Այս օրերին «Սարգիս Մուրադյան» պատկերասրահի մոտով անցնելիս նկարազարդ թռչնի բույն կտեսնեք, ճիշտ այն բների պես, որ հաճախ սարքում էինք մանկապարտեզում ու դպրոցում: Ներս ես մտնում պատկերասրահ, նկարազարդումները թելերից կախ տված քարերի վրա են. «Ծովում թուղթ չկար ձեռքիս տակ, սկսեցի նկարել ուղիղ քարերի վրա»:

Քչերը գիտեն Մարիամ Սուխուդյանին որպես նկարչուհի, թեպետ ինքն իր մասին խոսելիս երբեք չօգտագործեց նկարչուհի բառը. ասաց, որ պարզապես նկարող է: Քաղաքացիական շարժումներից շատերիս հայտնի Մարիամ Սուխուդյանի նկարները երեկվանից ցուցադրվում են  «Սարգիս Մուրադյան» պատկերասրահում:

Զարդանախշեր, զարդաքանդակներ, հարսանեկան զգեստի, թագավորական պալատի վարագույրների դիզայն հիշեցնող գել-գրիչներով ստեղծված գործերը կարող եք տեսնել մինչև հոկտեմբերի 11-ը:

Ընկերներից ոմանք խոստովանում էին՝ Մարիամին «հազար» տարի չէին տեսել: Հետևաբար, առաջին հարցս նրան՝ որտե՞ղ էր Մարիամը. «Պահ ա գալիս, որ սպառվում ես, բոլոր մեթոդները փորձել ես, արել ես, մեկ էլ ստոպ եկավ: Եթե ակտիվիզմի մասին ա խոսքը, չեմ տեսնում մի բան, որ ես կարող եմ անել էն ֆորմատի, որ ես արել եմ: Հետո չեմ կարող ասել ինչ կլինի, ոնց կլինի»:

Ընկերները հիշում են, որ դեռ Մաշտոցի պուրակի պահպանության ակցիաների ժամանակ Մարիամը կավճով նկարում էր ասֆալտին: Բայց, ինչպես Մարիամն ինձ պատմեց, ամեն ինչ սկսվել է ավելի վաղ՝ դեռ Պոլիտեխնիկական ինստիտուտում: «Բոլորի մոտ ամենահետաքրքիր տեղը տետրի հետևներն են. էնտեղ ինքը իսկական ա, գրում ա, ինչ ուզում ա՝ նկարում ա»:

«Սարգիս Մուրադյան» պատկերասրահի հիմնադիր, նկարիչ Սարգիս Մուրադյանի դուստր, ինքն էլ նկարչուհի Զարուհի Մուրադյանը, այցելելով Մարիամին ու տեսնելով նրա աշխատանքները, նախաձեռնել է դրանց ցուցադրությունը: Խոստովանում է, որ երկար է համոզել Մարիամին ցուցահանդեսի գաղափարն իրականություն դարձնել:

«Ուզում էի երեկ ելույթ ունենալ, բայց հեղինակը դեմ էր մեր բոլորիս պատկերացրած պաշտոնական մասին, որտեղ պետք է ճառեր լինեին: Անկեղծ ասած, ուզում էի ոչ թե հեղինակին կոնկրետ ներկայացնել, որովհետև իր աշախատանքներն իրեն բավական ներկայացնում են, այլ խոսել իրական արվեստագետի վերաբերյալ իմ պատկերացումների մասին: Ինձ համար արվեստագետները բաժանվում են երեք խմբի. նրանք, ովքեր ստեղծագործում են, որ հանրային ֆիգուր դառնան, նրանք, ովքեր մոդային հետևելով՝ ուղղակի փող են աշխատում և երրորդ խումբը՝ ինձ համար ամենագնահատելի, նրանք, ովքեր ստղծագործում են, քանի որ չեն կարող դա չանել: Մարիամը հենց այդ տեսակն է: Ինքը նպատակ չի դնում ոչ մոդայիկ լինել, ոչ էլ՝ հայտնի: Ես հենց դա տեսա իր մեջ: Արվեստում առհասարակ, բացի պրոֆեսիոնալությունից, ինձ համար կարևոր է անկեղծությունը»,- ասաց Զարուհի Մուրադյանը:

Իսկ Մարիամի ամենացանկալի ու կիրառական նվերը գել-գրիչներն էին, որ ստացավ հայրիկից ու ընկերներից: