/1439/02/12 քաղաքացիական գործին վերաբերող Կ.Խաչատուրյանի 17.06.2013թ. ԿԽ-44 գրությունն ինչպես և ինչ նպատակով է հայտնվել այդ գործի հետ որևէ առնչություն չունեցող թիվ ԵԿԴ 2436/02/12 քաղաքացիական գործով թիվ 01/02-07009/12 կատարողական վարույթում: Ավելին, կադաստրային գործի ուսումնասիրությունից պարզվում է, որ այդ գրություն-ստեղծագործությունն ունի իր նախապատմությունը: Մասնավորապես, այդ գրության «տեքստի հեղինակային իրավունքը» պատկանում է կադաստրի աշխատակից Ժ.Երանոսյանին, իսկ հասցեատերը եղել է նույն Կ.Խաչատուրյանը: Բանը նրանում է, որ Ժ.Երանոսյանը միևնույն վրիպակով և ինչ-որ անօրինականություն իրականացնելու նպատակով այդ տեքստով գրություն 17.06.2012թ. ուղարկել է հենց Կ.Խաչատուրյանին և հավանաբար վերջինիս դուր է եկել դրանում նշված այն հանճարեղ միտքը, որ` «սխալմամբ արգելանք չի կիրառվել … կիրառել արգելանքը նշված հասցեի նկատմամբ թե»»:

Ժ.Երանոսյանի 17.06.2012թ. գրությունն ու Կ.Խաչատուրյանի 17.06.2013թ. ԿԽ-44 գրությունը մեջ առկա է միևնույն վրիպակը`առաջին պարբերության վերջին բառը`«հաղորդագրություններով»-ի փոխարեն գրված է` «հաղորդագրություններվ»` առանց  ո տառի: Սա փաստում է այն մասին, որ Կ.Խաչատուրյանն անգամ իրեն ուղարկված բուն գրության տեքստն անգամ չի ստուգել, միայն հասցեատիրոջն է փոխել և վերջում  «ոչ» բառն է ջնջել, հավանաբար, ըստ իրեն,  հարցադրումն այդպես ավելի գեղեցիկ լինի:

Ինչ վերաբերում է իմ այն մտքին, որ Ժ.Երանոսյանն էլ է ինչո-որ ապօրինության համար այդ գրությունն ուղարկել Կ.Խաչատուրյանին, ապա բացի այն, որ դրանից պարզվում է, որ արգելանք չի կիրառվել, պետք է ուշադրություն դարձնել գրության ամսաթվին` 17.06.2012թ. և դրանում վկայակոչված արգելանքը հանելու ամսաթվին` 19.09.2012թ.: Օբյեկտիվ իրականության մեջ հնարավոր չէ 17.06.2012թ. գրությամբ նշել, որ 3-ամիս հետո արգելանքը վերացել է: Ապագայի մասին հնարավոր չէ անցյալով խոսել: Փաստորեն կադաստրում ոչ միայն մոռանում են արգելանք դնել, այլ կռահում են, թե 3 ամիս անց, որ օրը, որ հարկադիր կատարողն ինչ որոշում է կայացնելու:

4.3. ԴԱՀԿ ծառայության Կենտրոն և Նորք–Մարաշ բաժնի պետ Ա.Հակոբյանն ու հարկադիր կատարող Արսեն Ստեփանյանը, ի պատասխան Կ.Խաչատուրյանի 17.06.2013թ. հանճարեղ գրության, Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեի բնակարանների և տարածքների վրա արգելանքի կիրառման մասին, 21.06.2013թ. գրությամբ պարոն Կ.Խաչատուրյանին պատասխանում են՝ «խնդրում եմ արգելանք չկիրառել»:

ԴԱՀԿ ծառայության 21.06.2013թ. գրությունը, որն ուղղված է կադաստրին, ստորագրությամբ առձեռն տրամադրվում է այդ խիստ անձնական /ինտիմ/ գրագրության սուրհանդակ «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի ներկայացուցչին /Հ.Մկրտչյան/:

Հարց է ծագում, թե. ով է բանկի ներկայացուցիչ, այն էլ` «Ունիվերսալ Բիզնես Սոլուշնս» ընկերության աշխատակից Հ.Մկրտչյանը, որ` 2012թ.-ին ավարտված  ինչ-որ կատարողական վարույթի հետ կապված ԴԱՀԿ-ի ու կադաստրի 2013թ. հունիսի 21-ի գրությունն առձեռն ստանա ու փոխանցի հասցեատիրոջը՝ փոստատարի դեր կատարի:

4.4. Մի քանի օր անց տեղի ունեցող գործողություններից պարզվում է ԴԱՀԿ-ի ու կադաստրի գրությունների փոխանցման հետ կապված «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի  կապն ու շահագրգռվածությունը:

Մասնավորապես, ԴԱՀԿ-ի 21.06.2013թ. գրությունից հետ Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեի արգելանքները ակամա վերանում են և 29.06.2013թ. սկսվում է «Միլլար» ՍՊԸ-ի անվամբ գրանցված մոտ 5.000.000 ԱՄՆ դոլար ողջամիտ շուկայական արժեքով 4700քմ տարածքների մասայական անվանափոխումը «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն անվամբ:

4.5. Ինչ վերաբերում Բանկի կողմից բռնագանձված անշարժ գույքերի արժեքին, ապա`դրանց բռնագանձման ժամանակ որևէ գնահատում չի իրականացվել և Բանկը ներկայումս դատարան է ներկայացրել  «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի 22.04.2013թ. կեղծ գնահատումը և հայտարարում, որ դրանում նշված գներով է իրականցրել բռնագանձումը:

«Ափթայմ» ՍՊԸ-ի տնօրեն Մհեր Ղահրամանյանի 22.04.2013թ. գրությունից պարզվում է, որ Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեում  «Միլլար»  ՍՊԸ-ին պատկանող թվով 34 անշարժ գույքերի գնահատումն իրականացվել է «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի և «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի միջև  22.04.2013թ. կնքված թիվ պ-03-0073 պայմանագրի հիման վրա: Այսինքն, 22.04.2013թ. պայմանագիրն է կնքվել Բանկի և «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի միջև, նույն օրը` 34 տարածքներում տեղազննություն է իրականացվել, նույն օրը իրականացվել է գնահատումները, կազմվել է 34 տարածքների գնահատման հաշվետվություն և նույն օրն էլ գրությամբ ներկայացվել է այդ «գնահատման» արդյունքները:

Նշված հանգամանքը, ինչպես նաև` անշարժ գույքերի գնահատման միջին լիկվիդացիոն արժեքները (հասարակական տարածքների 1քմ-ն` 232.387 ՀՀ դրամ, բնակելի տարածքների 1քմ-ն` 252.650 ՀՀ դրամ), որոնք վարկային պարտավորության չափի հետ է համապատասխանեցված, փաստում է այն մասին, որ` գնահատման այդ փաստաթուղթը կազմվել է «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի կողմից պատվիրված գներով, այսինքն` կեղծ գնահատում է իրականացվել: Այդ կեղծիքի մասին է փաստում նույն տարածքների գնահատման վերաբերյալ «Լոու Աուդիտ» ՍՊԸ-ի,  «Տիգրիս» ՍՊԸ-ի, «Կառուցագետ» ՍՊԸ-ի կողմից իրականացված իրական գնահատումները: Մասնավորապես,  նշված երեք ընկերություններից ամենացածր գնահատումն իրականացվել է թիվ ԵՄԴ 0039/04/14 գործով նշանակված դատաապրանքագիտական փորձաքննության որոշման հիման վրա`«Կառուցագետ» ՍՊԸ-ի կողմից: Համաձայն «Կառուցագետ» ՍՊԸ-ի 17.02.2015թ. եզրակացության` հասարակական տարածքների 1քմ-ի լիկվիդացիոն արժեքը` 544.500 ՀՀ դրամ է (312.113 ՀՀ դրամով ավելի, քան «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի գնահատումը), բնակելի տարածքների 1քմ-ի լիկվիդացիոն արժեքը` 342.460 ՀՀ դրամ (մոտ 90.000 ՀՀ դրամով ավելի, քան «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի գնահատումը):

4.6. «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն, առանց գնահատման բռնագանձելով Ծիծեռնակաբերդի 1/3 հասցեում  «Միլլար»  ՍՊԸ-ին պատկանող անշարժ գույքը և վկայակոչելով «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի կեղծ գնահատումը, «Միլլար»  ՍՊԸ-ին պատճառել է առնվազն 848.951.000 ՀՀ դրամի վնաս և այդ չափով գումար, ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 251-րդ հոդվածի 1-ին մասի իմաստով, Բանկը պարտավոր է վերադարձնել «Միլլար»  ՍՊԸ-ին:

