Այսօր՝ փետրարի 21-ին, Նկարիչների միության շենքը լիքն էր այցելուներով, նկարիչներով, քանդակագործներով․ բացվել էր անդամակցության հավակնորդ արվեստագետների «Վարկանիշային» ցուցահանդեսը։

Ցուցահանդեսն անցկացվում է տարին մեկ կամ երկու անգամ այն արվեստագետների համար, որոնք չեն հանդիսանում Միության անդամ։  Ցուցահանդեսին մասնակցելու հայտ ներկայացրած նկարիչների, քանդակագործների աշխատանքներից հանձնաժողովը, որը բաղկացած է միության արվեստաբանության բաժնի անդամներից, ընտրում է  մասնակիցներին։ Հինգ անգամ ցուցհանդեսում ընդգրկվելու դեպքում նկարիչ, քանդակագործները կարող են դառնալ Նկարիչների միության անդամ։

Այս տարի ցուցահանդեսի հայտադիմումներն աննախադեպ մեծ էին՝ մոտ 300 դիմորդ, 800 գեղանկար և քանդակ։ 

«Նկարիչների միության անդամ դառնալը կարևոր վարկանիշ է․ այն տալիս է հնարավորություն ավելի շատ ցուցադրվելու, մասնակցելու միջազգային տարբեր ծրագրերի»,- պատմում է արդեն երրորդ անգամ վարկանիշային ցուցահանդեսի մասնակից Մանե Մակյանը (Գեղարվեստի ակադեմիայի մագիստրատուրայի 2-րդ կուրս)։

Մանե Մակյան

Մանեն ցուցադրում է իր «Հիշողություն» կտավը, որում  պատկերված են իր մանկության խաղալիքները՝ հավաքված հիշողության տուփի մեջ, ամեն մի խաղալիք իր առանձին պատմությամբ։

Երկրորդ տարին ցուցադրությանը մասնակցող Էլիզաբեթ Առաքելյանը պատմում է հնչյունից դեպի նյութ անցման իր պատմությունը։ Էլիզաբեթը Երևանի պետական կոնսերվատորիայի Ջութակի բաժինն ավարտելուց հետո ընդունվել է Գեղարվեստի պետական ակադեմիա։

«Երաժշտության մեջ, որպես կատարող, սահմանափակված էի ինձ զգում ինքնաարտահայտվելու համար։ Հասկացա, որ եռաչափ ձևը՝ քանդակը, ինձ ավելի մոտ է՝  արտահայտելու համար էն, ինչ մտքումս է»,- ասում է նա։

Էլիզաբեթը ցուցադրում է իր երկու կերամիկական աշխատանքները ՝ «Երրորդ մոլորակի գաղտնիքները» և «Աղոթարանները»։

Էլիզաբեթ Առաքելյան

««Երրորդ մոլորակի գաղտնիքները» աշխատանքը ոգեշնչված է համանուն սովետական մուլտֆիլմից։ Փոքր տարիքում դիտած այդ հորինված մոլորակը,  բույսերը, գույները և մուլտֆիլմում հնչող երաժշտությունը մեծ տպավորություն են թողել վրաս, դրա արտահայտումն է այս քանդակը։ Կարծր նյութով, ջրային, բուսական շերտեր, թրթիռներ եմ փորձել պատկերել»,- պատմում է նա։

Վարկանիշային ցուցահանդեսին արդեն չորրորդ անգամ մասնակցող Մարիետա Վարդանյանի խոսքերով՝ Նկարիչների միության անդամ դառնալը իքնանպատակ չէ․ «Այստեղ շատերս մասնակցում ենք ցուցադրությանը, որովհետև սա լրացուցիչ հարթակ է ցուցադրվելու, ներկայանալու և ինքներս մեր մասին պատմելու համար»,- ասում է նա։

Մարիետա Վարդանյան

Մարիետայի օֆորտը (մետաղի վրա փորագրության տեսակ, երբ տպաձևի խորացված, փորված տարրերը ստեղծվում են թթուներով մետաղը խածատելու միջոցով), որով ներկայանում է ցուցահանդեսին, անվերնագիր է, հարցին, թե ինչու՞ չի վերնագրել, պատասխանեց՝ չի նշել, որ դիտողին չուղղորդի։

Սեյրան Պապոյանը նոր է վերադարձել զինվորական ծառայությունից, շարունակում է ուսումը Գեղարվեստի պետական ակադեմիայիում, երկրորդ կուրսի ուսանող է։ Երկրորդ անգամ է մասնակցում ցուցահանդեսին՝ այս անգամ ներկայացնելով իր դեկորատիվ քանդակը։ 

Սեյրան Պապոյան

«Ոճը բնութագրելը, բարդ բան է, էդ գործը պետք է թողնել արվեստաբաններին, իմ էս գործը ազգային տարրեր ունի, բայց, միևնույն ժամանակ, ոչ մի տարազ կամ նախշ պատկերված չի։ Օգտագործել եմ սպիտակ ճենապակի, սպիտակ կավ։ Ինքը հնի ու նորի խառնուրդ է»,- պատմում է Սեյրանը։

Ցուցահանդեսը բաց կլինի մինչև փետրվարի 25-ը։