Նրանք սովորական տղերք են, սովորական ընտանիքներից, կրթություն հաճախ չեն ստացել, պետությունը նրանց ոչինչ չի տվել, չի էլ խոստացել որեւէ բան։ Բայց նրանք փոխել են մարտի ընթացքը։
Հետդարձին Միքայելն ու Լարիսան բոլորիցս առաջ են քայլում։ Դենիսն ասում է՝ տղե՛րք, եկեք մի քիչ հետ ընկնենք, կարող է իրար հետ խոսելու բան ունեն։
Ուրիշների պատերազմը գուցե այնքան սարսափելի չէ, որքան քո պատերազմը։
Նրանց բանակային օրերը լցվել են ծանր պատմություններով, որոնց մեջ թեժ մարտեր են, ընկերների կորուստներ, ակնդետ հակառակորդի ուղղությամբ նայելով անցնող ժամեր։
Երբ հարցրի պատերազմի օրերի մասին, ասաց՝ «Չէ, էդ չպատմեմ, հարազատներս կանհագստանան, ավելի լավ է չիմանան` ինչ է եղել էստեղ»։
Ամուսնու մասին երբ հարցրի, նա թեթեւ ժպտաց, չգիտեմ ինչու, երեւի ինչ-որ բան հիշեց։
Երկիրը հիմա ժամացույցի ճշգրտությամբ պետք է աշխատի։ Ո՞նց ենք մաքրելու այսքան ժանգը, չեմ էլ պատկերացնում։
Սահմանի այս հատվածն այսպես էլ կոչվում է` «բոզի կալգոտկա»: Այստեղ դաժան մարտեր են եղել. թե հայկական, թե ադրբեջանական կողմերը տվել են մեծաթիվ զոհեր: