Սեպտեմբերի 27-ին «Տոնոյան» բժշկական կենտրոնի վիրաբույժ, կլինիկական օրդինատուրայի 3-րդ կուրսի ուսանող Խաչիկ Գալստյանը սովորականի պես աշխատանքի էր գնում։ Այդ օրը նրա հերթապահության օրն էր։
Շուշիի շրջանի Քարին Տակ գյուղը 2020 թ.-ի նոյեմբերի 4-ի երեկոյան անցել է ադրբեջանական զինված ուժերի վերահսկողության տակ։ Մինչ այդ, սակայն, հարևան Սղնախ գյուղի մոտակայքում գտնվող «Չախմախ» տեղամասից Քարին Տակ տարբեր հատվածներում մարտեր են ընթացել։
Լուսանկարները՝ Արմեն Երամիշյանի
Պատերազմի օրերն էին։ Շուշին ռմբակոծվում ու հրետակոծվում էր։ Քաղաքի բնակիչներին սկսել էին տարհանել։ Ավոտբուսներով բակեր էին մտնում, մարդկանց խնդրում հավաքել առաջին անհրաժեշտության իրերն ու արագ իջնել։
Քարին Տակում մնացած գյուղացիները զինվորների հետ որոշում են դուրս գալ գյուղից:
«Ամեն հայ տղու պարտքն է, որ բդի երթա ու պաշտպանե հայրենիքը, մանավանդ, եթե զենք բռնել գիտե։ Էն 18 տարեկան երեխեքն ի՞նչ մեղք ունին, ես բդի երթայի, իրանց կողքն եղնեի»,- ասում է նա։
32-ամյա Հրանտ Պետրոսյանին Ստեփանակերտի հիվանդանոցում ընդունած բժիշկներն ապշել էին, անգամ չէին թաքցրել զարմանքը, թե ինչպե՞ս է ողջ մնացել: Վնասվել էր սիրտը սնուցող գլխավոր աորտան:
Մհերը Երևանի հոսպիտալում էր, իսկ Հարութը՝ Սիսիանի։ Սակայն, այն փաստը, որ երկուսն էլ ողջ էին, նրանց պայքարելու և պատերազմի թողած վերքերը հաղթահարելու ուժ էր տալիս։
Արայիկ Լալայանը մասնակցել է Արցախյան 2-րդ պատերազմին։ Հոկտեմբերի 15-ին վիրավորվել է Հադրութում։ Իրենց ջոկատը շարժվում էր դեպի Վարանդա (ֆիզուլի)։