Այսինքն՝ «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի, կադաստրի և ԴԱՀԿ-ի ապօրինի համագործակցության, «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի կեղծ գնահատման հիման վրա, «Միլլար» ՍՊԸ-ի անշարժ գույքերն ապօրինաբար հանվել են արգելանքից և, առանց տվյալ անշարժ գույքերի սեփականության իրավունքի փոխանցման պահի դրությամբ  գնահատման, ողջամիտ շուկայական գնից ակնհայտ ցածր արժեքով անցել է «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ին:

Մաս 3

«Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի և «Միլլար» ՍՊԸ-ի դատական պատմությունը              

Բանկի կողմից ապօրինաբար բռնագանձված և կադաստրի կողմից ապօրինի գրանցված անշարժ գույքերի սեփականության վկայականները առ այսօր գտնվում են «Միլլար» ՍՊԸ-ում, իսկ եղելության մասին  տեղեկացել ենք 2014թ. մարտ ամսին:

Անմիջապես դիմել ենք «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի վարչության նախագահին՝ խնդրելով տրամադրել բռնագանձման հիմք հանդիսացող փաստաթղթերը և տեղեկատվություն՝ բռնագանձման ժամանակ «Միլլար» ՍՊԸ-ի պարտավորության և բռնագրավված գույքի արժեքի մասին: Ամիսներ շարունակ Բանկը փաստաթղթեր չի  տրամադրել` հայտարարելով որ դատական կարգով պահանջենք:

Ստիպված ինքնուրույն ապացույցներ ենք ձեռք բերել կադաստրից, ԴԱՀԿ-ից և «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի կողմից իրականացված բռնագանձումն անվավեր ճանաչելու պահանջով 2014թ. ապրիլին հայց ենք ներկայացրել դատարան (թիվ ԵԿԴ 0954/02/14): Հայցադիմումը վարույթ է ընդունվել, սակայն դատարանը, տուրք տալով բանկային և դատական համակարգի միջև ձևավորված «գործարար շրջանառության սովորութային իրավունքին», մերժել է ապօրինի բռնագանձված անշարժ գույքերի վրա արգելանք դնելն ու «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն անարգել օտարում է այդ տարածքներն ու հավելյալ շահույթ ստանում:

Մեկ այլ ` թիվ ԵՄԴ 0039/04/14 գործով դատարանը որոշում է կայացրել, որով «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ին պարտավորեցրել է տրամադրել պահանջվող փաստաթղթերը: Ներկայացված փաստաթղթերից պարզվում է, որ «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի 29.06.2013թ.-12.07.2013թ. ընկած ժամանակաշրջանում, «Ափթայմ» ՍՊԸ-ի կեղծ գնահատման հիման վրա իրականացրել է «Միլլար» ՍՊԸ-ի շուրջ 5.000.000 ԱՄՆ դոլար ողջամիտ շուկայական  արժեքով անշարժ գույքի բռնագանձում, արդյունքում մարել է ընդամենը 2.779.934 ԱՄՆ դոլարին համարժեք պարտավորություն և «Միլլար» ՍՊԸ-ն, իբր դեռ 370.000 ԱՄՆ դոլարի պարտավորություն ունի, որի դիմաց, ըստ  «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի ներկայացուցիչների հայտարարության, պատրաստվում են «Միլլար» ՍՊԸ-ի մնացած գույքն էլ բռնագանձել: Նման պահանջով «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ն գաղտագողի/«Միլլար» ՍՊԸ-ի փաստացի հասցեն չի նշել հայցադիմումում/ դատարան է դիմել (թիվ ԵԿԴ 2628/02/13)  և հօգուտ իրեն վճիռ ստացել, սակայն տեղեկանալով այդ վճռի մասին, այն բողոքարկվել ու այն բեկանվել է:

Առաջիկա օրերին «Միլլար» ՍՊԸ-ն Բանկի դեմ 848.951.000 ՀՀ դրամի պահանջ է ներկայացնելու:

Լեռնիկ Հովհաննիսյան, փաստաբան