Ինչպես տեղեկացրել էինք, այսօր Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում ընթացավ Քեմբրիջի համալսարանի շրջանավարտ Արամ Մուղալյանի եւ նրա ընկերներ Ռոբերտ Փիլոյանի, Գագիկ Առաքելյանի եւ Արթուր Քլյանի դեմ հարուցված քրեական գործի դատաքննությունը:

Հիշեցնենք, որ տղաներից առաջին երեքը մեղադրվում են գույքի ոչնչացմամբ խուլիգանություն կատարելու եւ գույքը դիտավորությամբ ոչնչացնելու կամ վնասելու փորձ կատարելու հատկանիշներով, իսկ Արթուր Քլյանը` խուլիգանության համար:

Չորս փաստաբանները` Անդրանիկ Հակոբյանը, Էդուարդ Աղաջանյանը, Մկրտիչ Դավթյանը եւ Կարեն Մկրտչյանը դատարանի դահլիճում հանդես եկան միասնական միջնորդությամբ, որը վերաբերում է նախաքննական մարմնի կողմից թույլ տրված ապօրինություններին:

Պաշտպանները նշել են, որ hարուցված չորս  քրեական գործերը միացվել են առաջին հարուցված գործին (գործի համարը` թիվ 48105713):  Հենց այդ քրեական գործով են ձերբակալվել, ապա կալանավորվել Արամ Մուղալյանը, Ռոբերտ Փիլոյանը, Արթուր Քլյանն ու Գագիկ Առաքելյանը:

Նշված քրեական գործի երկամսյա ժամկետը լրացել է 2013թ. մայիսի 13-ին, որից հետո նախաքննությունը կամ պետք է ավարտվեր, կամ պետք է ժամկետը երկարացվեր: Սակայն դրանցից ոչ մեկը չի արվել, եւ 25 օր անց` հունիսի 7-ին, քննիչի կողմից որոշում է կայացվել նշված քրեական գործի նախաքննության ժամկետը 2 ամսով երկարացնելու մասին: Այն դատախազի կողմից երկարացվել է հունիսի 11-ին, այսինքն`թիվ 48105713 քրեական գործի նախաքննության երկամսյա ժամկետը լրանալուց շուրջ մեկ ամիս անց:

Դատախազը օգոստոսի 1-ին հաստատել է նշված քրեական գործով կազմված մեղադրական եզրակացությունը եւ քրեական գործը, նախաքննության ժամկետը լրացած վիճակում, ուղարկվել է Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարան:

Փաստաբանները, մատնացույց անելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի համապատասխան հոդվածները, նշում են, որ քրեական գործով նախաքննությունը պետք է ավարտվի ոչ ուշ, քան երկամսյա ժամկետում: Նույն օրենքի 197-րդ հոդվածի 5-րդ եւ 6-րդ  մասերի համաձայն` նախաքննության ժամկետը կարող է երկարացնել դատախազը` քննիչի պատճառաբանված որոշման հիման վրա: Քննության ժամկետը երկարացնելու մասին պատճառաբանված որոշումը քննիչը պարտավոր է ներկայացնել դատախազին`քննության ժամկետը լրանալուց առնվազն 3 օր առաջ:

«Թիվ 48105713 քրեական գործի նախաքննության երկամսյա ժամկետը 2013թ. մայիսի 13-ին լրանալուց հետո կատարվել է ապօրինի քննություն, որի ընթացքում կատարվել են ապօրինի դատավարական գործողություններ եւ կայացվել են ապօրինի դատավարական որոշումներ, ձեռք բերված ապացույցներն անթույլատրելի են, իսկ մեղադրյալներն ապօրինի կերպով պահվել են կալանքի տակ»,-նշում են փաստաբանները:

Չորս փաստաբաններն էլ միջնորդում են մայիսի 13-ից հետո ձեռք բերված ապացույցները ճանաչել անօրինական եւ անթույլատրելի, միաժամանակ տեղեկացրել են քրեական գործով քննիչի կողմից թույլ տրված պաշտոնեական կեղծիքի մասին, որը նույնպես վերաբերում է ապացույցներին:

Ոստիկանության Արմավիրի մարզի քննչական բաժնի քննիչ Գ. Գեւորգյանի կողմից թիվ 48105713 քրեական գործով այս տարվա ապրիլի 16-ից սկսած մեղադրյալներին հայտարարվել է նախաքննության ավարտի մասին, եւ ծանոթանալու համար նրանց է ներկայացվել  քրեական գործը` բաղկացած 4 հատորից:

4-րդ հատորը բաղկացած է եղել 143 թերթից, իսկ վերջին փաստաթուղթը եղել է Գագիկ Առաքելյանի` որպես մեղադրյալի հարցաքննության արձանագրությանը` գ.թ. 143: Ծանոթության համար 4-րդ հատորը 143 թերթից ներկայացնելու մասին նշված է նաեւ մեղադրյալ Արամ Մուղալյանի կողմից կատարված գրառմամբ գործի նյութերն իրեն ծանոթացնելու մասին արձանագրությունում:

Փաստաբանները դատարանում քրեական գործի ուսումնասիրությունից պարզել են, որ քննիչի կողմից կատարվել է պաշտոնեական կեղծիք: Այսպես, 4-րդ հատորում, Գագիկ Առաքելյանի ցուցմունքի արձանագրությունից` գ.թ. 143-ից հետո հերթական փաստաթուղթը նախաքննության ավարտի մասին Արամ Մուղալյանին հայտարարելու արձանագրությունն է` գ.թ. 144, որին հաջորդում են մյուս մեղադրյալներին  նախաքննության ավարտի մասին հայտնելու եւ գործի նյութերը նրանց ծանոթացնելու արձանագրությունները, պաշտպանների միջնորդությունները եւ դրանք մերժելու մասին որոշումները: Սակայն, 143-րդ եւ 144-րդ թերթերի արանքում քննիչի կողմից ավելացվել են փաստաթղթեր, որոնք ստիպված համարակալվել են 143ա, 143բ, 143գ, …143ը, 143[1], 143[2]:

Փաստաբանները պարզել են, որ «2013թ. հուլիսի 16» ամսաթվով կազմված իրեղեն ապացույց ճանաչելու մասին որոշումը համարակալվել է գ.թ.143է, որը վկայությունն է այն բանի, որ մինչեւ հուլիսի 16-ը նախաքննության իրական ավարտ հայտարարելը նշված որոշումը կազմված չի եղել եւ բացակայել է ծանոթացման համար ներկայացված 4-րդ հատորի նյութերից:

Ըստ փաստաբանների` որպես ապացույց  ճանաչելու մասին որոշումը հետագայում կազմելու եւ գործի նյութերում դնելու մասին է վկայում նաեւ այն փաստը, որ նշված որոշումը չի ներկայացվել նաեւ տուժողին, քանի որ գործի նյութերը վերջինիս ծանոթացնելու մասին արձանագրության համաձայն` 4-րդ հատորը տուժողին ներկայացվել է 143զ թերթից, մինչդեռ իրեղեն ապացույց ճանաչելու մասին որոշումը համարակալված է գ.թ. 143է:

Բացի այդ, փաստաբանները պնդում են, որ տուժողին նախաքննության ավարտի մասին հայտնելու եւ քրեական գործի նյութերը ծանոթացնելու արձանագրությունները համարակալված են գ.թ. 1431 եւ 1432 , որոնք նույնպես կազմվել են նախաքննության ավարտի մասին մեղադրյալներին հայտարարելու եւ գործի նյութերը  նրանց ծանոթացնելու մասին արձանագրությունները կազմելուց հետո: