Նադերին առաջիններից էր Իրանում, որ հրաժարվեց դասական, խիստ կառուցվածքային սցենարներից և ընտրեց ռեալիստական, դոկումենտալ ոճը։ Նրա պատկերաշարը, կադրային լռությունը դարձան իրանական նոր կինոյի այցեքարտը։ Նրա հերոսները հասարակ մարդիկ են։
2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին Ադրբեջանը լայնամասշտաբ հարձակում սկսեց արցախյան շփման գծի ողջ երկայնքով։ Հարձակումը տարբեր հատվածներում սկսվեց գրեթե միաժամանակ՝ ժամը 13:00-13:15-ն ընկած հատվածում։
«Ոսկե ծիրան» կինոտոնի բացումը նշանավորվեց իրանական կինոյի ամենաազդեցիկ երկու ռեժիսորներով. Ջաֆար Փանահին հանձնեց փառատոնի երախտիքի նշանը՝ Փարաջանովյան թալերը, Ամիր Նադերիին՝ համաշխարհային կինոյում ունեցած իր մեծ ավանդի համար։
Տասնհինգ տարվա արգելքից հետո փառատոններին վերադարձը Փանահին սկսեց Երևանից։ Այս տարի՝ մայիսին, Փանահիի ֆիլմը արժանացավ Կաննի կինոփառատոնի գլխավոր մրցանակին՝ Ոսկե արմավենու ճյուղին։
1957թ.-ին տասնվեցամյա արգենտինացի դաշնակահարուհի Մարթա Արգերիխը որոշում է ավարտել երաժշտական կարիերան։ Այս դրվագը լավագույնս է բնութագրում անկանխատեսելի, արտաքինից հանդարտ, էլեգանտ կեցվածք ունեցող Արգերիխի փոթորկուն հոգին։
Հանան Իրանի Սպահան քաղաքից է, ընտանիքի հետ Հայաստան է տեղափոխվել 2020թ․ սեպտեմբերին։
2020 թվականի հոկտեմբերի 7-ին, 44-օրյա պատերազմի ընթացքում, հայկական զինված ուժերը սկսեցին մի օպերացիա, որի նպատակը Արցախի հարավում բնագիծը ճեղքած և թիկունք ներթափանցած ադրբեջանական ստորաբաժանումներին շրջափակման մեջ վերցնելն էր։
2020 թվականի հոկտեմբերի առաջին օրերին Արցախում իրավիճակը ծանր էր։ Հոկտեմբերի 3-ին շփման գծի հարավային հատվածում ճեղքվեց բնագիծը, ադրբեջանական զինված ուժերը խորանում էին հայկական զորքերի թիկունք։
«Սնխ» (SNKH) ճարտարապետական ստուդիան այս տարի դարձավ 10 տարեկան։ Երևանում ստեղծված ստուդիայի հիմնադիրներ Աշոտը և Արմինեն ամուսիններ են։
Բրազիլացի լուսանկարիչ-վավերագրող Սեբաստյան Սալգադուն համոզված էր, որ յուրաքանչյուր մարդու պատմություն արժանի է լսելի դառնալու։ Նրա խորաթափանց սև-սպիտակ լուսանկարները պատմում են աշխարհի տաբեր ծայրերում ապրող մարդկանց ծանր կյանքից։
Արևային Երևանից բևեռային Նորիլսկ աքսորված ճարտարապետ Միքայել Մազմանյանը համարվում է 20-րդ դարի հայկական ճարտարապետության նորարարական դպրոցի հիմնադիրներից։
Մյունխենում 1968 թվականին` արվեստի սիմպոզիումի ժամանակ, Հունդերտվասերն առաջին անգամ ներկայացրեց իր «Երեք մաշկի» գաղափարը։ Ելույթը կոչվում էր «Մարդու իրավունքներն իր երրորդ մաշկի նկատմամբ» (Die rechte des Menschen auf die dritte Haut)։
Դաշնամուրի վրա կոմպոզիտորի նոտաներն են՝ ցցուն կետերով թղթեր, վրան` ծակող գրիչը։ Բոլոր իրերը թողնում են նույն տեղում, երբ տանը տեսնելու ունակությունից զուրկ մարդ կա։ Հոր մահից հետո էլ դուստրը թողել է ամեն ինչ, ինչպես որ կար։
Ճարտարապետ Մազմանյանի և բանաստեղծի մտերմությունը սկիզբ է առել երիտասարդական, խանդավառ հեղափոխական ռոմանտիզմի տարիներին և շարունակվել մինչև 1930-ականների ստալինյան բռնաճնշումների շրջանը։
Դժվար է ասել՝ կընտրե՞ր ճարտարապետի ճանապարհը Միքայել Մազմանյանը, եթե չլիներ 1916 թվականին Անիում անցկացրած ճակատագրական ամառը և հետո հանդիպումը Թորոս Թորամանյանի հետ։
Մարտունի քաղաքի մոտ գտնվող 332, 333, 334 և 336 մարտական դիրքերի պաշտպանությունը 2023 թվականի մարտից իրականացնում էր Սամվել Աբրահամյանի գլխավորած աշխարհազորային գումարտակը։ Գումարտակի հրամանատարի տեղակալը Արտաշ Արտաշյանն էր։
Թիֆլիսի մշակութային եռուզեռում, երբ կայսրության փլուզման ու հեղափոխության ալիքները դեռ նոր էին հասնում Անդրկովկաս, մի պատանի նկարիչ համարձակվեց կատականկարել հայ գրականության հսկային:
Արցախի մասին իր հրապարակումների համար Ռասմուսին ադրբեջանցիները մեղադրում են հայկական լոբբինգ իրականացնելու մեջ։ Շվեդիայում Ադրբեջանի դեսպանատնից կապ են հաստատել նրա հետ և երկու կողմերի տեսակետը լսելու համար առաջարկել են կազմակերպել իր այցը Ադրբեջան։
Առաջիկայում «Հետքը» կանդրադառնա Տիգրան Մեծ 30 հասցեի բազմաբնակարան շենքի շինարարությանը։
Հավաքի ավարտին կազմակերպիչները արցախցիների անունից մի քանի կետից բաղկացած պահանջագիր կներկայացնեն Հայաստանի կառավարությանը: Հետագա քայլերը կորոշվեն՝ կախված կառավարության պատասխանից:
Սիմոն Հովհաննիսյանի կյանքը հաղթահարման պատմություն է։ Հինգ տարեկանից կորցնելով տեսողությունը (կարմրուկ հիվանդության հետևանքով)՝ նա ոչ միայն հետ չի մնացել կյանքից, այլեւ հաջողել է բոլոր ասպարեզներում՝ որտեղ եղել է։
44-օրյա պատերազմի ավարտից հետո, Մարտունու շրջանի պաշտպանությունն իրականացնում էր երրրորդ պաշտպանական բրիգադը։ Այս բրիգադը ձևավորվել էր նախկին Մարտունու երկրորդ և երրորդ պաշտպանական շրջաննների հիմքի վրա։
Ծրագիրը իրականացվել է Մեդիայի գերազանցության բալթյան կենտրոնի աջակցությամբ։
Մարտի 13-ին Հենրիկ Մալյանի անվան թատրոնի հանդիսատեսը հիմնականում արցախցիներ էին. եկել էին «Արա, պա ստի պեն կինի՞»(Արա, բա այսպիսի բան կլինի՞) ներկայացմանը։ Դերասանները «Դիզակ Արտ» մշակութային կենտրոնի արցախցի սաներն էին:
Գրքույկը ունի յոթ բաժին՝ «Ես շնչում եմ», «Ես ներկա եմ», «Իմ մարմինը», «Իմ կյանքը հիմա», «Հանգիստ/ապահովություն», «Ուրիշը» և «Ես կամ»: Դրանք մեր կյանքի այն յոթ ոլորտներն են, որոնք առաջինն են տուժում սթրեսային իրավիճակներում:
Հետպատերազմական համախտանիշի պատմությունը նույնքան հին է, որքան պատերազմը։ Այն պատերազմի սթրեսների ազդեցության տակ ձևավորված հարաբերությունների բարդ համալիր է, որը ծագում ու զարգանում է հասարակության մեջ՝ պատերազմից հետո։
«Խաչին պոստը» կամ 842 մարտական դիրքը գումարտակի հրամանատարական դիտակետն էր։ Այստեղ հերթապահություն էր իրականացնում նաև գումարտակում ծառայող երեք կին՝ Սիրուն Օհանյանը, Անուշ Գրիգորյանը (Օլգան) և Դիանա Աղաջանյանը։
2021 թվականին ձևավորվեց Ասկերանի բրիգադը։ Բրիգադի հրամանատարը գնդապետ Աշոտ Ղուլյանն էր։
Մարտակերտ քաղաքի մոտակայքում գտնվող Պուշկեն յալ կոչվող տեղամասի դիրքերի պաշտպանությունն իրականացնում էին Արցախի Ազգային անվտանգության ծառայության 3-րդ վարչության հատուկ ջոկատայինները։ Այս ստորաբաժանման հրամանատարը Արթուր Ավանեսյանն էր՝ Կանդազը։
2023 թ.-ի սեպտեմբերի 14-ից «Պուշկեն յալում» ուժեղացված ծառայություն էր։ Սեպտեմբերի 19-ին, ժամը 13-ի մոտակայքում սկսվեց դիրքի վրա հարձակումը։
Ալեքսը ծնվել և ապրում է Լոռու մարզի Գյուլագագարակ համայնքի Գարգառ բնակավայրում։
Ասկերանի բրիգադի 42-րդ գումարտակը մարտական հերթապահություն է իրականացրել Քարագլխի բարձունքից մինչև Ուլուբաբի բարձունքն ընկած հատվածում։ Այս աշխարհազորային գումարտակի հրամանատարը Վագիֆ Հախումյանն էր։
Գրիգորիի ծնողները՝ երկու որդուն ռազմաճակատից սպասող Արկադի և Աքսենյա Կարապետյանները, դիմավորեցին միայն մեկին՝ Լեռնիկին։
Նրա երաժշտական օժտվածությունը և կատարողական վարպետությունը հետագայում գնահատել են ժամանակի հեղինակավոր երաժիշտները։
Ես վերապրում եմ իմ ոչ ծառությունը, և ամոթալի են թվում քարեր սրբացնելու հավակնություններս։
Սկսած 2016 թվականից, «Un weekend à l'Est» փառատոնը հնարավորություն է տալիս Արևելյան Եվրոպայի երկրներին արվեստի լեզվով երկխոսել Փարիզի հետ։
Առաջին արկերը պայթել են ժամը 13:00-ին, 712 դիրքի մոտակայքում։ Հարձակումը Նարեկի համար անակնկալ չի եղել։
Երեկ՝ դեկտեմբերի 6-ին, «ՀայԱրտ» կենտրոնում բացվեց «Զահրատ 100. Կիկոյի հետառաջ ու հետ» ցուցահանդեսը։ Այն գրավիչ ճամփորդություն է. նկարիչ Լևոն Գյուլխասյանի գծագրած Զահրատի կերպարներից մինչև բանաստեղծի արխիվային նյութեր, լուսանկարներ։
«Օսկար» մրցանակաբաշխությունը կանցկացվի 2025թ.-ի մարտի 2-ին, Դոլբի թատրոնում:
Նոյեմբերի 29-ից Ամերիկայում սկսվելու է ֆիլմի ցուցադրությունը կինոթատրոններում, և հաջողության դեպքում այն կարող ենք ներկայացնել «Օսկարին»՝ «Լավագույն վավերագրական ֆիլմ» անվանակարգում։
Ժառանգների միջև անձնական և իրավական վեճերի ելքը դեռևս անհայտ է։ Սակայն Երվանդ Քոչարի ժառանգության պահպանումը ժամանակի հրամայականն է, ժամանակի, որը Երվանդ Քոչարի միակ հույսն էր։
Ֆիլմը հայաստանյան կինովարձույթում կլինի դեկտեմբերի 5-ից։
Վաղը՝ նոյեմբերի 15-ին, կցուցադրվի շվեյցարացի ռեժիսոր Ռամոն Ցյուրխերի «Ճնճղուկը ծխնելույզի մեջ» դրաման։
Սարին Հայրապետյանը նկարահանումները Արցախում սկսել է 2018թ.-ից։ Ֆիլմը պատմում է 11-ամյա մարտակերտցի Վրեժի մասին, որի միջոցով ներկայացվում է Արցախը՝ 44-օրյա պատերազմից առաջ, պատերազմի ընթացքում և հետո, մինչև Ադրբեջանի կողմից հայաթափումը։
Այսօր՝ նոյեմբերի 5-ին, ժամը 19։00-ին, Սինե-ակումբը հրավիրում է դիտելու լուսահոգի Անյես Վարդայի վերջին ֆիլմերից մեկը՝ «Դեմքեր, գյուղեր» էպիկական, կատակերգական վավերագրությունը։
Երաժշտական ակադեմիան ստեղծելու է նպաստավոր պայմաններ երգարվեստի համաշխարհային շուկա դուրս գալու և արդյունավետ համագործակցությունների համար:
Ովքեր և ինչպես ընտրեցին Հայաստանը ներկայացնող ֆիլմը
Մեր զրույցներից պարզ դարձավ, որ ընտրողներից ոչ բոլորն են դիտել չորս ֆիլմերը, այդուհանդերձ, քվեարկել են իրենց նախընտրած ֆիլմի օգտին։
Իր կերպարվեստով զգալի ավանդ թողած գեղանկարիչ Հենրիկ Սիրավյանը իր կյանքի օրոք ունեցել է ընդամենը մեկ անհատական ցուցահանդես՝ 1993 թ.-ին 65 տարեկան հասակում։
Տեսանյութեր
Լուսանկարներ
