HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Դանիել Իոաննիսյան

Ղրիմի ու Արցախի անհամեմատելիության մասին

Մարտի 16-ին Ղրիմում տեղի ունեցավ հանրաքվե, որի պաշտոնական արդյունքների համաձայն` մասնակիցների ավելի քան 95 տոկոսը կողմ են արտահայտվել Ղրիմի` Ուկրաինայից առանձնանալուն և ՌԴ մաս կազմելուն: Այս առթիվ աշխարհի բազմաթիվ երկրներ պատժամիջոցներ կիրառեցին Ռուսաստանի դեմ, իսկ ահա ԼՂՀ մայրաքաղաքում, հակառակը, տոնակատարություններ են:

Աշխարհի մեծ մասը համարում է, որ նման մոտեցումները անընդունելի են, Արցախում գտնվող մեր հայրենակիցները հուսով են, որ սա նախադեպ կլինի իրենց համար: Սակայն եկեք հասկանանք, թե ինչ նախադեպի մասին է խոսքը և որքանով են Ղրիմի ու Արցախի խնդիրները համեմատելի:

Անհամեմատելի համեմատություններ

Շատերս դեռ հիշում ենք, թե ինչպես էր զարգանում ղարաբաղյան հակամարտությունը: Որևէ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ 1991 թվականի սեպտեմբերի 2-ին ԼՂԻՄ և Շահումյանի շրջանի պատգամավորների համատեղ որոշմամբ՝ հռչակվեց ԼՂՀ անկախությունը, որը հաստատվեց դեկտեմբերի 10-ի հանրաքվեով:

Սակայն Սովետական Միությունը և ապա Ադրբեջանը, ում տարածքից անկախանում էր ԼՂՀ-ն, չհարգեցին արցախցիների ինքնորոշման իրովունքը և փորձեցին հարցը լուծել ուժով ու զենքով: Հայերս էլ ստիպված էինք զենքով պաշտպանել Արցախի իրավունքները:

Ի տարբերություն Արցախի՝ Ղրիմում ամեն ինչ սկսվեց ոչ թե ժողովրդի կամարտահայտամամբ, այլ ռուսական զորքերի ներխուժմամբ, որից հետո Ղրիմում փոխվեցին տեղական իշխանությունները եւ հայտարարեցին անկախության հանրաքվե անցկացնելու մասին:

Ընդամենը երկու շաբաթ հետո ռուսական զորքերի ներկայությամբ կայացավ հանրաքվեն, որը և հռչակեց Ղրիմը՝ որպես Ռուսաստանի մաս:

Ի հեճուկս Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությանը սատարող Ղրիմի բնակիչների զգալի մասի (առավելապես 12 տոկոս թաթարների, 30 տոկոս ուկրաինացիների և ռուսների մի մասի) բոյկոտի, հանրաքվեն արձանագրեց 83 տոկոս մասնակցություն:

Ընդ որում՝ որոշ քաղաքներ այնքան էին ուզում ինտեգրվել ՌԴ-ին, որ արձանագրում էին 123 տոկոս մասնակցություն: Թերևս, զարմանալի չէ, որ ռուսական ավտոմատների փողի տակ նման արդյունքներ են արձանագրվում, քանի որ նույն ոգով անցնում են ներպետական ընտրությունները նույն Ռուսաստանում (այդ թվում` մինչև 146 տոկոս «Պուտինին կողմ» ձայների արդյունքներով):

Ի տարբերություն Արցախում հայկական ստորաբաժանումների՝ Ղրիմում ռուսական զորքերը հայտնվեցին հանրաքվեից առաջ (անգամ հանրաքվեի մասին որոշումից առաջ): Արեւմուտքը համարում է, որ տեղի ունեցածը սովորական օկուպացիա է:

Այս ամենով է պատճառաբանվում այն, որ Արցախի, Աբխազիայի և Հարավային Օսեթիայի կոնֆլիկտներում արեւմուտքը շատ ավելի լոյալ դիրք ուներ, քան Ղրիմի դեպքում:

Իսկ մեզ այդպիսի նախադեպ պե՞տք է

Թեև Ստեփանակերտում երկու օր առաջ տոնակատարություններ են, մենք կփորձենք հասկանալ, թե անհամեմատելիությամբ հանդերձ, որքանով կցանկանայինք, որ Արցախը արժանանար Ղրիմի ճակատագրին:

Ղրիմը եվրոպական ինտեգրացիայի ճանապարհը բռնած և առավել ժողովրդավար Ուկրաինայից անցավ սակավ ժողովրդավար և ազգային հողի վրա սպանություններով լի Ռուսաստանին: Գործընթացի արդյունքում Ռուսաստանը հայտնվեց միջազգային ճնշումների տակ, կորցրեց իր տեղը «Մեծ ութնյակում», ընկավ պատժամիջոցների տակ և քաղաքականապես մեկուսացվեց:

Ղրիմի անկախությունը ճանաչեցին միայն Ռուսաստանը, Հյուսիսային Կորեան, Վենեսուելան ու Սիրիան: Միաժամանակ, թվով ավելի քան 45 պետություններ հայտարարեցին, որ չեն ճանաչում Ղրիմի հանրաքվեն, այդ թվում` ամբողջ Եվրոպան, ԱՄՆ-ն, Կանադան, Չինաստանը, «մեծ ութնյակի» բոլոր անդամները՝ բացի ՌԴ-ից և ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի բոլոր անդամները՝ բացի ՌԴ-ից:

Իսկ ահա ԱՄՆ-ն, Կանադան և Եվրոպական Միությունը պատժամիջոցներ կիրառեցին Ռուսաստանի դեմ, ինչն արդեն ցավոտ տարան ՌԴ բորսաները և ռուբլու կուրսը:

Ենթադրում եմ, որ մենք չպիտի ցանկանանք, որ քաղաքակիրթ աշխարհի մեծ մասը մի օրում հայտարարի, որ սատարում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Նույն կերպ չպիտի ցանկանանք, որ ամբողջ արևմուտքը պատժամիջոցներ կիրառի Հայաստանի դեմ:

Ու քանի դեռ դա տեղի չի ունենում, մեր ԱԳՆ-ն պետք է բոլորին բացատրի, որ արցախյան հակամարտությունը Ղրիմի հետ որևէ նմանություն չունի, առավել ևս, որ Ղրիմը դեռ չի ստացել որևէ բան, ինչն Արցախը չունի:

Մեկնաբանություններ (3)

hay mard
Mi ban parz e, vor sranq atorin mnalu hamar amen stor qayli gnalu en, um v.. petq lini mtnelu en, isk Arcaxi apagan arden mshshot e, vorovhetev korcrinq Hayastan, el ur mnac Arcax.
Արթուր Առուստամյան
Մեկնաբանությունը.. Հարգելի պարոն Իոաննիսյան ․․․Որքան հասկացա քաղաքական մեկնաբան եք, ամեն դեպքում այս նյութն այդ բնույթի է։ Չեմ կարող անտարբեր անցնել սույն հոդվածի կողքով, քանի որ այն շատ հեռու է պրոֆեսիոնալ լրագրողի աշխատանք, կամ էլ քաղաքական անալիզ կոչվելուց, մինչդեռ շատ ընթերցողներ կարող են այն լուրջ ընդոունել եւ լուրջ թյուրիմացության մեջ ընկնել։ Ասեմ, որ Ուկրաինայում տեղի ունեցող պրոցեսները չի համարում ժողովրդավարական Ձեր իսկ սիրած արեւմտյան, բայց այլընտրանքային մամլո եւ ոչ մի ներկայացուցիչ, կամ էլ անկախ քաղաքական մեկնաբան։ Եվրամեյդանի ամեն մի օրն Արեւմոտքի վրա նստել է շուրջ մեկ միլիոն դոլլար։ Նախապատրաստական աշխատանքները տեւել են տարիներ ամբոողջ մամուլով։ Արեւմտյան բարրքերի քարոզչությունը շատ ինտենսիվ է կատարվել, մասնավորապես, հեռուստահաղորդում որրտեղ քարոզվում էր, որ պոռնկություւնն, ինչպես ցանկացած այլ արրհեստ, նորմալ երեւույթ է(հոլանդացի զույգ թոշակառու պոռնիկների ներկայությամբ)։ Այս տեսակ հաղորդումններով կարծես-թե Հայստանն էլ արդեն ետ չի մնոււմ։ Այնոուամենայնիվ տենդենց վաղուց արդեն կա, վառ ապացույց հանցավոր աշխարհի գովքը երգող բազում սերիալները։ Քանի որ ճիշտ ֆորմատում չեմ Ձեզ գիմում (լավ կլիներ դեմ-առ-դեմ, բանավոր), ուստի կարճ կապեմ․ Աստված ոչ արասցե, որ դուք եւ Ձեր նմանները փորձեն մեր երկիրը տանեն Եվրամեյդան, ԳԼԽՈՎ ՊԱՏԱՍԽԱՆ ԿՏԱՔ (չկասկածեք)
Վարազ Սյունի (Ամստերդամ)
Սա ՇԱՏ ՃԻՇՏ հոդված է: Ես լիովի՛ն համաձայն եմ հոդվածի հետ: Շատ ցավալի ու նույնիսկ ՎՏԱՆԳԱՎՈՐ է, որ ՀՀ ու ԼՂՀ ամենաբարձր պաշտոնյաններ (որոնց թվում՝ ԼՂՀ վարչապետը) ողջունում են այսպես կոչված «Ղրիմի 'ժողովրդի' ինքնորոշման իրավունքը»: Սա նախ խոսում է այն մասին,որ այս մարդիկ միջազգային իրավունքից ԲԱՆ ՉԵՆ ՀԱՍԿԱՆՈՒՄ և/կամ ռուսաստանի գրած տեքստն են վերակարդում:................................................................................................. Ես այս պահին հոդված եմ գրում՝ «Կոսովոն,Ղրիմն ու Ղարաբաղը՝ միջազգային իրավունքի տեսանկյունից» վերնագրով,որը հուսով եմ մի քանի օրից ավարտել ու ուղարկել «Հետք»:

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter