Արմավիրի մարզի հանրակրթական դպրոցներում ատեստատ վաճառելը կարծես սովորույթ է դարձել: Դպրոցի տնօրենները կլորիկ գումարի դիմաց ավարտական փաստաթուղթը վաճառում են բոլոր նրանց, ովքեր դրա կարիքն ունեն Նույնիսկ «գնորդների» տարածքային աշխարհագրությունն են ընդլայնել` ներառելով հեռավոր մարզերը: Առայժմ 2 տնօրենի դեմ է քրեական գործ հարուցվել, սակայն, ըստ մարզում շրջանառվող լուրերի, ատեստատով գումար աշխատող տնօրենները մի քանիսն են, որոնք դեռ ազատության մեջ են:

2011 թ. հուլիսի 11-ին Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի Էջմիածնի նստավայրում դատավոր Հրաչիկ Սարգսյանի նախագահությամբ քննվեց ատեստատ վաճառած հերթական դպրոցի տնօրեններից մեկի դեմ հարուցված քրեական գործը:

Վանաձոր քաղաքի բնակիչ Էդվարդ Միրզախանյանը, ով անհատ ձեռներեց է  այդ քաղաքում, 2010թ. մայիսին ԱՄՆ մեկնելու համար շահել է «Green C`rd»: Նա, Հայաստանում ԱՄՆ-ի դեսպանատուն ներկայացրած փաստաթղթային փաթեթում չունենալով միջնակարգ կրթության մասին ատեստատ, իր ազգական ոմն Էդիկի միջոցով ծանոթացել է Էջմիածին քաղաքի բնակիչ, Հովհաննես Սեթաղյանի հետ եւ վերջինիս խնդրել է օգնել ատեստատ ձեռք բերելու հարցում:

Համաձայնության գալուց հետո Հ. Սեթաղյանի առաջարկով Էդվարդ Միրզախանյանը 2010 թ. հուլիսին խոշոր չափերի հասնող` 370.000 դրամ կաշառք է տվել նրան ու տրամադրել իր տվյալները:

Հ. Սեթաղյանը, Էջմիածին քաղաքում հանդիպելով իր ծանոթ, «Վաղարշապատի թիվ 9 միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի տնօրեն Վարուժան Հայրապետյանին, խնդրել է Էդվարդ Միրզախանյանի տվյալներով միջնակարգ կրթության մասին ատեստատ տրամադրել:

Ըստ առաջադրված մեղադրանքի` «Հայրապետյանը, հանդիսանալով պաշտոնատար անձ, շահադիտական նպատակով Էջմիածին քաղաքի բնակիչ, ամբաստանյալ Հովհաննես Սեթաղյանի խնդրանքով Վանաձոր քաղաքի բնակիչ Էդվարդ Միրզախանյանի անվամբ ակնհայտ կեղծ գրառումներ եւ տեղեկություններ մտցնելով, Վաղարշապատի թիվ 9 միջնակարգ դպրոցի կնիքով եւ տնօրենի ստորագրությամբ կազմել է կեղծ փաստաթուղթ: Ամբաստանյալ Վարուժան Հայրապետյանը այն հանձնել է ամբաստանյալ Հ. Սեթաղյանին, որի դիմաց կաշառք ստանալու պատրվակով նրանից հափշտակել է 185.000 ՀՀ դրամին համարժեք 500 ԱՄՆ դոլար գումար…»:

Է.Միրզախանյանը կեղծ ատեստատը ձեռքին դիմել է ԱՄՆ-ի դեսպանատուն: 2011 թ. փետրվարի 15-ին դեսպանատան աշխատակիցները կասկածել են ատեստատի իսկությանը եւ լրացուցիչ տեղեկանք են պահանջել: Միրզախանյանն ատեստատի կեղծ լինելու փաստը թաքցնելու նպատակով կրկին դիմել է Հ. Սեթաղյանին, ով իր հերթին ատեստատի իսկությունը հավաստելու վերաբերյալ կեղծ տեղեկանք ձեռք բերելու համար դիմել է դպրոցի տնօրեն Վարուժան Հայրապետյանին եւ նրանից ստացել Վաղարշապատի թիվ 9 միջնակարգ դպրոցի կնիքով կնքված եւ տնօրենի ստորագրությամբ հաստատված կեղծ տեղեկանք` վերոհիշյալ ատեստատն օրենքով սահմանված կարգով Էդվարդ Միրզախանյանին տրված լինելու մասին:

Եռյակի նկատմամբ այս տարվա մարտի 22-ին հարուցվել է քրեական գործ` որպես խափանման միջոց կիրառելով բնակավայրից չհեռանալու մասին ստորագրությունը: 

Էդվարդ Միրզախանյանը մեղադրվել է Քրեական օրենսգրքի 312 հոդվածի 2-րդ և 325 հոդվածի 2-րդ մասերով, (Կաշառք տալը, որը կատարվել է խոշոր չափերով եւ մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ՝ փաստաթղթեր, դրոշմներ, կնիքներ, ձեւաթղթեր... կեղծելը, իրացնելը կամ օգտագործելը), Հովհաննես Սեթաղյանը` Քր. օր-ի 38 հոդվածի 5-րդ և 312 հոդվածի 2-րդ մասով ու 325 հոդվածի 2-րդ մասով (օժանդակել է կաշառք տալուն, որը կատարվել է խոշոր չափերով եւ մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ՝ փաստաթղթեր, դրոշմներ, կնիքներ, ձեւաթղթեր... կեղծելը, իրացնելը կամ օգտագործելը նույնն է), իսկ  դպրոցի տնօրեն Վարուժան Հայրապետյանին մեղադրանք է առաջադրվել Քր. օր-ի 178 հոդվածի 2-րդ մասի 5-րդ կետով եւ 314 հոդվածի 1-ին մասով (խարդախություն եւ պաշտոնեական կեղծիքը ):

Ամբաստանյալները դատարանում իրենց լիովին մեղավոր ճանաչեցին եւ հայտնեցին, որ զղջում են կատարած հանցանքների համար, խնդրում են գործը լսել արագացված ընթացակարգով եւ իրենց նկատմամբ նշանակել ազատազրկման հետ կապ չունեցող պատիժներ:

Դատավոր Հրաչիկ Սարգսյանը բավարարեց միջնորդությունը եւ վճռեց, որ նրանց նկատմամբ պետք է նշանակել հոդվածների սանկցիաներով նախատեսված հնարավորինս մեղմ պատիժներ եւ «Հայաստանի Հանրապետության անկախության հռչակման 20-րդ տարեդարձի կապակցությամբ համաներում հայտարարելու մասին» ՀՀ Ազգային Ժողովի 26.05.2011 թ. որոշման 1-ին կետի 1-ին ենթակետի կիրառմամբ նրանց ազատել պատժից եւ ընտրված խափանման միջոցը` չհեռանալու մասին ստորագրությունը, վերացնել:

Հուլիսի 12-ին նույն դատարանում, դարձյալ դատավոր Հրաչիկ Սարգսյանի նախագահությամբ, արագացված կարգով քննվեց մեկ այլ դպրոցի տնօրենի դեմ հարուցված քրեական գործ: Այս անգամ դարձյալ ատեստատի «բիզնես» անելու համար ամբաստանյալի աթոռին հայտնվել էր Արմավիրի մարզի Արգավանդ գյուղի միջնակարգ դպրոցի 22 տարվա տնօրեն Մխիթար Դանիելյանը:

Նրան մեղադրանք էր առաջադրվել այն բանի համար, որ նա, աշխատելով Արմավիրի «Արգավանդի միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի տնօրեն, խարդախությամբ ուրիշի գույքը հափշտակելու դիտավորությամբ, Արգավանդ գյուղի բնակիչ Ռոման Ներսիսյանի վստահությունը չարաշահելով, նրան միջնակարգ ընդհանուր կրթության ատեստատ տրամադրելու համար կաշառք ստանալու պատրվակով վերջինից 2011 թ. փետրվարի 21-ին իր աշխատասենյակում ստացել է 400 ԱՄՆ դոլար գումար:

Ռոման Ներսիսյանը 2001 թ. ավարտել է Արմավիրի մարզի Արգավանդ գյուղի միջնակարգ դպրոցի ութերորդ դասարանը եւ ստացել 8-ամյա կրթության վկայական: Հետագայում աշխատանքի անցնելու համար դիմել է տարբեր կազմակերպություններ, որտեղ նրանից պահանջել են միջնակարգ ընդհանուր կրթության ատեստատ: 2010 թ. նոյեմբերին Ռ. Ներսիսյանը օրինական կարգով դասընթացներ անցնելու եւ միջնակարգ ընդհանուր կրթության ատեստատ ստանալու հարցով դիմել է Մխիթար Դանիելյանին, որն էլ խոստացել է 3 օրվա ընթացքում նրան տրամադրել միջնակարգ ընդհանուր կրթության ատեստատ` պահանջելով 400 ԱՄՆ դոլար:

2011 թ. փետրվարի 15-ին եւ 17-ին Մխիթար Դանիելյանը եւ Ռոման Ներսիսյանը կրկին հանդիպել են դպրոցում եւ բանակցություններ վարել գումարի չափի և ատեստատը տրամադրելու ժամկետների վերաբերյալ: Այնուհետև 2011 թ. փետրվարի 21-ին Մխիթար Դանիելյանը կրկին դպրոցի տարածքում հանդիպել է Ռոման Ներսիսյանին եւ ատեստատ տալու համար կաշառք ստանալու պատրվակով նրանից ստացել է նախապես պայմանավորված 400 դոլարը:

Նախաքննության ընթացքում ապացուցվել է, իսկ դատարանում Մխիթար Դանիլյանն ընդունեց, որ կատարել է Քր.օր.-ի 178 հոդվածի 2-րդ մասի 5-րդ կետով նախատեսված արարք:

Այս գործով մեղադրանքը պաշտպանում էր ՀՀ գլխավոր դատախազության դատախազ Արմեն Բոշնաղյանը: Քանի որ ամբաստանյալը միջնորդել էր արագացված դատաքննություն իրականացնել, ուստի դատարանում ապացույցներ չներկայացվեցին` հիմք ընդունելով նախաքննության ընթացքում ձեռք բերվածը:

Դատախազը սկսեց հերթով թվարկել Մ. Դանիելյանի արարքը «մեղմացնող հանգամանքները»:

Նա դատարանից պահանջեց հոդվածով նախատեսված նվազագույն պատիժ` 3 տարի, միեւնույն ժամանակ հիշեցնելով, որ նա վրա տարածվում է համաներումը: Ստացվում էր, որ մեղադրողն ինքն է որոշում այս գործով համաներում կիրառե՞լ, թե՞ ոչ` առանց հաշվի առնելու դատապարտվողի կարծիքը:

Վիճակը շտկեց դատավորը` ամբաստանյալից հարցնելով, արդյոք նա ցանկանո՞ւմ է, որ համաներում կիրառվի իր նկատմամբ: «Բա ո՞նց չեմ ուզում, ուզում եմ»,- ասաց Մխիթար Դանիլյանը:

Դրանից հետո դատավոր Հրաչ Սարգսյանի կայացրած դատավճռում բառացի տեղ էին գտել մեղադրողի բոլոր «ցանկությունները»: Մխիթար Դանիլյանը դատապարտվեց 3 տարվա ազատազրկման եւ համաներմամբ ազատ արձակվեց դատարանի դահլիճից:

Նշենք, որ Վարուժան Հայրապետյանն ինքն է դիմում գրել եւ աշխատանքից ազատվել, իսկ Մխիթար Դանիելյանին` հենց դպրոցում կալանավորելուց հետո, աշխատանքից հեռացրել է Արմավիրի մարզպետը: