HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Գինեգործությունը պիտի բարոյապես մաքուր պահենք. արտադրողները՝ «կարասի» վեճի մասին

Ոսկեվազի գինու գործարանի տնօրեն Լևոն Նուրազյանն ասում է, թե ընկերության համար անսպասելի էր այս տարվա հոկտեմբերին «Տիեռաս դե Արմենիա» ՓԲԸ-ի դատական հայցը տնտեսական զագացման և ներդրումների նախարարության մտավոր սեփականության գործակալության դեմ, որտեղ երրորդ կողմ ներգրավվել էին նաև իրենք:

Հիշեցնենք, որ մինչ այդ՝ նախորդ տարի, «Տիեռաս դե Արմենիա» ՓԲԸ-ն նմանատիպ հայց էր ներկայացրել վարչական դատարան նույն գործակալության դեմ՝ որպես երրորդ կողմ ներգրավվելով «Սակի ընդ Սանս» ՓԲԸ-ին: Հայցվորը հայտնի է «Կարաս», իսկ երրորդ կողմ հանդես եկած ընկերությունը՝ «Զորահ կարասի» ապրանքանիշով: Առաջինի հիմնադիրն արգենտինահայ գործարար Էդուարդո Էռնեկյանն է: Հայցվորը պահանջել էր անվավեր ճանաչել պետական գործակալության կողմից «Զ KARASi Zorah» ապրանքային նշանը գրանցելու 03.02.2012 թ. որոշումը: Ըստ Էռնեկյանի թիմի՝ երկրորդ ընկերության ապրանքանիշը շփոթության աստիճանի նման է իրենց ապրանքանիշին: Վարչական դատարանն այս տարվա սեպտեմբերին վճիռ է կայացրել հօգուտ հայցվորի, սակայն «Սակի ընդ Սանս» ընկերությունը բողոքարկել է այն վերադաս ատյանում: Գործն այժմ ընթացքի մեջ է:

«Ոսկեվազի գինու գործարան» ՍՊԸ-ի դեպքում դատարան մտնելու պատճառ է դարձել «Կարասի» հավաքածուն: Լևոն Նուրազյանն ասում է, որ 17 տեսակի գինի են արտադրում, որոնցից 3-ը պահվում են կարասի մեջ, հետևաբար, այդ հանգամանքն ընդգծելու և գնորդին տեղեկացնելու համար պիտակի վրա նշել են «Կարասի քոլեքշն»: «Պետք է ազատականացնել կարաս անունը, որպեսզի ոչ մի գինեգործ նման խնդիր չունենա: Կարասը պատկանում է բոլորին և չի կարող ոչ մի գինու գործարան արգելել օգտագործել մեր պապական ավանդական գործիքը»,- նշում է Լ. Նուրազյանը:

Ոսկեվազի գործարանի դեմ Էռնեկյանի ընկերության հայցը վարչական դատարանի դատավոր Լիանա Հակոբյանը մերժել է վարույթ ընդունել՝ նշելով, որ հայցվորը բաց է թողել վարչական ակտը վիճարկելու 2-ամսյա ժամկետը, ինչը սահմանված է Վարչական դատավարության օրենսգրքով: Հիշեցնենք, որ նույն պատկերն էր նաև առաջին գործի պարագայում, սակայն «Տիեռաս դե Արմենիան» նշել էր, որ հիմք են ընդունել «Ապրանքային նշանների մասին» օրենքը, որով վիճարկման ժամկետը 5 տարի է. այս պնդումը վերջնարդյունքում հաջողություն էր բերել հայցվորին: Սակայն Ոսկեվազի գործարանի դեմ հայցում Էռնեկյանի ընկերությունը վերը նշված օրենքին հղում չի տվել, այլ շեշտել է, որ տեղավորվել է 2-ամսյա ժամկետում. «Ոսկեվազի գինու գործարան» ՍՊԸ-ի ապրանքային նշանի գրանցման մասին իմացել է օգոստոսին ու հոկտեմբերին մտել է դատարան: Իսկ գրանցումը կատարվել է այս տարվա հուլիսի 21-ին, որն էլ ելակետ է ընդունել դատավոր Հակոբյանը: Մյուս կողմից՝ հայցվորը չի խնդրել սահմանված ժամկետը բաց թողնելու հանգամանքը հարգելի համարել: Ավելին՝ չի բողոքարկել նաև Լ. Հակոբյանի որոշումը: Այսինքն՝ գործը փակվել է:  

«Վանսևան» ՍՊԸ-ի («Voskeni») ներկայացուցիչ Ալինա Մկրտչյանը կարծում է, որ եթե հիմա հայկական գինին չհնեցնեն կարասների մեջ, ապա դրսում դժվար կլինի այն գովազդելն ու հայտնի դարձնելը: Ըստ Մկրտչյանի՝ հայկական գինեգործության մասին միջազգային մամուլի հոդվածներում բազմաթիվ նշումներ կան, որ հայկական գինին պահվում է կարասների մեջ: «Չի կարող մի ընկերություն միայն ինքն օգտագործել, իրավաբանորեն սխալ է, դա համազգային սեփականություն է,- նկատում է գինեգործը,- «կարաս» բառը նշելով պիտակին՝ տեղեկություն ես հաղորդում դրա մասին: Եթե «կարաս» բառը չի կարելի նշել, ապա ի՞նչ են նշելու, որ տակառի՞ մեջ է պահվում»:

«ԷԴՎԱԳ Գրուպ» ընկերության («Gevorkian Winery») հիմնադիր Վահագն Գևորգյանն էլ շեշտում է, որ կարասը տեխնոգոլիան է, որը չի կարելի արտոնագրել: Տեխնոլոգիան արտոնագրում են միայն այն դեպքում, երբ դրա հեղինակային իրավունքն ունենում են, որից մնացածը չեն օգտվում, այնինչ կարասի տեխնոլոգիան, ըստ նրա, բոլորն էլ օգտագորրծում են, և չի կարող ինչ-որ մեկը խոչընդոտել դրան:

Հնագետ Բորիս Գասպարյանն ասում է, որ կարասը՝ որպես երևույթ, շատ կարևոր է, այն հայկական ավանդական մշակույթի ակունքներում կանգնած գինու արտադրողի կողմից ստեղծված զարմանահրաշ երևույթ է, և չի կարելի բաժանել մեկ կամ երկուսի միջև:

«Միայն հայ ժողովուրդը չէ, որ կարասի հեղինակն է, հին աշխարհի բազմաթիվ քաղաքակրթություններ կան, որ այդ երևույթը, ֆենոմենն օգտագործել են, զարգացրել: Իհարկե, Հայաստանի տարածքն ու նաև հայ ժողովուրդն ունի իր բավականին լուրջ, ուրույն տեղը, և վերցնել դա, տալ մեկին չեմ հասկանում, եկեք «օդ» բառն էլ սեփականացնենք, չշնչենք: Լիովին համաձայն եմ, որ շատ մեծ հարված կլինի, այսինքն՝ վաղը կարող է մեզ արգելեն օգտագործել «կարաս» բառը մեր հոդվածներում, մեր ուսումնասիրություններում»,- նշում է հնագետը:

«Անձամբ ինձ՝ որպես կարասի մեջ արտադրողի, շատ մարդիկ թե՛ ԱՄՆ-ում, թե՛ Եվրոպայում ասում են՝ հա, դուք էլ եք քվեվրիի (վրացական կարասն է- հեղ.) մեջ պատրաստում, ասում եմ՝ չէ, կարասի մեջ: Արդեն խնդիր է, որովհետև չգիտեմ, թե ոնց օգտագործեմ այդ բառը»,- իր հերթին ասում է «Տրինիտի» ՍՊԸ-ի համահիմնադիր Հովակիմ Սաղաթելյանը:

Ըստ նրա՝ դրսում մարկետինգային պատերազմ է ընթանում, որտեղ վրացական գինեգործոթյունը շահում է: Մեր հարևաններն ահռելի գումար են ծախսել, որ քվեվրին դարձնեն արժեք ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի ցանկում՝ չնայած որ իրենց ամբողջ գինեգործության 2-3 տոկոսն են արտադրում քվեվրիի մեջ:

«Իրենք ուղղակի կծիծաղեն, որ մեր ներսում զբաղված ենք ինչ-որ անհասկանալի հարց պարզելով, ընդհանրապես, դրա համար պետական հիմնարկը, նաև գինեգործության և խաղողագործության հիմնադրամը անպայման պիտի քայլեր ձեռնարկեն»,- նշում է Հ. Սաղաթելյանը: Նա առաջարկում է կազմակերպել քննարկում կլոր սեղանի շուրջ և ճիշտ լուծումներ գտնել:

Գինեգործի կարծիքով՝ «Տիեռաս դե Արմենիա» և «Սակի ընդ Սանս» ընկերությունները հայկական գինեգործության ոլորտում դրոշակակիրներ են, որոնք լումա ունեն դրսում թե՛ կարասագործության, թե՛ գինու մշակույթը տարածելու հարցում: Հ. Սաղաթելյանն ասում է՝ հիմա այդ երկու առաջատարները խնդիր ունեն, և իրենցից չէ այդ խնդիրը. դա ոչ իմաստուն, ոչ խելացի մոտեցում է, որ ցուցաբերել է պետական գործակալությունը:

«Գինեգործությունն այն ոլորտն է, որը մենք պիտի բարոյապես մաքուր պահենք: Եթե խնդիր կա, պիտի փորձենք լուծել մեր մեջ, բայց խնդիրն արդեն իրավական ոլորտում է, սա է հարցը»,- նշում է «Վան Արդի» ընկերության հիմնադիր Վարուժան Մուրադյանը: Նշում է, որ որևէ կողմ չի ներկայացնում, ու անձամբ էլ կարասներ չի օգտագործում իր արտադրության մեջ, բայց որպես գինի արտադրող՝ մտածում է գինեգործության մասին, քանի որ իրենք բոլորն էլ մի նավի մեջ են ու միայնակ ոչինչ չեն կարող անել: Ասում է, որ եթե այսօր չի օգտագործում կարասներ, ապա մեկ կամ 10 տարի հետո իր ժառանգները կարող է օգտագործեն, և այսօր ինքը պայքարում է այդ իրավունքի համար: 

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter