HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Ոչ պրոֆեսիոնալ պեղումներ միջնադարյան եկեղեցու տարածքում՝ նախարարության թույլտվությամբ

Ճարտարապետ Ռազմիկ Քարտաշյանը, ծրարից հանելով Արթիկի միջնադարյան Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու տարածքում արված լուսանկարները, ցույց է տալիս անմիջապես եկեղեցու մոտ արված փորվածքները, որոնք մեծ անցքերի են նման: Ասում է, որ պեղումները մասնագիտորեն հիմնավորված չեն, եւ ինքն ավելի շատ նմանեցնում է գանձագողության ձեռագրի:

Լուսանկարների մի մասն Ռ. Քարտաշյանն արել է 2018-ի հոկտեմբերին, մյուս մասը՝ 2019-ին: Դրանցում հողային շերտի ուղղանկյունաձեւ փորվածքներ են եկեղեցու պատերի անմիջական հարեւանությամբ: 2018-ի հոկտեմբերերի 12-ն արված լուսանկարում եկեղեցու տարածքում երեւում է տրակտոր, որը, Ռազմիկ Քարտաշյանի խոսքով, նախատեսված է եղել հողային շերտը մաքրելու համար, ինչն անթույլատրելի է պեղումների իրականացման ժամանակ:

Շիրակի մարզի Արթիկ քաղաքի կենտրոնում են գտնվում երկու խոնարհված եկեղեցիներ՝ Սուրբ Գեւորգը (մեծ, հայտնի է նաեւ որպես Սուրբ Լուսավորիչ) եւ Սուրբ Աստվածածինը (փոքր, հայտնի է նաեւ Մարինե անունով), որոնք համարվում են միջնադարյան Հայաստանի ճարտարապետության բացառիկ հուշարձաններ: Այս մասին հայտնում է «Պատմամշակութային արգելոց-թանգարանների եւ պատմական միջավայրի պահպանության ծառայության» ՊՈԱԿ-ի կայքը:

Երկու եկեղեցիների կառուցման ստույգ ժամանակը հայտնի չէ: Հատակագծային ուսումնասիրությունից ելնելով՝ Սուրբ Գեւորգը թվագրվում է 7-րդ, իսկ Սուրբ Աստվածածինը՝ 4-6-րդ (այլ աղբյուրներում՝ 5-7-րդ) դարերով: Եթե Սուրբ Գեւորգ եկեղեցուց բացակայում է ծածկը, ապա Սուրբ Աստվածածնից կիսով չափ պահպանվել են միայն պատերը, եւ հայտնի չէ նաեւ, թե երբ կամ ինչի հետեւանքով է ավերվել եկեղեցին: Սուրբ Աստվածածինը համարվում է բազիլիկից գմբեթավոր եկեղեցիների անցում կատարած առանձնահատուկ եկեղեցիներից մեկը: Եվ հենց այս տեսակետից էլ միջնադարյան ճարտարապետության բացառիկ նմուշներից է:

Արթիկցի Ռազմիկ Քարտաշյանը 1976-1992 թթ.եղել է Արթիկի գլխավոր ճարտարապետը, 1992-1995 թթ.՝ Արթիկի քաղխորհրդի գործկոմի նախագահ, իսկ 1998-ից մինչ օրս «Վեմքար» ՍՊԸ-ի հիմնադիր տնօրենն է:

Ռ. Քարտաշյանը նշում է, որ մինչեւ 1970-ական թթ. Արթիկի կենտրոնում գտնվող ու իրար հարեւան Սբ. Գեւորգ եւ Սբ. Աստվածածին եկեղեցիների տարածքը լցվել էր տարերայնորեն կառուցված հին բնակելի տներով ու օժանդակ շինություններով, եւ շատ քիչ կետերից էր հնարավոր դիտել եկեղեցիները: Սբ. Գեւորգ եկեղեցին օգտագործվում էր որպես Արթիկի սովխոզի պահեստ: Ըստ Քարտաշյանի՝ 1976 թ. հնարավոր եղավ այն ազատել այդ կարգավիճակից:

Մեր զրուցակիցը նշում է, որ իր առաջարկով, հաշվի առնելով երկու եկեղեցիների բացառիկ նշանակությունը, Խորհրդային Հայաստանի մինիստրների խորհուրդը, որքան էլ այդ տարիների համար խիստ անհավանական կարող էր լինել, պետական միջոցներ հատկացրեց եկեղեցիների տարածքում գտնվող բնակելի տների եւ օժանդակ շինությունների քանդման-հեռացման եւ բնակիչներին փոխհատուցելու համար: Քանդվեց-հեռացվեց նաեւ թիվ 8 դպրոցի հարմարեցված շենքը, որը 4-5 մ հեռավորության վրա էր Սբ. Գեւորգ եկեղեցու հարավային պատից: Դպրոցի նոր շենքի կառուցման համար ֆինանսավորում հատկացվեց, իսկ ազատված 11 հազար քմ մակերեսով տարածքն էլ հետագայում հատկացվեց երկու եկեղեցիներին: 2007-ին, ըստ Քարտաշյանի, ինքն ու Արթիկի այն ժամանակվա գործող քաղաքապետը տարածքի կադաստրային վկայականը անձամբ են հանձնել կաթողիկոս Գարեգին Բ-ին:

Ռ. Քարտաշյանն ասում է, որ թեեւ Սբ. Գեւորգ եկեղեցին բարվոք վիճակում է՝ անգամ ճաքեր ու նստվածքներ չկան, վերականգնելն էլ ավելի քիչ ծախսատար է, այդուհանդերձ, այն վերականգնելու մտադրություններ առայժմ չկան: Փոխարենը հարեւան Սբ. Աստվածածինն է գրավում բարերարների ուշադրությունը: Սա, ըստ մեր զրուցակցի, անհասկանալի է:

Ռուսաստանաբնակ արթիկցիներին սկսել է հետաքրքրել Սբ. Աստվածածնի վերականգնումը

Արթիկցի ճարտապետը նշում է, որ 1970-ականներին Պոլիտեխնիկի ճարտարապետության ամբիոնի վարիչ, պրոֆեսոր Ալեքսանդրա Երեմյանը, ով նաեւ իր դասախոսն էր, պեղումներ է իրականացրել Սբ. Աստվածածնի տարածքում, ինչի արդյունքում ոչինչ չէր հայտնաբերվել: Ավելի ուշ Երեմյանն իր ուսանողներից մեկի հետ, ով ներկայում Մայր Աթոռի ճարտարապետներից է, եկեղեցու կոնսերվացիայի նախագիծ էր կազմել:

Երեմյանի պեղումներից 40 տարի անց Սբ. Աստվածածնի տարածքը գրավիչ է դարձել ռուսաստանաբնակ արթիկցի բարերարների համար: 2011-2012 թթ. մոսկվայաբնակ արթիկցի բարերարներից մեկը, Քարտաշյանի պատմելով, եկեղեցին վերականգնելու ցանկություն էր հայտնել, եւ վերականգնման նախագիծ էր ներկայացվել մշակույթի նախարարության գիտամեթոդական խորհուրդ, որը, սակայն, մերժվել էր՝ պատճառաբանությամբ, որ միայն ամրակայման աշխատանքներ կարելի է անել, իսկ վերականգնում՝ ոչ: Ըստ Ռ. Քարտաշյանի՝ տարբեր ժամանակներում ուսումնասիրող ճարտարապետների կողմից հաստատվել է այն մասնագիտական տեսակետը, որ եկեղեցին պետք է ամրակայել, սակայն նյութերի խստիվ սակավության պատճառով ամբողջական վերականգնումն անհնար է:

2018 թ. աշնանը ռուսաստանաբնակ մեկ այլ արթիկցի բարերար է հայտնվել, ով առանց պեղման թույլտվության, ինչպես Ռազմիկ Քարտաշյանն է ասում, միայն ակնադիտարկման թույլտվություն ունենալով, ապօրինի պեղումներ է կազմակերպել տարածքում: Քարտաշյանը կրկին ցույց է տալիս 2018-ի հոկտեմբերին իր արած լուսանկարները, որտեղ երեւում են եկեղեցու պատերի կողքին արված փորվածքները: «Մեր ահազանգից հետո պեղումները կասեցվեցին մշակույթի փոխնախարար Տիգրան Գալստյանի կողմից»,-նշում է ճարտարապետը՝ ավելացնելով, որ երկու անգամ գրավոր դիմել է կաթողիկոսին՝ նկարագրելով իրավիճակը, սակայն որևէ պատասխան չի ստացել:

Կաթողիկոսը չի արձագանքել ճարտարապետի ահազանգերին

2019-ի հոկտեմբերին Ռազմիկ Քարտաշյանը նախ հեռագրով, ապա գրավոր նամակով դիմել է Գարեգին Բ-ին՝ ահազանգելով Սբ. Աստվածածնի տարածքում կատարվող, մասնագիտորեն չհիմնավորված պեղումների վերաբերյալ:

«Վեհափառ Տեր, հանգամանքները ստիպում են անել մի եզրակացություն. Սբ. Աստվածածին եկեղեցու վերականգնման շղարշի տակ թաքնված է մեկ այլ իրականություն՝ թալանել եկեղեցու սուրբ մասունքները: Այդ են ցույց տալիս 2018-ի հոկտեմբերին եկեղեցու ներսում, առանց լիազոր մարմնի համապատասխան թույլտվության, գանձագողությանը շատ բնորոշ տեղերում փորված անցքերը (նկ. 4-8): Իսկ նկար 6-ում հստակ երեւում է, որ քանդել են պահպանված հին սալը, կտրել տակի կրաշաղախի շերտը, փորել մինչեւ հիմնահատակը եւ, նույնիսկ քանդելով այն, մտել հիմքի տակը: 2019-ին պեղումները շարունակվեցին եկեղեցուն կից դրսի հատվածում, նույն գանձագողության ձեռագրով՝ բացելով հիմքերը եւ քանդելով հիմնահատակը: Նույնիսկ ոչ մասնագետը տվյալ նիշերում, սալահատակի տակ եկեղեցուն պատկանող քարեր չէր փնտրի»,- ասվում է նամակում:

Ճարտարապետ Քարտաշյանը նշում է, որ իր հեռագրի եւ գրավոր նամակի պատասխան այդպես էլ չի ստացել Մայր Աթոռից:

Պեղման թույլտվությունը չստացած՝ սկսել էին պեղումները

Կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարությանը ենթակա պատմության եւ մշակույթի հուշարձանների պահպանության գործակալության վերականգման բաժնի պետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Գարիկ Կնյազյանը մեզ հայտնել է, որ Սբ. Աստվածածնի վերականգնման ծրագրի բարերարը Ռուսաստանի Արմավիր քաղաքի բնակիչ, արթիկցի Արմեն Մարտիրոսյանն է: Կնյազյանն ասում է, որ պեղման հայտ նախարարությունը ստացել է 2019-ի մարտին, թույտվությունը տրվել է ապրիլին:  

Եկեղեցու տարածքում տրակտորի առկայությանն անդրադառնալով՝ Գ. Կնյազյանն ասում է, որ այն երեւի շինաղբը տեղափոխելու համար էր, ապա ավելացնում, թե տարածքում աղբանոց էր: Գործակալության աշխատակիցը բացառում է, որ տեխնիկան կարող է մասնակցած լինել պեղումներին:

Դիտարկմանն էլ, թե մասնագետները եկել են եզրակացության, որ Սբ. Աստվածածինը պետք է միայն ամրակայվի, եւ վերականգնել հնարավոր չէ, Կնյազյանը պատասխանում է, թե նախագիծ կա, ըստ որի՝ հնարավոր է կատարել եկեղեցու վերականգնումն ու գմբեթավորումը: Մեր զրուցակցի փոխանցմամբ՝ 2019-ի պեղումների արդյունքում 4-րդ դարով թվագրվող թաղումներ են բացվել, կան նաեւ ուշ շրջանի հետքեր, մասնավորապես, թոնիր է բացվել:

Պեղման համար, ըստ հայտի, նախատեսված է 1,5 միլիոն դրամ ներդնել: Թույլտվությունը, Գ. Կնյազյանի տեղեկացմամբ, մեկ տարի ժամկետով է, ինչից հետո հայտատուն կրկին կարող է դիմել նոր թույլտվության համար: Ընդ որում՝ փորվածքներն այդպես էլ բաց են մնացել ձմռան ամիսներին:

Գարիկ Կնյազյանը նշում է, որ պեղումներից հետո ներկայացվում է բաց, պեղված հատվածների ամրակայման նախագիծ, ինչը դեռ չի արվել, քանի որ աշխատանքներն ամբողջությամբ չեն ավարտվել:

Սպասում են Մայր Աթոռի համաձայնությանը

Պատմության եւ մշակույթի հուշարձանների պահպանության գործակալության վերականգման բաժնի ղեկավարն ասում է, որ պեղումները կանգնեցվել են այն բանից հետո, երբ հասել են եկեղեցու հարավարեւելյան անկյունային պատին, որը խիստ վթարված վիճակում է եւ կարող է փլուզվել: Այս պատն ապամոնտաժելու համար հայտ է ներկայացվել նախարարություն, որի գիտամեթոդական խորհրդում էլ քննարկվել է հարցը: Ըստ Գ. Կնյազյանի՝ քանի որ եկեղեցին պատկանում է Մայր Աթոռին, անհրաժեշտ էր ստանալ վերջինիս համաձայնությունը:

Մեր զրուցակիցը նշում է, որ 2019 թ. Մայր Աթոռը տվել էր տվել էր նախնական համաձայնություն՝ որոշակի վերապահումներով: Այսպես՝ Էջմիածինն անհրաժեշտ է համարել, որ պեղումներ իրականացնող կողմը ներկայացնի վթարային պատի քարերի ապամոնտաժման նախագիծ, ինչպես նաեւ հուշարձանի ամրակայման ու վերականգնման նախագիծ: Նախարարության աշխատակցի խոսքով՝ այս պայմաններն առաջ է քաշել նաեւ իրենց գիտամեթոդական խորհուրդը: Կնյազյանն ասում է, թե ինքը տեղյակ չէ՝ արդյոք պեղումներ իրականացնողները անհրաժեշտ նախագծերը ներկայացրել է Մայր Աթոռին, որից զատ՝ իր համաձայնությունը պետք է տա նաեւ նախարարությունը:

Արթիկի թեմի առաջնորդական տեղապահ տեր Նարեկ վարդապետ Ավագյանը «Հետքին» հայտնել է, որ իրենք սպասում են ապամոնտաժման աշխատանքների վերաբերյալ նախագծի ամբողջական փաթեթին, որպեսզի ներկայացնեն Մայր Աթոռի ճարտարապետական բաժին՝ պատի ապամոնտաժման թույլտվություն ստանալու համար: «Հուսանք ձմեռվա ընթացքում փաստաթղթային հարցերը կլուծվեն, եւ գարնանը կսկսենք աշխատել»,- ասաց նա:

Հարցին, թե տեղյակ է պեղումների ընթացքում հայտնաբերված գտածոներից, առաջնորդական տեղապահը նշեց, որ պեղողները կավե խողովակներ եւ այլ բեկորներ են գտել, բայց ինքը մանրամասնորեն տեղյակ չէ արդյունքից: Ըստ տեր Նարեկի՝ պեղումների մասին զեկույց է ներկայացվելու, ինչն իրեն եւս շատ հետաքրքիր է: Իսկ դիտարկմանը, որ պեղման թույլտվությունը տրվել է 2019-ի ապրիլին, այնինչ 2018-ի աշնանը Սբ. Աստվածածնի տարածքում արդեն իսկ պեղումներ էին արվել, մեր զրուցակիցը նշեց, թե գործն արվել է թույլտվությունը ստանալուց հետո: Նա բացառեց, որ պեղման հետեւում կարող է լինել գանձագողության ձեռագիր՝ այդ լուրերը համարելով զրպարտություն:

Տեր Նարեկի փոխանցմամբ՝ 2019-ի սեպտեմբերին, երբ ինքն արձակուրդում էր, Ռուսաստանում հանդիպել է բարերարի հետ: Իսկ թե ինչու է վերջինս ցանկանում հենց Սբ. Աստվածածինը վերականգնել, այլ ոչ, օրինակ, ավելի բարվոք վիճակում գտնվող Սբ. Գեւորգը, թեմի առաջնորդական փոխանորդը նշեց, թե բարերարի փոխարեն կդժվարանա պատասխանել այդ հարցին՝ հավելելով, որ եթե հիմա Սբ. Աստվածածինը չնորոգվի, ապա շատ վատ կանդրադառնա եկեղեցու վրա:

Ըստ հնագետների՝ ոչ պրոֆեսիոնալ պեղումներ են արվել

Պատմության եւ մշակույթի հուշարձանների պահպանության գործակալության վերականգման բաժնի պետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Գարիկ Կնյազյանը մեզ հայտնել է, որ Սբ. Աստվածածնի պեղումները կատարում է հնագետ Լեւոն Մկրտչյանը:

Առհասարակ, հնագիտության մեջ գոյություն ունեն նեղ մասնագիտացումներ ըստ շրջանների: Մեր ստացած տեղեկություններով՝ Լեւոն Մկրտչյանի մասնագիտական ոլորտը բրոնզի դարն է, այնինչ Սբ. Աստվածածինը միջնադարյան կառույց է: «Հետքի» զրուցակից փորձառու հնագետները, ովքեր գործընկերային էթիկայից ելնելով, չցանկացան հրապարակային խոսել, զարմացան, թե ինչպես է նախարարությունը թույլատրել բրոնզի դարի մասնագետ Լ. Մկրտչյանին մոտենալ միջնադարյան կառույցին: Սա, ըստ մասնագետների, բավական պատասխանատու աշխատանք է, ինչի համար հնագետը նաեւ եկեղեցագիտություն պետք է իմանա:

Մասնագետներին նաեւ ցույց ենք տվել ճարտարապետ Ռազմիկ Քարտաշյանի արած լուսանկարները: Հնագետներն արձանագրել են երկու կետ՝ պեղումները կատարվել են ոչ պրոֆեսիոնալ ձեւով. առաջին՝ գրունտը ոչ թե հորիզոնական կտրվածքով շերտ առ շերտ մաքրվել է, այլ ուղղակի անցքեր են արվել, ինչը տարօրինակ է, երկրորդ՝ անհասկանալի է, թե ինչպես է միջնադարին չառնչվող մասնագետը թույլտվություն ստացել մոտենալ այդ շրջանի կառույցին: Սրանք հարցեր են, որոնք պետք է պատասխանի նախարարության գիտամեթոդական խորհուրդը:

Մեկնաբանություններ (9)

Արտակ Ռափյան
Հակասական մեկնաբանություններ ընթերցելուց հետո առաջանում են մի շարք հարցեր, որոնց պատասխանները, որպես Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու դավանորդ և Արթիկ համայնքի բնակիչ այնուամենայնիվ պետք է լսենք։ Ճարտարագետ չեմ, բայց մասնագետների արտահայտած տեսակետների մեջ տարբերություններ նկատում եմ։ Վերջիվերջո ունենք պետական լիազոր մարմին, որը պարտավոր է հստակ դիրքորոշում հայտնել և հանրությանը տեղեկացնել, թե կատարված աշխատանքները համապատասխանում են օրենքին թե ոչ։ Իսկ եթե գանձագողություն կոչվածը հերյուրանք չէ, զբաղվու՞մ են արդյոք այս հարցով իրավապահ մարմինները։ Եվ վերջապես, եթե չկա նման բան, ապա որպես Արթիկ համայնքի բնակիչ և մեր խոնարհված եկեղեցիների ճակատագրով մտահոգ հայ մարդ, կուզենայի հասկանալ, թե ում կամ որ խմբի նեղ անձնական շահին է դեմ եկեղեցու վերականգնումը
համազասպ
Ցավում եմ, որ «Հետք»-ի լրագրողը թերի է կատարել իր գործը եւ խուսափել է իր «հայտնաբերած» ոչ «պրոֆեսիոնալ» հնագետի հետ զրուցելուց, կամ գոնե պեղումների արդյունքների գիտական հաշվետվությանը (որն ի միջիայլոց առանց դիտողության ընդունվել է միչգերատեսչական հնագիտական հանձնաժողովի կողմից ծանոթանալուց): Սա արդեն խոսում է լրագրողի եթե ոչ պրոֆեսիոնալիզմի, այլեւ փաստերը խեղաթյուրված ներկայացնելու որոշակի միտումի մասին: Նրան գոնե պետք է հայտնի լիներ, որ պատերի տակ արված նշված փոքր փոսերը արվել են պեղումներից շատ առաջ, տարբեր մասերում եկեղեցու հիմքերի ֆիզիկական վիճակը պարզելու նպատակով, ինչը պետք էր վերականգնման նախագծի համար: Ինչ մնում է սրտացավ ճարտարապետ Ռ.Քարտաշյանին, որն այդքան սրտացավ է պատմաճարտարապետակն հուշարձանների վերականգնման հարցում, հիշեցնեմ, կողքի Սբ.Գեւորգ եկեղեցու տարածքում նոր տան շինարարության թույլտվությունը տրվել է հենց Ռ. Քարտաշյանի քաղաքի գլխավոր ճարտարապետ եղած ժամանակ: Նույն եկեղեցու հիմքերը ներսից ամբողջությամբ բացվել են եւ այդպես մնում են մինչ այժմ: Վերականգնման աշխատանքների ընթացքում Սբ. Գեւորգ եկեղեցու կողքին, հնագիտական շերտի մեջ փորվել էին հսկա փոսեր կիր մարելու համար: Այս ամենը իհարկե նույն Ռ.Քարտաշյանի ղեկավարությամբ եւ իհարկե առանց հնագետի մասնակցության: Իսկ ինչ մնում է պատմաճարտարապետական հուշարձանների վերականգնման գիտական եւ իրավական սկզբունքների եւ կանոնների պահպանմանը, ապա հոդվածագրի հիմնական ինֆորմատորի կողմից Հառիճի վանքային համալիրի անդառնալի այլակերպումը, որին խոչնդոտելու համար ՄՆ հուշարձանների պահպանության մարմնի կողմից ՀՀ դատախազությանը ուղղված բազմաթիվ նամակները Հառիճավանքում աշխատանքները կասեցնելու պահանջով եւ դատախազության միջամտությունը չկանգնեցրին Ռ. Քարտաշյանին, որը այդ աշխատանքների ղեկավարն էր, բոլորին կանգնեցրեց կատարված փաստի առաջ: Հիմա «սրտացավության» այսպիսի դրսեւորումը, որին ձայնակցում է «Հետք»-ը իր կիսատ-պռատ հետաքննությամբ, գուցե ոզում է հիշեցնել, որ Արթիկում կա վաստակավոր ճարտարապետ Ռ.Քարտաշյան, որը կարող է եւ վերականգնման աշխատանքները ղեկավարել..........
Գալուստ Աշչյան / ճարտարապետ/
համամիտ եմ ճարտարապետ Ռ. Քարտաշյանի տեսակետին և կիսում եմ նրա անհանգստությունը: Կարդալով գործից տեղյակ արհեստավարժ և սրտացավ մասնագետների մեկնաբանություննրը դժվար է ինչ որ բան ավելացնել: Երևույթը պատկան մարմինների շահադիտական և ոչ արհեստավարժ աշխատանքի արդյունք է: Պետք է նշեմ, որ հուշարձանի կարգավիճակում գտնվող եկեղեցին ո՛չ Մայր Աթոռի և ո՛չ էլ մշակույթի նախարարության սեփականությունը չէ, այլ պատկանում է հայ ժողովրդին՝ որպես ժառանգ հայ հոգևոր մշակույթի: Գանձագողության վարկածը չեմ բացատում: խորհորդ կտամ դիմել բարձր ատյաներին քանզի ոմանք ասում են այս ոլորտում բան չի փոխվել...
Արմեն Սաֆարյան ՀՀ Մշակույթի Վատակավոր գործիչ
Եկեղեցու հիմքերի մոտ փորված փոսերը ավելի շատ եկեղեցին ինչ որ ձևով ամրացնող սյուներ տեղադրելու տպավորություն է թողնում,քան պեղումների:Ժամանակին ես մասնակցել եմ Պետական Էրմիտաժի հնագիտական արշավախմբի աշխատանքներին (Ղրիմի Նինֆեյ հունական բնակավայրում) և մեզ թույլատրվում էր միայն տվյալ դարաշրջանի շերտը պեղել, որն ընդամենը մի քանի սանտիմետր էր:Այդպես,շերտ առ շերտ ,ձեռքով, փոքրիկ բահիկներով, վրձիններով բացահայտում էինք գտածոներ ... Ես չգիտեմ, թե հետագայում ինչպիսի ընթացք կունենան պեղումները , սակայն լուuանկարներից ստացված տպավորությունս հեռու է պեղումներ հիշեցնող միջավայրից:
Մեսրոպ
Մեսրոպ Մնացականյան ճարտարապետւթյան թեկնածու Արթիկի սբ Աստվածածին եկեղեցու խնդրի էությանը բավականին մոտիկից ծանոթ եմ: Հայկական վաղ միջնադարյան եկեղեցաշինության կարևորագույն նմուշներից մեկը բազիլիկաներից դեպի կենտրոնագմբեթ համակարգի անցման փուլում: Ցավոք, թե պատմական աղբյուրներում, թե վերջին մեկ դարյա ուսումնասիրություններում եկեղեցու գմբեթի լինել չլինելու, դրա ձևի, նյութի և այլնի մասին տեղեկություններ չունենք: Նման վիճակում պահպանված հուշարձաններում ունենք մասնագիտական մեկ կարևոր խնդիր՝ խուսափել անդառնալի հեևանքներից(այս դեպքում փլուզումից):Ամրակայման նախագիծը միակ մասնագիտորեն հիմնավորված տարբերակն է նման դեպքերի համար: Նման եզրահանգման են եկել նաև հայ-իտալական մասնագիտական խմբի կողմից 2011-2012թթ իրականացրած ուսումնասիրությունները:
Ալեքսան Գեւորգեան
Աստուած մի՜արասցէ,եթէ կատարվում է՝Սբ. մասունքների գողութիւն,ապա վերը նշուած տեր հոր «գիշատիչ գայլերը» հենց իսկ՝պեղումներ իրականացնող կազմակերպիչներն են...
Հրաչ Ղուկասյան
Մասնագիտությամբ ճարտարապետ եմ 2012- 14 թթ, երբ Միլանի Պոլիտեխնիկը ՀՀ-ում կազմակերպել էր պատմաճարտարապետական ժառանգության վերականգնմանն ուղղված մասթեր ծրագիր, մշ նախարարության կողմից առաջարկվող ամերաարժեքավոր և ամենավտանգված հուշարձանների ցանկի մեջ էր նաև Արթիկի Սբ Աստվածածին եկեղեցին, որը մեր աշխատանքային խմբի կողմից որպես ավարտական դիպլոմային աշխատանքի թեմա ընտրվեց: Նպատակը նախագծերը հետագայում վրականգնողական աշխատանքների կատարման համար հիմք դառնալն էր, սակայն ժամանակը ցույց տվեց, որ արված նախագծերը ոչ մի ընդհանրություն չունեին հայ-իտալական առաջարկի հետ: Քանի որ իտալացիների կողմից միանշանակ բացառվում էր հուշարձանի ամբողջական վերակառուցումը՝ այն համարելով կեղծիք և դատապարտելի արարք, ելնելով հուշարձանի պահպանվածության առկա վիճակից և պահպանված մյութերի սակավությունից: Առաջարկում էինք նախագծում ամրակայել(կոնսերվացնել) այն՝ օգտագործելով ժամանակակից նյութեր և տեխնիկա՝չխաթարելով հուշարձանի կերպարը:
Սրապիոն Ադամյան
Արթիկի' 5-7դդ. թվագրվող Սբ. Աստվածածին եկեղեցու այսպես կոչված պեղումները ավելի շատ վանդալիզմի էին նման։ Առանց երկյուղի բացել էին գերեզմաններ' հաշվի չառնելով որ կարող է սուրբի գերեզման լինի և անփութությամբ ոսկորները շաղ էին տվել այս ու այն կողմ։ Նույնիսկ թաղի երեխաներն էին պատմում, որ պեղումներից հետո մարդու գանգ է մնացել բաց վիճակում։ Մի գուցե լավ էլ տեղեկացված են եղել, թե ում գերեզմաններն են բացել և մասունքներ առևանգել կամ իրենց անաստված վարքագծով փորձել են Աստծո բարկությունը շարժել, որպեսզի զրկվենք Ողորմած Աստծո ողորմությունը։ Ինչ վերաբերում է դրսի բարերարներին, եթե նախանձախնդիր են մեր եկեղեցիների հանդեպ և պատրաստ են հանուն եկեղեցու գումար զոհաբերել, ապա հարևանությամբ գտնվող Սբ. Գևորգ եկեղեցն ավելի հեշտ է վերանորոգել, ինչու չեն ձգտում վերանորոգել, իսկ եթե իրենց փառքի համար են ուզում գործել, խնդրեմ, թող որևէ տարածքում կառուցեն։ Սբ. Աստվածածին եկեղեցին բացառիկ կառույց է, որին դիպչելը անթույլատրելի է։ Նախ , ինձ հասած տեղեկություններով ժամանակին շատ ճարտարապետներ ու գիտնականներ են հետազոտել և կազմել են կոնսերվացման նախագիծ։ Հիմա ստացվում է որ եթե փող ունես կարող ես ցանկացած հոգևորմշակութային ու ճարտարապետական կառույց քո ճաշակով վերակառուցել։ Հարցեր են առաջանում, որոնց պատասխանները շատ հեռու են տանում։ Բարերարների հետաքրքրությունը կոնկրետ Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու հանդեպ, ընդ որում երկուսն էլ ռուսաստանաբնակ։ Ինչ վերաբերում է նյութի իսկությանը, ասեմ, որ ես անձամբ եմ տեսել թե տրակտորի աշխատանքը, թե պատերի կողքերի փորվածքները։ 2018 թվականի հերթական աշնանային կիրակին էր, երբ պատարագից հետո քայլեցինք դեպի խոնարհված եկեղեցին, տեսանք տրակտոր որ աշխատում, մոտենալով եկեղեցուն տեսանք ներսում և դրսում փորված անցքեր և մեզ պատասխանեցին, որ կա նախագիծ և պեղումների թույլտվություն։2019-ի գարնանը, հերթական պատարագից հետո եկեղեցու բակ եկան բահերով մարդիք և իմ հարցին թե ով է իրենց թույլ տվել փորել եկեղեցու տարածքը պատասխանեցին որ կա գործի տեր և ես ով եմ, որ հարցնում եմ։ Ես կարծում եմ, որ պետք է անհապաղ հետլիցք անել, և եթե իրոք բարերարն ունի բարի նպատակներ, թող իրականացնեն ամրակայման և կոնսերվացման աշխատանքներ։
Սեյրան Մողրովյան
Լինելով Արթիկցի, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հավատավոր զավակ, ինչպես նաև 24 տարվա քարտաշ_որմնադիր (մասնագիտությամբ ճարտարագետ) չէի կարող անտարբեր լինել Արթիկում կատարվող վերականգման աշխատանքներին։ Ես ՝ինքս ականատես եմ եղել հենց սկզբից կատարվող աշխատանքներին, որը սկսել էին 2018թ հոկտեմբեր ամսին և մեր այն հարցին (քանի որ մասնագետ ընկերներով էինք), աշխատանքները իրականացնողները պատասխանեցին որ ունել թույլատվություն վերականգման աշխատանքներն իրականացնելու։ Քանի որ մեր տեսածը թե ինչ է կատարվում, որն արդեն նյութում շարադրված էր, դիմեցինք Մշկ . Նախ. տեղեկություն ստանալ կատարվող աշխատանքների վերաբերյալ։ Եվ Մշկ. Նախ. համապատասխան պատասխանատուն հերքեց թույլատվության մասին լուրը, որից էլ անմիջապես հետո դատարեցրեցին աշխատանքները։ Հետո նոր 2019թ մայիսին։սկսեցին պեղման աշխատանքները։ Այդ ընթացքում մեր խնդրանքով Մշկ. Նախ. պատասխանատուն ներկա գտնվեցև տեղում ականատես եղավ և ծանոթացավ իրականացվող պեղման աշխատանքներին։ Պեղման աշխատանքները ավարտեցին ամռան սկզբին։ Ինչպես վերևում նշեցի արդեն,քանի որ ունեմ վերանորոգման_վերականգման հսկայական փորձ՝ մասնակցելով Հառիճավանքի, Մայր Տաճար Սբ. Էջմիածնի, Առինջի Սբ. Հովհաննես եկեղեցու, Ախալքալակում, ինչպես նաև մասնակցել եմ մի քանի նորակառույց եկեղեցիների շինարարությանը, տիրապետում եմ վերանորոգման և վերականգնողական աշխատանքների բավարար փորձին։ Ես՝ ինքս անձամբ եմ տեսել 2018թ հոկտեմբեր ամսին Արթիկի Սբ. Աստվածածին խոնարհված եկեղեցում փորված փոսերին, որոնք թվով 6 կամ 7 հատ էին, ինձ էլ անհասկանալի թվաց, ատանց պեղման թյուլտվությամբ և մի անգամից եկեղեցու պատերի տակ փորված փոսեր... կներեք, դրանք շատ նման էին գանձագողության, ի հարկ է ես պ դել չեմ կարող որ հեվց գանձագողություն է կատարվել, բայց ձեռագիրը շատ նման էր։ Եվ քանի որ այդ փոսերը շատ արագ էլ լցվեց, դա ևս շատ։կասկածելի թվաց։ եվ ինչքան հիշում եմ այդ դեպքի առնչությամբ Մշկ. Նախ. հրություն է ուղղարկել Արթիկի Ոստիկանություն, որպես գանձագողության դեպք ուսումնասիրելու։ Եվ հիմա երբ պեղումներից անցել է արդեն 7_8 ամիս և այդպիսի բացված վիճակով մնացել է եկեղեցու հիմքերը, ոչ մի աշխատանք չի կատարվում՝ սպասելով ինչ որ թյուլատվության, դա ևս անհասկանալի է։ Ի վերջո բերեիք տարածքը նախնական տեսքի, հիմքերը ծակեիք ձյնից և անձրևներից, և երբ կունենայիք համապատասխան թյուլատվություն և նախագիծ, նորից սկսեին։իրենց աշխատանքները։ Ի՞նչ է սպասում են, որ։էլ ավելի խարխլվի, և էլ չեմասում Աստված մի արասցե։հանկարծ նոր փլուզման առաջ կանգնենք։ Բավ է... Հ. Գ. Եվ որպես կանոն։ցանկացած մասնագետ, մասնակից կամ բարերար, առաջինը պիտի մտածի նա՛խ ամրակայման աշխատանքները՝ եկեղեցին փրկելու ավերումից, և հետո նոր մտածի հետագա վերականգման համար, որը շատ վիճելի է։

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter