Երեկ մամուլի ասուլիս էր հրավիրել ՀՀ Քաղծառայության խորհրդի նախագահ Մանվել Բադալյանը: Ստորև ներկայացնում ենք Մ. Բադալյանի պատասխանները «Հետքի» հարցերին:

-Սոցիալական փաթեթի մոդելը, երևույթը շատ լավ բան է: Վաղը եթե Աստված մեզ աջակցի, և մենք կարողանանք յուրաքանչյուրի հաշվով 15.000 դրամ ամսական գումարը դարձնել մի քիչ ավելի մեծ գումար, հրաշալի բան կլինի: Եվ, անկեղծ ասած, մեր քաղաքացիական ծառայողների ընդվզումները ես մարդկայնորեն էլ լավ չեմ հասկանում, որովհետև սա քայլ առաջ է: Մենք ասում ենք` աշխատավարձն էլ է քիչ. ձերն էլ, իմն էլ բոլորինն էլ:

-Որքա՞ն է Ձեր աշխատավարձը, պարոն Բադալյան:

-Իմը` 300.000 դրամ:

-Իսկ 40.000 դրամ ստացող քաղծառայողը իրավունք ունի՞ հուսալ, որ եթե կա այդ 15.000-ը, կանխիկ ավելացվի աշխատավարձին և դարձվի գոնե սոցիալական զամբյուղին համապատասխան գումար:

-Դուք ենթադրում եք, որ ես կարող եմ դեմ լինել ցանկացած մարդու ավելի բարձր աշխատավարձի՞ն: Ես ո՞նց կարող եմ դեմ լինել:

-Դուք զարմանում եք, որ ընդվզում են, բայց իրենք պարզապես հիշեցրել են, որ նախագահի նախընտրական ծրագրում եղել է աշխատավարձերը բարձրացնելու խոստում, և չի կատարվել այդ խոստումը:

-Ես չեմ զարմանում, որ ընդվզում են: Ես ասում եմ` մենք արել ենք փոքր քայլ առաջ, թեկուզ` փոքր, բայց քայլ առաջ: Մի բան, որ չենք ունեցել առաջ, հիմա կա: Ավելի մեծ քայլ հնարավոր չի եղել անել, բայց փոքր արել ենք:

-Պարոն Բադալյան, Դուք գիտե՞ք, որ 5 քաղծառայող հեռացվել է աշխատանքից:

-Ո՞րտեղից գիտեմ...

-4-ը` քաղաքաշինության, 1-ը` աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարությունից` բաժնի պետ, գլխավոր մասնագետ...

-Բայց ես իրոք չգիտեմ: Այդ հինգ հոգին` ովքե՞ր են ազատվել:

-4-ը` քաղաքաշինության նախարարությունից, 1-ը` սոցիալական հարցերի:

-Ինչպե՞ս են իրենց ազատել աշխատանքից:

-Սեփական դիմումի համաձայն:

-Դե, բա ի՞նչ անենք:

-Ճնշումներ են եղել, պարոն Բադալյան:

-Ես նախկինում հնչեցրած իմ մի դիրքորոշում նորից եմ հնչեցնում, և շատ կարևորել եմ միշտ: Եթե մարդն իր գործունեության մեջ անթերի է, անխոցելի է, որևէ նախարար նրան չի կարող ազատել... Լավ, չասենք` նախարար... Էդ նույն Ձեր մատնանշած նախարարություններում բարեբախտաբար դեպքեր ունեցել ենք, որ ինչ-որ մարդկանց ուզել են ազատել աշխատանքից, և չեն ազատվել այդ մարդիկ. չեն կարողացել ազատել:

-Ֆեյսբուքի նախաձեռնության էջում աղաղակում էին, օգնություն էին խնդրում, ու ոչ մի արձագանք չեղավ, ոչ ոք չօգնեց այդ մարդկանց:

-Եթե մեզ չեն վստահում էդ մարդիկ, և դա է պատճառը, որ խորհրդին չեն դիմել, մենք կարող ենք իմանալ, կարող ենք և չիմանալ: Տվյալ մարդիկ պետք է մեզ դիմեին:

-Հենց նույն շրջանում, երբ Ֆեյսբուքում մարդիկ օգնություն էին խնդրում, լրատվամիջոցների հարցին ի պատասխան՝ Դուք ասացիք, որ բոլորը գոհ են սոցիալական փաթեթից:

-Ես որտե՞ղ ասացի` բոլորը գոհ են: Կառավարության նիստից դուրս գալիս մի անգամ ինձ ընդամենը մի հարց են տվել, ես էլ ասել եմ` դա քայլ առաջ է, չեմ ասել` բոլորը գոհ են: Մի անգամ էլ ազգային ժողովում բյուջեի քննարկմանն եմ ասել դա, էստեղ էլ եմ ասում՝ սա ես համարում եմ քայլ առաջ: Իսկ այդ մարդիկ, ես հիմա ձեր աջակցությամբ կրկնում եմ, թող դիմեն, պատճառը նկարագրեն, տեսնենք` ով է այնուամենայնիվ այդ վերադասը, այդ ղեկավարը: Որովհետև երբ մենք փորձել ենք մամուլի տեղեկատվության հիման վրա հասկանալ, թե ովքեր են այդ մարդկանց առաջարկել, ստիպել, պարտադրել, չենք կարողացել հասկանալ:

Հիմա այդ մարդը կգա, հստակ եմ ասում` Ձեզ, ինձ, չի ասի` ով է այն մարդը, ով իրեն հրավիրել է ու պահանջել: Մեկը մյուսի վրա կգցի, նախարարը կասի` աշխատակազմի ղեկավարն է... Եթե մարդը իր խնդրի 50 %-ը չի ուզում լուծել, ով ուզում է լինի այդ մարդը` ես նրան չեմ ուզում ձեռք մեկնել: Ես հետևողական կլինեմ, բայց համ կպաշտպանեմ նրանց, համ կասեմ` չի կարելի այսքան վախվորած լինել:

Դուք խոսում եք սիմվոլիկ աշխատավարձի մասին: Ինչո՞ւ են հեշտությամբ թողնում-գնում: Եթե շատ լուրջ վարձատրություն ունենային Ձեր ասած 4-5 հոգին, այդքան հեշտությամբ չէին գնա: Նրանք շահագրգիռ էլ չեն կառչած մնալու իրենց գործին: Այսինքն` էստեղ գործոնները շատ տարբեր են:

-Պարոն Բադալյան, աշխատանքից հրաժարվել են, որովհետև նրանց անանուն զանգերի միջոցով սպառնացել են: Եվ անձին չեն սպառնացել, այլ ընտանիքին:

-Անգամ էդ կարգի, հա՞, անգամ էդ կարգի... Եթե աշխատավարձի պահանջի համար անանուն զանգեր են, ինձ վաղուց պետք է խփած լինեին, որովհետև ամեն ասուլիսում ես ասել եմ, որ մեր երկրում պետական չինովնիկների աշխատավարձերը շատ ցածր են, ներառյալ` իմը, կրտսեր մասնագետինը, երկրի ղեկավարինը, երկրի վարչապետինը: Եթե աշխատավարձի մասին խոսողին անանուն զանգով պիտի սպառնան, ես սկսում եմ շատ ոչ լուրջ վերաբերվել այս գործին:

-Դե, պատկերացրեք, որ ֆեյսբուքի քննարկման համար կարող են զանգել ու սպառնալ:

-Ճիշտն ասած, կներեք, բայց դժվար եմ պատկերացնում: Ես ցանկություն չունեմ, որպես մի համակարգի ղեկավար, պաշտպանելու վախվորած, վախկոտ, անսկզբունք մարդկանց: Ինձանից նեղանալու են իմ բառերի համար: Ես ուզում եմ պաշտպանել նրանց, ովքեր նաև իրենք են ուզում իրենց պաշտպանել: Ես նման մարդկանց չեմ հարգում:

-Դուք ընտրության առաջ չեք կանգնել ուրեմն:

-Ինձ ճիշտ հասկացեք. երբ մարդը դիմում է գրում, ազատվում, գնում է, տանը նստում, եթե նա արդեն իր վճիռը կայացրել է` ստիպելով, վախեցնելով, թե ինչպես, ազատվել է, և նա այլևս մեր աշխատակիցը չի, ես ինչպե՞ս նրա հետևից գնամ, պաշտպանեմ: Մարդը թող մնա իր տեղում, մենք կարողանանք, փորձենք պաշտպանել, մեր իրավական մեխանիզմները կիրառել:

-Ազատվել է ընդամենը հինգ հոգի: Մյուսներին պաշտպանեք, պարոն Բադալյան:

-Ովքե՞ր են այդ հինգը: Ինչու՞ հենց այդ հինգը:

-Ակտիվիստներն են, ստորագրահավաք կազմակերպողները: Ի դեպ, այդ ստորագրությունները վերացվել են դարձյալ պարտադրանքով: Եթե մեկ օրում հազարից ավելի ստորագրություն է հավաքվում` 7000 քաղծառայողից 1000-ը ստորագրում է, ուրեմն լուրջ խնդիր կա, չէ՞: Ինչո՞ւ են լռեցնում նրանց:

-Ինչպե՞ս են լռեցնում: Դուք ասում եք` վախենալու իրավունք ունի: Ես ընդունում եմ, բայց եթե նա արդեն որոշել է, իր նկատմամբ ճնշումներին տրվել է, ի՞նչը պաշտպանենք: Էլ չենք կարող հետ բերել նրան:

-Չե՞ք կարող հետ կանչել, ապացուցել, որ ճնշումների ներքո է գրել դիմումը:

-Ինքը դիմում է գրել, գնացել: Այդ մարդիկ լրատվամիջոցին բան ասելուց առաջ կես բառով էլ քաղծառայության խորհրդին թող տեղյակ պահեին: Մենք թերթերից պիտի չլսեինք` մոտավոր, կցկտուր, անանուն:

Ասուլիսի վերջում պարոն Բադալյանը կրկին հիշատակեց աշխատանքից ազատված քաղծառայողներին` կուսակցականության վերաբերյալ իր դիրքորոշումն արտահայտելիս:

-Եթե մարդիկ հեշտությամբ դիմում են գրում, հեռանում, այդ նույն մարդիկ նույն հեշտությամբ էլ ամիսը մեկ կուսակցություն են փոխում, ամիսը մեկ դիմում են գրում` կուսակցության անդամագրվում: Այսինքն` մարդկայնորեն, եթե վերանանք պաշտոններից, օրենքներից, կարգերից, կան բաներ, որ ի սկզբանե ծուռ են, ի սկզբանե խեղված են իրենց տրամաբանական առանցքից: Դրա պատճառով էլ նման հարցեր միշտ կարող են առաջանալ, և թյուրըմբռնումներ մեր մեջ էլ երբեմն առաջանում են:

Ժաննա Սարգսյան