Մեկ շաբաթից էլ քիչ ժամանակահատվածում ավելի քան 100 000 մարդ Լեռնային Ղարաբաղից փախել է Հայաստան՝ անվտանգություն, սնունդ, ապաստան և հետագայում ապրուստի միջոցներ գտնելու համար։
Կենսաթոշակ կամ նպաստ նշանակելու համար դիմելու քայլերը կներկայացվեն առաջիկայում:
Արդեն երկրորդ ամիսն է, Սուսաննան թոշակ չի ստացել։ Երեխաներն էլ դեռևս չեն աշխատում։ Վարձով տան համար ամսական 300 000 դրամ են վճարում։ Պետությունից ստացած 50 000-ական դրամներով իրենց ծախսերն են հոգում։
Մանկապարտեզի տարածքն ամբողջությամբ տրամադրվել է արցախցիներին։ Մեծ դահլիճում հագուստ է հավաքվում, գրեթե ամեն օր հագուստ են ստանում, մարդիկ գալիս են, ընտրում իրենց ինչ պետք է։
Հայոց Հովվապետը և ԳՀԽ անդամները նաև հետաքրքրվել են արցախցիների կեցության պայմաններով, նրանց կարիքներով՝ ընդգծելով, որ աջակցության ծրագրերը կլինեն շարունակական:
Վարչապետը մեկ անգամ ևս հորդորել է ԼՂ-ից բռնի տեղահանված մեր հայրենակիցներին՝ մնալ, ապրել և աշխատել ՀՀ-ում։
«Հայաթ մտնել չէր լինում։ Եկանք, մաքրեցինք։ Մինչև հիմա էլ ամուսինս մաքրում ա, ծառերն ա էտում։ Աշխատող ժողովուրդ ենք, կմաքրենք։ Մենակ խաղաղություն լինի, գոնե ստեղ խաղաղություն լինի»,- ասում է Արևիկը։
Սեպտեմբերի 19-ի առավոտյան Արցախի Եղցահողի իրենց տանը Մարիամ Ասրյանը սովորականի պես չորս հաց էր թխել: Չորրորդը չէր հասցրել հանել վառարանից, երբ լույսերն անջատեցին: Այն այդպես էլ մնաց վառարանում:
Անահիտն ասում է՝ նոր գյուղի հարևանները լավ մարդիկ են, եղածի չափով օգնում են, բայց գյուղում դժվար է, հիմնական խնդիրն աշխատատեղն է։ Կմնա՞ն Կոթիում, թե ոչ, դեռ անորոշ է։
Տեսանյութեր
Լուսանկարներ
