«Իմ տպավորությունը Մոնթեից միայն դրական է: Նա ուներ գաղափար, փորձ: Նա ամեն ինչ թողել ու եկել էր Հայաստան, - ասում է գեներալ-մայոր Արկադի Տեր-Թադևոսյանը` Կոմանդոսը, եւ հավելում,- նրա հետ աշխատում ես, նոր ես հասկանում, թե ինքն ով էր»:

Կոմանդոսն այսօր «Արմատ» ակումբում պատմում էր, որ արցախյան ազատամարտի ժամանակ հայերին մի բան էր պետք` պաշտպանվել թշնամուց, քանի որ շրջափակման մեջ էին, և կար գոյատևման խնդիր: Այդ ժամանակ էր, որ Մոնթեն կարողացավ իր շուրջը համախմբել մի խումբ հայ հրամանատարների: Չնայած նա չուներ զինվորական կրթություն, բայց միշտ շարժվում էր զինվորական օրենքներով:

«Մոնթեն իր ընկերների հետ ապացուցեց, թե ինչ են իրենց համար այդ տարածքները, ու ոչ միայն դրանք պաշտպանեց, այլև ազատագրեց: Բայց նրա համար չկար որևէ կուսակցություն, նա ամեն ինչն անում էր իր հայրենիքի համար»,- ասում է գեներալ-մայորը:

Ըստ նրա, սակայն, չի կարելի արցախյան հաղթանակները վերագրել միայն ինչ-որ մեկին. դա ոչ թե անհատների, այլ ժողովրդի հաղթանակն էր:

Մոնթեի մտերիմ ընկերներից մեկի` Վահե Շահմուրադյան խոսքերով, Մոնթեն ուսումնասիրում էր Հայաստանի ռազմավարությունը, քանի որ գիտեր, որ կա ժողովրդական բանակի ստեղծման խնդիր: «Որտեղ կար հայկական հարց, ռազմավարության խնդիր, Մոնթեն այնտեղ էր: Նա հեղափոխական, հայրենասեր ու մաքառող մարդ էր», - ասում է Շահմուրադյանը:

Ըստ Կոմանդոսի`Մոնթեն պարզապես հրամանատար չէր. իր մարտական պլանը նա ոչ միայն կատարեց, այլ գերակատարեց: Շատերին օգնեց, բայց Ղարաբաղից ոչինչ չվերցրեց:

«Կան մարդիկ, ովքեր այնտեղ զոհվեցին ու կան մարդիկ, ովքեր հիմա Հայաստանում բիզնեսով են զբաղվում», - ասում է Կոմանդոսը:

Շահմուրադյանի կարծիքով՝ Մոնթեի հաջողության գրավականը կրթությունից, հմտություններից առաջ նրա անկեղծությունն էր: Իսկ սուտ, խաբեություն ասվածը նա ոչ ընդունում էր, ոչ հասկանում. «Նրա համար նահանջ գոյություն չուներ, նա միշտ ասում էր` առաջ»:

Վերջում Շահմուրադյանը ներկայացրեց 15 ազգային և 20 արցախյան հերոսներին նվիրված նոր գրքի հայերեն և պարսկերեն տարբերակները, ինչպես նաև ազգային-ազատագրական երգերի նոր սկավառակ: