HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Երանուհի Սողոյան

Փոքրիկ Անահիտն արդեն իր սեփական մեկսենյականոց բնակարանն ունի

Ախուրյանի «Մոր եւ մանկան» բժշկական կենտրոնում արդեն երրորդ օրն է բացառության կարգով թույլատրում են մարդկանց մեծաքանակ խմբերի այցելությունը: Իսկ առիթը Թալիշում զոհված Հրաչ Գալստյանի եւ Անուշ Օհանյանի դստրիկի լույս աշխարհ գալն է: Թիվ 16 հիվանդասենյակում գրեթե շարժվելու տեղ չի մնացել: Հատակին, մահճակալին տարբեր կազմակերպությունների ու անհատների կողմից բերված նվերներն են շարած: Ծաղկեփնջերի առատությունը կրճատելու նպատակով մի մասն արդեն տուն են տարել, իսկ ամենամեծ նվերը, որ փոքրիկ Անահիտը ստացել է ծննդյան օրը՝ հիվանդասենյակում պարզապես չի տեղավորվել:

«Հա, մեկսենյականոց տուն եք ստացել նվեր,-լուրը հաստատում է Հրաչ Գալստյանի հայրը՝ Վարդան պապիկը,-հենց ծնված օրը մեզ այցելեց Սամվել Կարապետյանը՝ ՀԷՑ-ի տերը ու ասեց, որ գուզենար տուն նվիրել: Մուշ 2/2 թաղամասում է տունը, երրորդ հարկ, մեկ սենյակ, ստացած օրվանից բնակեցված չի եղել: Գնացինք, տեսանք, դուրներս շատ եկավ՝ մանավանդ, որ մեր շենքից էլ մի 200 մետր է հեռու: Կարեւորը, որ Հրաչիս ընտանիքը սեփական տանիք ունեցավ, կարեւորը, որ սրտացավությունը մարդկանց մոտ կա՝ գալիս են, զանգում են, հետաքրքրվում են»:

Երեք օրական Անահիտը քնած է մոր գրկում: Անուշն ասում է, որ ընդհանրապես դստրիկը խելոք է, շատ չի անհանգստացնում, բայց նեղվում է մարդկանց մեծ քանակությունից: «Ես չգիտեմ, թե մի քանի օրական երեխաներն ինչ են զգում, բայց որ շատ մարդ է լինում սենյակում՝ սկսում է լացել, հետո որ գնում են՝ անմիջապես քնում է»,-Անուշի դեմքին ժպիտ է խաղում:

Մայիսի 7-ին Անուշի ծննդյան օրն էր՝ դարձավ 18 տարեկան: Ասում է՝ ամենամեծ նվերը դստեր լույս աշխարհ գալն է: Պատմում է, որ սկեսուր մայրիկն ու սկեսրայր հայրիկը մտադրություն են ունեցել իրեն ուրախացնելու նպատակով փոքրիկ հավաքույթ անել, հրավիրել հարազատներին, բայց ինչպես ասում են ուրբաթը շաբաթից շուտ է եկել:

«Տորթ էինք պատվիրել, ծաղիկներ, գուզեինք, օր մեր հարսը մե քիչմ իրեն լավ զգար,-հարսի խոսքը շարունակում է Վարդանը,-ամսի 5-ին էր, աղջիկս մոտեցավ ընձի, թե պա, ինչխոր թե Անուշիկին հիվանդանոց տանելու ժամանակն է: Ես էլ ըսի՝ վա՜յ, հբը գուզեինք ծնունդը նշեինք, հարսս էլ թե՝ պա, ինչ տարբերություն, թոռդ օր ծնվի համ ծնունդ է, համ ամեն ինչ: Ըդպես ելանք եկանք հիվանդանոց, էն զագաս տված տորթն ու ծաղիկներն էլ ուղիղ բերել տվեցինք ըստեղ»:

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter