Երբ Անահիտ Հարությունյանն արտաբերում է «Էրգրի» անունը նրա կաթվածահար մայրը՝ Խանում Հակոբյանը, միանգամից աշխուժանում է:
Մայրը ողբում էր մանկան լույս աշխարհ գալը: Բոլորն ասում էին, որ թողնի նրան ու փախչի, որպեսզի գոնե ինքը փրկվի: Ամենուր խառնաշփոթ էր, իրարանցում, արյուն, փոշի:
«Ես Սասունցի աղջիկ եմ»,- հպարտությամբ ասում է Սարդարապատի Արաքս գյուղում ապրող Նուրի տատը:
- Ես սեւ մրջյունն եմ, դու կարմիր: Հիմա սեւերը պիտի ջարդեն կարմիրներին: - Ես էլ եմ ուզում սեւ մրջյուն լինել: - Չես կարող, որովհետեւ հայ ես: