Հոկտեմբերի 23-ին «Հետքում» տեղադրվեց Ազգային նոր պահպանողական շարժման (ԱՆՊՇ) նախագահ Էդգար Հելհելյանի կոչը, որում նա նկարագրում է Հայաստանում ստեղծված աղետալի վիճակը և Քոչարյանին համարելով ՀՀ ամենահաջողված նախագահը՝ նրան առաջարկում առաջադրել իր թեկնածությունը առաջիկա նախագահական ընտրություններում: Ստորև ներկայացվում է «Հետքի» հետ Էդգար Հելհելյանի հարցազրույցը:

Էդգար, ինչո՞ւ եք համոզված, որ Ռոբերտ Քոչարյանն ի վիճակի է կայունություն հաստատել երկրում ու երաշխավորել երկրի հետագա խաղաղ զարգացումը:

Ես համոզված եմ, որ օրվա իշխանությունները երկիրը տանում են կործանման, իսկ ընդդիմություն կոչված ՀԱԿ-ը՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի գլխավորությամբ, օժանդակում է երկիրն օր առաջ քաղաքական ու տնտեսական կրախի առաջ կանգնեցնելու ծրագրերին: Ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ Հայաստանի Հանրապետությունում քաղաքական դաշտ և քաղաքական համակարգ գոյություն չունի, և իրականում քաղաքական գործընթացները ընթանում են երկրում գոյություն ունեցող մի քանի կլանների շահերի համընկնման կամ տարանջատման համատեքստում:

Այս պարագայում, որպեսզի երկրում քաղաքական փոփոխություններն ընթանան առանց ցնցումների, հարկավոր է, որ այդ գործընթացը ղեկավարի այնպիսի անհատ, ում իշխանությունը ընդունելի կլինի բոլորի համար: Ընդդիմախոսները կասեն, թե Ռոբերտ Քոչարյանի վերադարձը ընդունելի չի ոչ իշխանության և ոչ էլ ընդդիմադիր հատվածի համար, բայց իրականում Ռոբերտ Քոչարյանի վերադարձի պարագայում որևէ քաղաքական ուժ չի ընդդիմանա: Սա առաջին պատճառն է. իրականացնել երկրում քաղաքական համակարգի փոփոխություն՝ առանց ներքաղաքական ցնցումների:

Երկրորդ, Հայաստանի Հանրապետությունում այս պահին չկա որևէ քաղաքական գործիչ, որը կարող է ղեկավարել լևոնասերժական տանդեմի դեմ մղվող քաղաքական պայքարը՝ բացառությամբ Ռոբերտ Քոչարյանի:

Եվ երրորդ, ներկա արտաքին քաղաքական և ներքաղական զարգացումների համատեքստում, երբ գրեթե բոլոր ճակատներում Հայաստանի դիրքերը սասանվել են, մեզ անհրաժեշտ է խարիզմատիկ լիդեր՝ գործնական և տեսական գիտելիքների մեծ պաշարով, քաղաքական կապերով և իր որոշումները կատարել տալու ընդունակությամբ:

Ձեր գնահատմամբ՝ ի՞նչ դրական զարգացումներ են եղել Հայաստանում Ռոբերտ Քոչորյանի՝ նախագահ լինելու տարիներին:

Ռոբերտ Քոչարյանը դե ֆակտո ստանձնել է Հայաստանի ղեկը հոկտեմբերի 27-ի ողբերգական իրադարձություններից հետո, երբ երկիրը կանգնած էր քաղաքական կրախի առջև, պետական համակարգը գործնականում անկառավարելի էր դարձել, և երկրում մոլեգնում էր անարխիան: Նման իրավիճակում ստանձնելով երկրի ղեկը, չլինելով որևէ քաղաքական ուժի ներկայացուցիչ և չունենալով քաղաքական հենարան՝ նա իր պաշտոնավարման ավարտին հանձնեց քաղաքական առումով կայուն, տնտեսապես զարգացող, միջազգային ասպարեզում հեղինակություն ու կշիռ ունեցող պետություն:

Նրա կառավարման տարիներին երկրում կատարվեցին միլիարդավոր դոլարների ներդրումներ, թափ առավ շինարարությունը, մարդկանց սոցիալական վիճակը սկսեց բարելավվել:

Ինչ վերաբերվում է մարտի 1-ի ողբերգական իրադարձություններին, ապա ես մի քանի անգամ ասել եմ և հիմա նույնպես կրկնում եմ՝ մարտի 1-ի կազմակերպիչը Լևոն Տեր-Պետրոսյանն է: Ինքներդ դիտեք հայտնի տեսանյութը համացանցում, թե ինչպես է Արզումանյանը ծիծաղում, երբ նրան տեղեկացնում են, որ այրել են ոստիկանապետի մեքենան, կամ թալանել են Ս. Ալեքսանյանի խանութները:

Իհարկե, Ռոբերտ Քոչարյանը՝ որպես երկրի նախագահ, կրում է պատասխանատվություն այդ ամենի համար, որովհետև նա պարտավոր էր օր առաջ Լևոն Տեր-Պետրոսյանին հակապետական գործողությունների մեղադրանքով ձերբակալելու հրաման տալ, ինչը չի արել, և այդ սխալը արժեցել է տասը խաղաղ քաղաքացու կյանք:

Ձեր կոչում Դուք թվարկել էիք Հայաստանի առջև ծառացած մի շարք խնդիրներ. երկիրն օրըստօրե դատարկվում է, սոցիալական վիճակն աղետալի է, մոլեգնում է ամենաթողությունը և այլն: Ձեր գնահատմամբ՝ ո՞վ, ո՞ր քաղաքական ուժն է այս վիճակի պատասխանատուն:

Չեմ համարում, որ Ռոբերտ Քոչարյանն է մեղավոր, որովհետև լինելով երկրի նախագահ՝ իրականում Քոչարյանը չի տիրապետել երկրի ղեկավարման լծակներին մինչև հոկտեմբեր 27-ի ողբերգական դեպքը:

Ի դեպ, հոկտեմբերի 27-ի տեռակտը կազմակերպված էր հենց այդ տրամաբանությամբ և հաշվարկով, որ ԱԺ նախագահի և վարչապետի մահից հետո Քոչարյանին խաղից հանելը րոպեների հարց կլինի, քանի որ նա այդ ժամանակ համարվում է թույլ քաղաքական գործիչ: Բայց հաշվարկները սխալ դուրս եկան, և Ռոբերտ Քոչարյանը կարողացավ կասեցնել երկիրը կործանման տանող գնացքի ընթացքը և երկիրը դուրս բերել խաղաղ զարգացման ուղի:

Իսկ ներկա իրավիճակի և ընդհանրապես Հայաստանում կատարվող ցանկացած բացասական գործընթացի հիմնական մեղավորը Լևոն Տեր-Պետրոսյանն է: ՀՀՇ-ն և Լևոն Տեր-Պետրոսյանը Հայաստանի ամենամեծ խնդիրներն են:

Ձեր կարծիքով՝ Ռոբերտ Քոչարյանը, 10 տարի շարունակ ղեկավարելով Հայաստանը, որևէ կերպ առնչվո՞ւմ է Հայաստանում ստեղծված այն իրավիճակին, որը նկարագրել եք:

Իհարկե առնչվում է, իհարկե պատասխանատու է, իհարկե եղել են թերացումներ, բայց ստանձնելով երկրի ղեկը և չունենալով քաղաքական հենարան, լինելով միայնակ այդ հսկայական սարդոստայնի դեմ՝ նա ստիպված է եղել շատ հարցերում աչք փակել: Հետագայում ամրապնդելով իր քաղաքական իշխանությունը՝ նա վերջ տվեց մի շարք բացասական երևույթների:

Եվ ի վերջո նա, ստանձնելով քայքայված տնտեսությամբ, թայֆայական համակարգով ղեկավարվող երկրի ղեկը, չէր կարող մեկ ամսում երկիրը վերածել դրախտի: Բայց ինքներդ համեմատեք Հայաստանի զարգացման ցուցանիշները մինչև Ռոբերտ Քոչարյանի ղեկավարման տարիները, նրա ղեկավարման տարիներին և նրանից հետո:

Ձեր ղեկավարած ԱՆՊՇ-ն երկրի ու ժողովրդի ճակատագրով մտահոգ բոլոր ուժերին կոչ արեց դիմել Ռոբերտ Քոչարյանին, որ նա նախագահական ընտրություններում առաջադրի իր թեկնածությունը: Ձեր կոչին արձագանքողներ եղե՞լ են:

Ես Հայաստանում չեմ և անձնական շփում չունեմ քաղաքական դաշտի ներկայացուցիչների հետ և տեղյակ չեմ նրանց կարծիքներին, իսկ պաշտոնական արձագանք դեռ չի եղել: Բայց համոզված եմ, որ շուտով շատերը պաշտոնապես կարձագանքեն: Ի վերջո, արձագանքները պարտադիր չի որ լինեն հայտարարության տեսքով: Արձագանքները արդեն ավելի քան ակնհայտ են. բարձրաստիճան մի շարք պաշտոնյաների հրաժարականների շարքը դրա ապացույցներից մեկն է:

Էդգար, որոնք կլինեն Ձեր և ԱՆՊՇ-ի քայլերը, եթե Ռոբերտ Քոչարյանը չառաջադրի իր թեկնածությունը:

Իմ կամ ԱՆՊՇ-ի քայլերը կամ հետագա գործունեությունը կապված չեն Քոչարյանի առաջադրման կամ չառաջադրման հետ: Մեր նպատակն է օր առաջ հասնել երկրում քաղաքական համակարգի փոփոխության և թույլ չտալ իշխանություն-ՀՀՇ տանդեմին կործանման տանել երկիրը:

«Հետքի» կայքի մեկնաբանությունների բաժնում գրել եք, որ վաղուց Հայաստանում չեք, քանի որ չեք համաձայնել «հանուն մի կտոր հացի համագործակցել լևոնասերժական բանդայի հետ, ինչի հետևանքով զրկվել եք ամեն ինչից, անգամ հայրենիքում ապրելու ու գործելու իրավունքից»: Ինչպե՞ս և ո՞ւմ պատճառով եք զրկվել Հայաստանում ապրելու իրավունքից:

Այդ հարցին հիմա չեմ ցանկանում պատասխանել: Երբ ժամանակը գա, ես մանրամասնորեն կխոսեմ այդ մասին:

Ռոբերտ Քոչարյանին պատրաստվում եք սատարել Մոսկվայի՞ց:

Ոչ, նրա առաջադրման դեպքում ես կվերադառնամ Երևան և կպայքարեմ նրա հաղթանակի համար:

Քոչարյանին սատարելու մասին Ձեր կոչի հետ միասին տարածել էիք նաև Ձեր նկարը, որում Ձեր գլխավերևում պատից կախված է Ռոբերտ Քոչարյանի լուսանկարը: Համացանցում կա Ձեր այդ նույն լուսանկարը, սակայն պատից արդեն կախված է ոչ թե Քոչարյանի, այլ Սերժ Սարգսյանի լուսանկարը: Շատերը կարծում եմ, որ նկարում Քոչարյանի պատկերը ստացվել է ֆոտոմոնտաժի միջոցով: Խնդրում եմ մեկնաբանեք:

Այդ նկարը արված է Համահայկական երիտասարդական կենտրոնում, որտեղ փակցված է Սերժ Սարգսյանի նկարը, իսկ իմ հայտարարության տեքստը տարածել և երկրորդ նկարը մոնտաժել են իմ ընկերները, ինչին ես դեմ չեմ, քանի որ իմաստ չեմ տեսնում իմ գլխավերևում կրել Սերժ Սարգսյանի նկարը:

Առիթից օգտվելով ուզում եմ դիմել բոլոր ընդդիմախոսներին: Հարգելիներս, սա իմ անձնական կարծիքն է ու իմ անձնական մոտեցումը: Ձեզանից շատերը այրվում են Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հանդեպ տածած սիրուց, մյուսները խելագարվում են Սերժ Սարգսյանի համար, ուրիշները նախընտրում են Արտաշես Գեղամյանին: Ես ձեզ չեմ վիրավորում, ես համոզված եմ, որ այս պարագայում երկրի նախագահի պաշտոնում ամենաարդյունավետը կլինի Ռոբերտ Քոչարյանը: Իսկ թե ի վերջո մեզանից ով է ճիշտ, ցույց կտա ժամանակը: Այնպես որ, եկեք հարգենք միմյանց ու միմյանց կարծիքը: