«Հետքի» հարցերին պատասխանում է «Հենակետ» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար, Արցախի նախագահի անվտանգության հարցերով նախկին խորհրդական Տիգրան Աբրահամյանը

-Պարոն Աբրահամյան, արդեն հինգերորդ օրն է՝ Արցախի սահմանի ողջ երկայնքով շարունակվում են ինտեսիվ մարտերը։ Երեկ հայտնի դարձավ, որ Լիբիայից օդանավ է գնացել Բաքու, ինչպես ենթադրվում է՝ զինյալներ փոխադրելու նպատակով։ Կարո՞ղ ենք ասել, որ Ադրբեջանը հույսը դրել է թուրք զինվորականների եւ օտարերկրացի վարձկանների վրա։

-Ադրբեջանը ծայրահեղական տարբեր խմբերի աջակցությունը հիմնականում երկու պատճառով ունի: Առաջինը՝ դա իր զորքերի ամրացում է համարում եւ հիմնականում նրանց փորձում է օգտագործել ամենաթեժ կետերում, երկրորդ՝ ներքին խնդիր է լուծում, քանի որ հիմնական հարվածը հենց զինյալների վրա դնելով՝ խուսափում է զոհերի թեմայից  եւ դրանով, ըստ էության, փորձում է նաեւ ներքին ճնշումներից խուսափել։ Իհարկե, այս ողջ գործընթացը տեղի է ունենում Թուրքիայի մեծ աջակցությամբ։ Հայտնի է, որ Թուրքիան այդ զինյալներին օգտագործել է տարբեր այլ ճակատներում, եւ դա նորություն չէ նաեւ միջազգային հանրության համար։

-Ադրբեջանը հսկայական կորուստներ է կրում ռազմաճակատում, սակայն Ալիեւի ագրեսիվ հռետորիկան չի նվազում։ Արդյոք դա ներքին դժգոհությունները զսպելու եւ ինֆորմացիոն բլոկադայի մեջ գտնվող սեփական հանրությանն ապակողմնորոշելու միջոց է։ Հասարակությունը կների՞ նրան այս ամենը։

-Ադրբեջանի իշխանություններն իրենց ագրեսիան ուղեկցում են նաեւ ագրեսիվ հռետորաբանությամբ, նույնը կարելի է ասել Թուրքիայի համար, եւ բնական է, որ այս օրերին ադրբեջանական բանակը մեծ թվով ե՛ւ  զինտեխնիկայի, ե՛ւ մարդկային կորուստներ ունի, որը որոշակի ժամանակահատվածում լուրջ խնդիրներ է առաջացնելու նաեւ երկրի ներսում։

Յուրաքանչյուր պարագայում Ադրբեջանը փորձելու է գոնե որոշ հատվածների նկատմամբ վերահսկողություն ունենալ, որ ներքին քարոզչությունում օգտագործի եւ զսպի տարբեր սրացումներն ու դժգոհությունները։

Իրականում այն, ինչին գնում է Ադրբեջանը, եւս մեծ ռիսկ է այդ երկրի իշխանությունների համար, որովհետեւ այդ տիպի կորուստները՝ ե՛ւ զինտեխնիկայի, ե՛ւ մարդկային ուժի, ինչ արդյունք էլ ունենան, ցանկացած իշխանության պարագայում բավականին թանկ գին են ունենալու։