Արագածոտնի մարզի Շամիրամ համայնքի ղեկավարի միակ թեկնածու, գործող համայնքապետ Մրազ Բրոյանն ասում է, որ ինքն իրեն չի ընտրել: Նույնիսկ կինը չի մասնակցել ընտրությանը, որպեսզի ամուսնուն կողմ չքվեարկի: «30 տարի աշխատում եմ, հերիք ա, էլի»,-ասում է Բրոյանը և միաժամանակ պնդում, որ վերընտրվելու է համայնքի ղեկավարի պաշտոնում: Նրա դիտարկմամբ՝ «դեմ» քվեարկողներն ուղղակի քվեաթերթիկում շփոթելու են սյունակը:

Հիշեցնենք, որ Արագածոտնի մարզի Շամիրամ համայնքում այսօր միաժամանակ ընտրում են և՛ ավագանի, և՛ համայնքի ղեկավար։ Շամիրամում ընտրությունները մրցակցային չեն։ Ինքնառաջադրվել էր նաև համայնքապետի տեղակալ Քյարամ Շարոյանը, սական ինքնաբացարկի դիմում է ներկայացրել և դուրս եկել ընտրապայքարից՝ Բրոյանին թողնելով միայնակ։

1700 բնակիչ ունեցող Շամիրամում հայ են միայն 13-ը, մյուսները եզդիներ են:

Հետաքրքրվեցինք, եթե չի ցանկանում համայնքի ղեկավարի պաշտոնում աշխատել, ինչու է առաջադրվել, Բրոյանը նշեց, թե ժողովուրդն է ասել, որ թեկնածություն դնի, ինքն էլ «խաթրերից դուրս չի եկել»: Ասում է, որ չի հոգնել համայնքապետի պաշտոնից, պարզապես երեխաներն ու թոռները Հայաստանի սահմաններից դուրս են ապրում, չի կարողանում գնալ նրանց տեսակցության:

Մրազ Բրոյան

Ավագանու 5 տեղի համար պայքարում է 6 թեկնածու: Վերջիններս նախորդ ավագանու անդամները չեն: Մրազ Բրոյանը պնդում է, որ չի ընտրվի այն թեկնածուն, ում դեմ կլինի հենց ինքը, քանի որ գյուղացիները կարևորում են իր կարծիքը:

«Մեր մոտ ի՞նչ մրցակցություն, գիտեն ով ոնց ա աշխատում»,-հավելեց Մ. Բրոյանը:

Շամիրամում ընտրություններն անցկացվում էին համայնքի մշակույթի տան շենքում: Սենյակը, որտեղ կազմակերպվել էր քվեարկությունը, շատ փոքր էր: Հանձնաժողովի բոլոր անդամները նույնիսկ ազատ չէին կարող տեղավորվել սենյակում: Հանգստի ժամ ունեցող անդամները ստիպված դուրս էին գալիս, որ կուտակում չլիներ:

Տարածքն այնքան փոքր էր, որ ընտրողներին մեկ-մեկ էին ներս թողնում. Շարժվելու տեղ չկար: Շենքում հնարավոր էր ընտրությունները կազմակերպել ավելի ընդարձակ տարածքում, սակայն ինչ-ինչ պատճառներով տեղավորվել էին փոքր սենյակում: Փոխարենը քվեարկության սենյակին անմիջապես կպած դահլիճում 3 մետրանոց սեղան էր բացել համայնքապետի թեկնածու Մրազ Բրոյանը: Տարածքում թեկնածուի հետ «բարով տեսանք» կենացներ էին խմում համայնքի բնակիչները, որոնք անարգել մտնում էին դահլիճ ու դուրս գալիս: Նրանց հարևան սենյակում էլ տեղակայվել էին հասարակական կարգը պաշտպանող ոստիկանները:

Ով հրաժարվում էր հյուրասիրությունից, թեկնածուն և նրա կողմնակից համագյուղացիները նեղսրտում էին, վիրավորվում: Համայնքապետի միակ թեկնածուն հյուրասիրության համար նույնիսկ գառ էր մորթել: 

Շամիրամում ընտրություններն ընթանում էին առանց արտառոց միջադեպերի: Միակ միջադեպը եղավ այն, որ ընտրողներից մեկը սխալմամբ փորձեց երկրորդ անգամ քվեարկել, ինչն արժանացավ իրավապահ մարմինների ուշադրությանը: 

Համայնքում լուրջ էր օգնողների հարցը: Պարզվում է՝ Շամիրամի բնակչության մի մասը տառաճանաչ չէ և քվեարկելու համար օգնություն էր պետք, ինչն էլ անում էին գոնե տարրական կրթություն ունեցող ընտանիքի անդամները կամ հարևանները: Նույնիսկ 30-35 տարեկանները հայտարարում էին, որ չեն կարող ինքնուրույն քվեարկել և օգնող էին պահանջում:

Գրանցամատյանում գրանցվել էր 12 օգնող, սակայն կողքից օգնողների թիվն իրականում ավելի շատ էր:

Ո՛չ համայնքապետի թեկնածուն, ո՛չ էլ ավագանու անդամները քվեարկության ընթացքում վստահված անձ չունեին: Այստեղ դիտորդներ ևս չկային: Սակայն ավագանու թեկնածուները պարբերաբար գալիս էին ընտրատարածքի մոտ, մի քանի րոպե ուսումնասիրում տարածքն ու հեռանում:

Շամիրամում առանձնահատուկ էր նաև ընտրողների ընտրատեղամաս գալը: Շատ քիչ էր պատահում, որ տղամարդիկ ու կանայք միասին գային ընտրատեղամաս: Կանայք հավաքվում էին մշակույթի տան դիմաց՝ տղամարդկանցից քիչ հեռու և հերթով ներս մտնում, քվեարկում ու նույն խմբով հեռանում: 

Երբեմն պատահում էր, որ կինն ամուսնու հետ էր գալիս ընտրատեղամաս և ամուսինը պահանջում էր, որ կնոջ հետ մտնի քվեախցիկ: «Իմ կնիկն ա, ես իրավունք չունե՞մ իրա հետ մտնեմ»,- դժգոհում էին նրանք: Այս դեպքում, եթե կինն օգնության կարիք չուներ, հանձնաժողովի անդամները թույլ չէին տալիս:

Շամիրամն ունի 521 ընտրող: Ընտրատեղամասը փակվելուց հետո՝ ժամը 20:00-ի դրությամբ, ըստ հանձնաժողովի քարտուղար Ժաննա Խաչատրյանի՝ ընտրելու իրենց իրավունքն իրացրել է 135 մարդ, ինչը կազմում է ընտրողների ընդհանուր թվի 25,9%-ը:

Լուսանկարները՝ Սարո Բաղդասարյանի