Անդրանիկ Պողոսյանն ու նրա կինը Աջափնյակ վարչական շրջանի Նազարբեկյան 41 հասցեում բնակվում են 2019թ․-ից։ Երբ նրանք նոր կառուցվող շենքում ձեռք էին բերում իրենց բնակարանը, գայթակղվել էին կառուցապատողի ներկայացրած նախագծից, ըստ որի՝ շենքին հարակից կանաչապատ տարածք էր լինելու։ Նորաստեղծ ընտանիքին շատ էր դուր եկել այդ հանգամանքը։

«Մենք տունը գնելիս մակետներն էինք նայել, նկարները, որտեղ երևում էին շենքի մոտ կանաչապատ տարածքներ, երեխաների համար խաղահրապարակ։ Ու երբ 2019-ին եկանք, սպասում էինք, որ դրանք կլինեն, բայց ոչինչ էլ չկար, անգամ այս ծաղկամանների մեջ, որ պիտի բույս լիներ, ոչինչ չկար»,- պատմում է Անդրանիկը։ 

Նա հիշում է, որ կարմիր ավազով լցված տարածքում եղևնիներ էին տնկել, տարածքը գծանշվել էր բարեկարգման համար, սակայն 2021-ին եղևնիներն արմատախիլ են արվել։ Շուտով հայտնվել է նոր կառուցապատող և շինաշխատանքներ սկսել այն տարածքում, որը պետք է կանաչապատվեր։

Նազարբեկյան 41-ի հարևանությամբ, ենթադրյալ կանաչ տարածքի փոխարեն, այժմ վեր է խոյացել «Նազարբեկյան թաուերս» բազմաբնակարան համալիրը, իսկ ողջ հարակից տարածքը վերածվել է շինհրապարակի։

«Տունը գնելիս մեզ ասել էին, որ դիմացի տարածքում, որտեղ հիմա շենք է, պետք է կառուցվի այգի թաղապետարանի հետ համատեղ, բայց էնտեղից (թաղապետարանից, հեղ․) մեզ ասացին, որ դա տեր ուներ վաղուց ու որոշել են կառուցապատել։ Փաստացի մեզ մոլորեցրել են ինչ-որ մարքեթինգային հնարքներով, ուրիշի տարածքի հաշվին գովազդ են արել»,- շարունակում է Անդրանիկը։

Մեր ուսումնասիրության արդյունքում պարզել ենք, որ նման դեպքերը եզակի չեն։ Երևանում տասնյակ նորակառույց բազմաբնակարան համալիրներ կան, որտեղ գրեթե բացակայում են կամ շատ քիչ են կանաչ տարածքները։

Շենգավիթ համայնքում գտնվող Չեխովի 39, 39/1, 39/2 նորակառույց շենքերի տարածքը գրեթե բուսազուրկ է։ Այս հասցեները մոտ 5 տարի է՝ բնակեցված են։ 

Շենքերի կառուցումից հետո նախագծում ներկայացված կանաչապատ գոտիներից մեկը փաստացի դարձել է կայանատեղի, իսկ երկրորդը՝ բետոնապատ խաղահրապարակ՝ մի քանի ծառերով։

Բնակիչները, սակայն, ավելի շատ մտահոգված են ավտոկայանատեղիների առկայությամբ, քան կանաչ տարածքի բացակայությամբ։

«Բնակարան ընտրելիս, երբ դու առանձնապես վճարունակ չես, չես կարող հաշվի առնել բոլոր կետերը։ Ընդամենը մի քանի հիմնական բան կա, որոնց ուշադրություն ես դարձնում, և եթե ֆինանսապես ունակ ես այդքանի, ապա շատ չես կենտրոնանում այլ կետերի վրա։ Օրինակ՝ ինձ համար կարևոր էր, որ տունը պատրաստ լինի, տան չափսն էր կարևոր՝ գնով պայմանավորված, թե չէ որ ամեն բան մանրակրկիտ հաշվի առնես, տուն չես ունենա, եթե օլիգարխ չես»,- ասում է Չեխովի 39 շենքի բնակիչ Քրիստինեն (ազգանունն ասել չցանկացավ)։

Նրա կարծիքով, եթե շենքի տարածքն ավելի խելացի օգտագործվեր, կանաչ գոտին ավելի շատ կլիներ։

«Կարծում եմ՝ այսքան լայն քարե արահետները լրիվ ավելորդ են, մանավանդ, եթե ամբողջ հարակից մասերն ասֆալտ են։ Որպես այլընտրանք՝ գնում ենք Շողակաթի այգի, բայց այնտեղ էլ միշտ շատ մարդաշատ է, որովհետև այս հատվածում միակ այգին է։ Միանշանակ ավելի լավ կլիներ, որ շենքի տարածքում ավել շատ կանաչ լիներ, ու դրա համար էլ հիմա միտք ունեմ գյուղ տեղափոխվել, քանի որ էս քաղաքային աղմուկը, փոշին, քարաշատ տարածքները լավ չեն ազդում առողջության վրա»,- ասում է Քրիստինեն։

Ինչո՞ւ են կարևոր կանաչ տարածքները

«Շինարարությունը բացասաբար է անդրադառնում կանաչ տարածքների վրա։ Սա նկատելի է բազմաթիվ քաղաքներում։ Որոշ քաղաքներ կանաչապատման ստանդարտների սահմանման նախաձեռնություններ են մեկնարկել։ Օրինակ՝ Հյուսիսային Մակեդոնիայում կանաչապատման վերաբերյալ օրենքով՝ ներդրողը փաստացի պարտավորվում է մեկ շնչի հաշվով 25 քառակուսի մետր կանաչ տարածք ապահովել, ինչպես նաեւ կառուցապատվող հողատարածքի 20 տոկոսը կանաչապատել»,- ասում է «ՅՈՒՆԻՍԵՖ»-ի փորձագետ Անտոնիո Յովանովսկին։

«ՅՈՒՆԻՍԵՖ»-ի հետազոտությունները փաստում են, որ կանաչ տարածքները կարող են զգալիորեն նպաստել երեխաների ֆիզիկական, մտավոր և սոցիալական զարգացմանը՝ ծնունդից մինչև չափահասություն։ Մասնավորապես, ավելի կանաչապատ թաղամասերում մեծացող երեխաները հաճախ ավելի քիչ են ընկճված, ճնշված և հիմնականում ավելի առողջ ու երջանիկ են:

Ապացուցված է, որ կանաչ տարածքների ավելացումը ոչ միայն նպաստում է երեխաների ամբողջական զարգացմանը, այլեւ զգալի առողջական օգուտներ է բերում մեծահասակներին, տնտեսական ու շրջակա միջավայրի տեսանկյունից նույնպես օգուտներ է ապահովում քաղաքների համար, օրինակ՝ առողջապահական ծախսերի, բռնության և հանցագործությունների մակարդակի նվազում, պաշտպանություն ջրհեղեղներից և այլն:

«Բազմաթիվ ուսումնասիրություններ փաստում են, որ քաղաքային կանաչ տարածությունները կարող են բարելավել մտավոր եւ ֆիզիկական առողջությունը, նվազեցնել հիվանդացության և մահացության ցուցանիշները քաղաքային բնակավայրերում։ Կանաչ տարածությունները հոգեկան հանգստություն են պարգևում, նվազեցնում սթրեսը, նպաստում սոցիալական կապերի ձեւավորմանը, ֆիզիկական ակտիվությանը՝ միաժամանակ նվազեցնելով աղտոտված օդի, աղմուկի և շոգի ազդեցությունները»,- նշում է «ՅՈՒՆԻՍԵՖ»-ի փորձագետ Անտոնիո Յովանովսկին։

Ինչպե՞ս է Հայաստանում կարգավորվում կանաչապատման հարցը կառուցապատման ժամանակ

Կառուցապատման չափորոշիչները կարգավորվում են Քաղաքաշինության կոմիտեի նախագահի 2023 թ․ մայիսի 22-ի հրամանով հաստատված «Քաղաքաշինություն. Քաղաքային և գյուղական բնակավայրերի հատակագծում և կառուցապատում» շինարարական նորմերով: 

Այդ փաստաթղթի 121-րդ նորմը սահմանում է. 

«Հատվածային նախագծման դեպքում կամ երբ նախագծվող տարածքներում բնակելի շրջաններ դեռ չեն ձևավորվել, միկրոշրջանի (թաղամասի) ընդհանուր օգտագործման կանաչապատ տարածքի մակերեսը պետք է ընդունել 1 մարդու հաշվով առնվազն 6 քմ: 

231-րդ կետում առավել հստակեցվում է, որ՝

«տարբեր նշանակության կանաչապատ տարածքների տեսակարար կշիռը բնակավայրի ընդհանուր տարածքի նկատմամբ պետք է լինի 40%-ից ոչ պակաս, իսկ բնակելի (բնակեցման) տարածքի սահմաններում՝ 25%-ից ոչ պակաս»։

Առավել պարզ՝ նորակառույց բնակելի թաղամասերի առնվազն 40%-ը պետք է կանաչապատ լինի։

Ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանը նշում է, որ քաղաքաշինության ոլորտը կարգավորող նորմերում սահմանված ցուցանիշներն ընդունվել են քաղաքային պլանավորման և քաղաքի զարգացման երկարաժամկետ տեսլականի բացակայության պայմաններում, ինչի պատճառով էլ դրանք կանաչապատման կամ այլ քաղաքաշինարարական խնդիրների համար կայուն լուծումներ չեն առաջարկում։

Արդյոք կառուցապատողները պահպանում են կանաչապատման նորմերը

Երևանի քաղաքապետարանը վերջին 5 տարվա ընթացքում՝ 2019-2024 թթ. ապրիլի դրությամբ, բազմաբնակարան շենքի կառուցման 543 թույլտվություն է տվել: Նույն ժամանակահատվածում տրամադրվել է շենքի շահագործման ավարտական 49 ակտ:

Շինթույլտվությունների համեմատ ավարտական ակտերի փոքր թիվը քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը բացատրում է նրանով, որ շատ դեպքերում կառուցապատողները շինթույլտվությունները ստացել են և ոչինչ չեն արել, շատ դեպքերում էլ նախագծից շեղումներ են եղել և չեն կարողացել ստանալ ավարտական ակտը։

Այս վիճակագրությունը կարող է վկայել նաեւ այն մասին, որ կառուցապատողները թույլ են տվել սխալներ և տեխնիկական բացթողումներ, որոնց պատճառով շենքերը չունեն ավարտական ակտ։

Առանց ավարտական ակտի՝ շենքը հնարավոր չէ շահագործել։ Չնայած սրան, կան բազմաթիվ դեպքեր, երբ նորակառույց շենքերում մարդիկ փաստացի բնակվում են, բայց կառուցապատողը շենքի ավարտական ակտը չի ստացել։

Ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանը կարծում է, որ ավարտական ակտ ստանալու բարդությունն ավելի շատ կապված է թղթաբանության հետ։

«Ես չեմ հավատում, որ որևէ շենք չի ստանա ավարտական ակտ, այնուհետև կքանդվի, քանի որ վատ որակի է, այսօր դա անհնար է պատկերացնել»,- ասում է նա։

Իրապես, որևէ շենք չի քանդվել Երևանում վատ որակի կամ թերություններով կառուցված լինելու և ավարտական ակտ չստանալու պատճառով։

«Շատ դեպքերում բնակիչներն արդեն բնակվում են, հանե՞նք այդ մարդկանց այդ տներից ու քանդե՞նք շենքը։ Միգուցե ինչ-որ մի փուլում դրան էլ կհասնենք, բայց հլը որ, հաշվի առնելով մեր մշակութային անոմալիան, օրինակ՝ Եվրոպայում որ ասես բալկոնը որ առաջ են տանում ձեր մոտ, ինչ եք անում, կասեն՝ երևի այդ մարդուն կտանեն հոգեբուժարան, բայց մեզ մոտ դա նորմա է, և բոլորս էլ ընդունում ենք, որ մեր բակում կարող եմ ունենալ ցանկապատած տարածք, որը հետո կամաց-կամաց ինքնակամ շինություն կդարձնեմ և ինձնով կանեմ, մենք դա նորմալ ենք համարում տասնամյակներով։ Այդ տեսակ խնդիրները բազմաթիվ են և մշակույթի մեջ մտած են, և մեկ օրում կամ մեկ տարում չեն լուծվում, բայց մենք հետևողականորեն գնում ենք դրան, և սկսած բակային աշխատանքներից՝ շատ մեծ դիմադրության էինք արժանանում սկզբում, որ, օրինակ, մեր գառաժի կիսակառույցն էր կամ միրգ էին վաճառում, հետո մեկ-երկու-երեք՝ տեսնում են, որ այգի է, կանաչ տարածք են ստանում, խաղահրապարակ կամ ֆուտբոլի այգի են ստանում, էդ դիմադրությունը կոտրվեց, և շարունակաբար գնում է էդ պրոցեսը, բայց այն նաև ժամանակատար է»,- հուլիսի 24-ին հրավիրած ասուլիսում ասաց քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը՝ պատասխանելով մեր հարցին։ 

Քաղաքաշինության, տեխնիկական և հրդեհային անվտանգության տեսչական մարմնին գրավոր հարցմամբ խնդրեցինք տրամադրել տեսչական մարմնի արձանագրած դեպքերը, երբ Երևանում նորակառույց համալիրների կանաչապատ տարածքները նախագծով նախատեսվածից փոքր են եղել։

Տեսչական մարմինը 8 բնակելի թաղամաս է նշել, որոնցում հայտնաբերվել են կանաչապատ տարածքների մակերեսի տարբեր խախտումներ։

Շատ դեպքերում կառուցապատողները ճանապարհների, մայթերի ու սալահատակների մակերեսները հաշվել են որպես կանաչապատ տարածք, սակայն, ըստ նորմերի, դրանք անջրանցիկ տարածքներ են և չեն կարող ներառվել կանաչապատ տարածքների մեջ։ 

Որոշ դեպքերում կառուցապատողները «կանաչապատում» են շենքի տանիքը և այն ներառում կանաչապատ տարածքի մակերեսի մեջ, սակայն ուղղաձիգ և տանիքի կանաչապատման պահանջ քաղաքաշինության բնագավառի իրավական ակտերով ընդհանրապես ամրագրված չէ։

Կան դեպքեր, երբ կառուցապատողները կանաչապատման համար հատկացրել են ընդհանուր մակերեսի ընդամենը 10%-ը։

Այսպես, Չեխովի վերոնշյալ հասցեների շենքերն ուսումնասիրելիս Տեսչական մարմինը պարզել է, որ կառուցապատման տոկոսը գերազանցում է իրավական ակտով սահմանված սահմանային շեմը։

«Համաձայն 02.10․2019թ․ N 01/18-07/3576-Ա նախագծման թույլտվության՝ կառուցապատման տոկոսը ամրագրված է 90%, որը չի համապատասխանում ՀՀ Քաղաքաշինության նախարարի 14.10.2014թ N 263-Ն հրամանի 70-րդ կետի աղյուսակ 6-ի 2-րդ կետին, այն է՝ բնակելի բազմահարկ բազմաբնակարան կառուցապատման վերակառուցվող թաղամասերում կառուցապատման տոկոսը չպետք է գերազանցի 60%-ը»,- ասված է տեսչական մարմնի պատասխանում։

Հարկ է նշել, որ տեսչական մարմնի տրամադրած տեղեկատվությունը չի արտացոլում ամբողջ պատկերը, քանի որ տեսչական մարմինը կանաչապատ տարածքի տոկոսի վերաբերյալ ստուգում իրականացնում է դիմումների հիման վրա։ Հետևաբար, տվյալներ չկան այն շենքերի վերաբերյալ, որոնց մասին տեսչական մարմինը դիմում չի ստացել։

Ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանի խոսքով, այն, որ կառուցապատողները շենքերի նախագծերում ներկայացնում են մի բան, սակայն փաստացի վերջնական սպառողին հանձնում են այլ բան, կարելի է բացատրել մի քանի գործոնով։

«Նախագծերը շատ ավելի էժան են, քան նշված է Քաղաքաշինության կոմիտեի գնացանկում, որը պարտադիր չէ, այլ ուղղակի խորհրդատվական բնույթ ունի։ Ներկայում գործող շուկայական գներով անհնար է բավարար ինժեներական նախագծային ներուժ ներառել բազմաբնակարան բարձրահարկ շենքի նախագծում։ Այն, ինչ տեսնում է բնակարան ձեռք բերողը, ուղղակի պատկերներ են, որոնց տակ չկան ինժեներական լուրջ լուծումներ»,- ասում է Ա․ Կարապետյանը։ 

Ճարտարապետը նշում է, որ գնորդներին կարող են մոլորեցնել նախագծերի պատկերները, որոնցում կառուցապատողները ներկայացնում են գեղեցիկ կանաչ տարածքներ, հարուստ բնություն և այլն։

«Հասկանալի է, որ դա հեքիաթների ժանրից է, որովհետև եթե այդ բնակարանների գները համեմատում ես այլ նախագծերի գների հետ, տեսնում ես, որ այդ ամենը կառուցելու գինը ներառված չէ բնակարանների գնի մեջ։ Չմոլորվելու համար, ես՝ որպես գնորդ, օրինակ, կուզեի ու կուսումնասիրեի բոլոր նախագծային փաստաթղթերը, նոր կհավատայի, որ դա կկառուցվի։ Պատկերների մեջ ներկայացված նախագիծը շատ դեպքերում ուղղակի գոյություն չունի»,- նշում է նա։ 

Ճարտարապետի խոսքով, ոլորտի պատասխանատու պետական կառույցները մանրակրկիտ պետք է ստուգեն նախագծի բոլոր մանրամասները, սակայն, օրինակ, համալիր փորձաքննություն կամ ՇՄԱԳ իրականացնելիս ավելի շատ նայում են՝ թղթերը տեղու՞մ են, թե՞ ոչ։ «Իրականության հետ նախագծերը չեն համեմատվում»,- ասում է Կարապետյանը։

Քաղաքապետարանի դիրքորոշումը քաղաքապետի դիրքորոշումը չէ․ կանաչ տարածքները նվազո՞ւմ են շինարարության ժամանակ

Քանի որ կառուցապատողները հաճախ կառուցապատման փուլում փոփոխություններ են կատարում շինարարության նախագծերի մեջ, Երևանի քաղաքապետարանից փորձեցինք ճշտել, թե 2019-2023թթ․-ի ընթացքում Երևանի քաղաքապետարանը բնակելի համալիրների կառուցապատողներից քանի դիմում է ստացել արդեն իսկ հաստատված շինթույլտվությունների մեջ նախագծային փոփոխություններ կատարելու համար, որոնք վերաբերել են բնակելի համալիրներում նախապես առաջարկած կանաչապատ տարածքների նվազեցմանը։

Քաղաքապետարանից նաև հետաքրքրվել էինք, թե որ բազմաբնակարան համալիրներն են եղել դրանք, արդյոք հաստատվել են այդ դիմումները, որքանո՞վ են նվազել կանաչապատ տարածքները՝ համաձայն նոր փոփոխությունների։

Պարզվում է, որ Երևանի քաղաքապետարանը չի հավաքագրում մեր հարցման մեջ նշված տեղեկատվությունը։

Փորձեցինք առավել պարզ պատասխան ստանալ քաղաքապետարանից՝ հարցը բանավոր փոխանցելով, թե ինչպես են ավարտական ակտեր ստանում այն շենքերը, որտեղ կանաչապատ տարածքը 40%-ից պակաս է։

Քաղաքապետարանի աշխատակազմի լրատվության վարչության աշխատակից Տարոն Գրիգորյանը ճշտումներ կատարելուց հետո մեզ փոխանցեց, որ «նման բան պարզապես հնարավոր չէ»։

Մինչդեռ քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը, պատասխանելով մեր հարցին, խոստովանեց, որ այդպիսի դեպքերն իրապես շատ են։

«Նախագծերից շեղումները մշակութային անոմալիա է մեր քաղաքում և մեր երկրում, որը պետք է մի քիչ խորը ուսումնասիրել՝ էդ ինչ խնդիր է, որովհետև գրեթե դեպք չունենք, որ նախագծային շեղումներ տեղի չեն ունենում։ Սա կարող է սկսվել նախագծի որակից, ի սկզբանե, և երկրորդը՝ նաև կառուցապատողի ագահությունից, որ ուզում է կանաչապատ տարածքների հաշվին մեկ այլ բան ստանալ։ Ի՞նչ է անում Երևանի քաղաքապետարանը։ Առաջին հերթին՝ օրենսդրությունը որոշակիորեն փոխել ենք, և բացի ավարտական ակտից կա ևս մեկ փուլ՝ շահագործման թույլտվություն, որը կարող է ստանալ ավարտական ակտից հետո՝ մինչև 6 ամսվա ընթացքում։ Շահագործման թույլտվությունը տրվում է այն պարագայում, եթե նախագիծն ամբողջապես ավարտված է, ավարտական ակտը, իրավական տեսանկյունից, կարող է ստանալ ոչ ամբողջապես ավարտված շինության դեպքում՝ որոշակի տոկոսի հնարավորություն կա հետո ավարտելու»,- մանրամասնում է Երևանի քաղաքապետը։

Ճարտարապետ Կարապետյանը նշում է, որ կառուցապատողների համար առաջնային է որքան հնարավոր է էժան սարքել շենքը և որքան հնարավոր է թանկ վաճառել մեկ քառակուսի մետրը, իսկ այլ հարցերը երկրորդական են։ Մասնագետը նշում է, որ ոչ բոլոր կառուցապատողներն են այսպես գործում, բայց սա համատարած մոտեցում է։ 

Քաղաքապետարանին ևս մեկ գրավոր հարցում ուղարկեցինք՝ առավել հստակեցնելով այն հասցեները, որտեղ մարդիկ վաղուց բնակվում են, և կանաչապատ տարածքը սահմանված նորմերից քիչ է։ Մասնավորապես՝ Նազարբեկյան 41, Չեխովի 39, 39/1, 39/2 հասցեները, որտեղ արդեն մի քանի տարի է՝ մարդիկ ապրում են, հետևաբար պետք է տրված լինեին ավարտական ակտերը։

«Հարցմամբ նշված հասցեներից ավարտական ակտ (շահագործման թույլտվություն) ձևակերպվել է միայն Շենգավիթ վարչական շրջանի, Չեխովի փողոցի հ.39 հասցեում: Նշեմ, որ նշված հասցեում, համաձայն 02-10-2019 թվականին տրված հ.01/18-07/3576-Ա ՃՀԱ-ի, պետք է ապահովվեր 10% կանաչապատում, ինչն ավարտական ակտի (շահագործման թույլտվության) փաստագրման ժամանակ ապահովված է եղել»: Հիշեցնենք, որ այս նույն հասցեում տեսչական մարմինը խախտում էր արձանագրել։

Քաղաքապետարանի պատասխանից ստացվում է, որ նշված շենքը արտադրական նշանակության շինություն է, որի դեպքում 40% կանաչապատման նորմը չի գործում։ Սակայն փաստացի այս շենքը բնակելի է։ Ավելին, դրան կից են 39/1 և 39/2 հասցեները, որոնք, ըստ քաղաքապետարանի պատասխանի, ավարտական ակտ և շահագործման թույլտվություն չեն ստացել։

«Արտադրական նշանակության շինությունների դեպքում 40% կանաչապատում հարաբերակցություն նախատեսված չէ, իսկ բնակելի շենքերի դեպքում այդ խնդիրը կարգավորվում է ՀՀ քաղաքաշինական ոլորտի իրավական ակտերով: Տեղեկացնում եմ նաև, որ մնացած հասցեների կառուցապատման աշխատանքները ընթացքի մեջ են, և աշխատակազմի Քաղաքաշինության և հողի վերահսկողության վարչությունը կանաչապատ տարածքների ապահովմանը կարող է անդրադառնալ ավարտական ակտի (շահագործման թույլտվության) փաստագրման գործընթացի իրականացման ընթացքում»,- ասված է պատասխանի մեջ:

Չեխովի 39 և հարակից շենքերի կառուցապատողը «Նորշին» ՍՊԸ-ն է։ Ընկերության հեռախոսահամարին պատասխանող անձը մեր հարցերին հրաժարվեց պատասխանել և հորդորեց դրանք ուղղել տնօրենին, որը, սակայն, երկրում չէ։ Նրա հեռախոսահամարը փոխանցեց, սակայն մեր զանգերին տնօրեն Արթուր Վանյանն այդպես էլ չպատասխանեց, չարձագանքեց նաև տեքստային հաղորդագրությանը (sms)։

Ճարտարապետ Դավիթ Պապիկյանը, որը բազմաբնակարան համալիր նախագծելու փորձ ունի, ասում է, որ քաղաքապետարանը, իրոք, ճարտարապետահատակագծային առաջադրանքում (ՃՀԱ) պարտադրում է 40% կանաչապատման պայմանը, սակայն իր պրակտիկայում չի հիշում մի դեպք, երբ շինարարության ավարտից հետո՝ ավարտական ակտը տրամադրելիս, քաղաքապետարանի որևէ աշխատակից ստուգի՝ արդյոք կանաչ տարածքն իսկապես 40, թե, օրինակ, 36 %-ով է պահպանված։

Ըստ ամենայնի, սա է պատճառը, որ քաղաքապետարանը չի տիրապետում տեղեկատվության, թե որ կառուցապատողն է խախտել կանաչ տարածքի նորմերը, տեղյակ չէ, որ, օրինակ, Նազարբեկյան 41 կամ Չեխովի 39, 39/1, 39/2 հասցեները ոչ թե արտադական տարածքներ են, այլ բնակելի շենքեր և այնտեղ վաղուց մարդիկ են ապրում՝ թեկուզ այդ հասցեների համար ավարտական ակտ (կամ շահագործման թույտվություն) չի տրամադրվել։ 

Ինչ վերաբերում է քաղաքապետարանի կողմից տրվող ավարտական ակտերին, քաղաքապետի պնդմամբ, այդ գործընթացում քաղաքապետարանի գործառույթը շատ ֆորմալ է՝ տարբեր կառույցներ տալիս են իրենց համաձայնությունը, կառուցապատողն այդ համաձայնությունները հավաքում և դիմում է քաղաքապետարան, քաղաքապետն էլ, եթե բոլոր համաձայնությունները կան, «պետք է 5 օրվա ընթացքում ավտոմատ պեչատը դնի»։ 

Տիգրան Ավինյանի խոսքով, հաճախ ընտրության հարց է առաջանում, քանի որ կան նաև մարդիկ, որոնք ուզում են օր առաջ բնակվել իրենց նորակառույց բնակարաններում։ 

«Երեկ քաղաքացիների հետ հանդիպել եմ Դավթաշենի մի հատվածում նորակառույց շենքի խնդիրների հետ կապված։ Ակնհայտորեն նախագծից որոշ շեղումներ կան, մասնավորապես՝ նաև կանաչ տարածքների։ Այդ բնակիչների խնդիրն էլ այն էր, որ վկայականները շուտ ստանան, կարողանան տիրապետեն իրենց գույքին։ Քանի որ այս խնդիրը շատ մասսայական է, համատարած, և առաջին հերթին հենց կանաչ տարածքներին են դիպչում, մենք փուլային, բայց կոշտ մեթոդով փորձում ենք բերել էն դաշտ, որ կանաչ տարածքներին չի կարելի ձեռք տալ, դա մինիմալ ստանդարտն է, ինչ դրված է և դրանից ներքև չի կարելի ունենալ։ Իհարկե, լինում են դեպքեր, որ այս կամ այն պատճառով որոշակի ճկունություն պետք է դրսևորենք, որովհետև ելնելով և բնակիչների շահերից, իրենք էլ բազմաթիվ խնդիրների առաջ են կանգնած, նաև փուլային, կարելի է ասել, էս մեր քաղաքականությունն առաջ ենք տանում, որ՝ ժողովուրդ ջան, նախագիծը ստացել եք, նախագծից շեղում չլինի, կահավորման ստանդարտը կա, դրանից շեղում չլինի, և հետագայում նոր մեխանիզմներ ենք ստեղծելու, որ ուղղակի հնարավոր չլինի օրինականացնել»,-ասուլիսին ասաց Ավինյանը։ 

Արդեն իսկ կատարված բարեփոխումների շարքին քաղաքապետ Ավինյանը դասում է նաև 4-րդ և ավելի բարձր կատեգորիաների ռիսկայնության շինությունների ՃՀԱ-ի տրամադրումը, հետագա միջանկյալ համաձայնեցումները և շինթույլտվության տրամադրումը, որն իրականացվում է քաղաքաշինության խորհրդի քննարկման մասնագիտական կարծիքի գործընթացով։ Այդ խորհուրդը կազմված է 5 ճարտարապետից, որոնք 6 ամիսը մեկ փոխվում են, և հիմնականում նրանք հաջողված ճարտարապետներ են, քաղաքում տարբեր նախագծեր իրականացնող։ Այս խորհրդի ստեղծումով փորձ են արել հավասարակշռություն ապահովել՝ ներառելով նաև մասնագիտական կարծիքը։ Քաղաքապետը վստահ է, որ այդուհետ նախագծերն ավելի որակյալ են դարձել։ 

Չնայած որոշ առաջընթացին, ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանը քաղաքաշինության ոլորտում «թույլ օղակ» է համարում այն, որ չկա քաղաքական որոշում և տեսլական Հայաստանում քաղաքային պլանավորման և զարգացման վերաբերյալ։ 

«Մենք 30 տարվա մեջ չենք հասկացել, որ դա մեզ պետք է, ընդամենն ընդունել ենք նորմեր, որոնք գուցե առանձին դեպքերում աշխատում են, բայց գլոբալ խնդիր չեն լուծում…Մենք չգիտենք՝ Երևանի որ մասում որքան մարդ պետք է ապրի, արդյոք պետք է բարձրահարկ կամ ցածրահարկ շենքերում ապրեն, ինչու է պետք Երևանի արվարձաններում կառուցել բարձրահարկեր, ովքեր են լինելու բնակիչները, բոլոր այս հարցերը բարձիթողի են»,- ասում է Կարապետյանը։