Անհնազանդության խաղաղ ակցիաներ․ Բաղրամյան-Մաշտոցի պողոտա։
Բաղրամյան. հրաժարականից հետո
Վերջին օրերին արտերկրում գտնվող մեր հայրենակիցները տարբեր խոշոր քաղաքներում իրականացնում են բողոքի ցույցեր հիմնականում տվյալ երկրում գտնվող Հայաստանի Հանրապետության դեսպանատան դիմաց։
Անհնազանդության խաղաղ ցույցերին միացել են Թատրոնի եւ կինոյի պետական ինստիտուտի ուսանողներ, ովքեր առավոտից դասադուլ են հայտարարել։ Դասադուլին միացած ուսանողների կոչը՝ «Օթելլո, խեղդի՛ր Սերժին»։
Հանրապետության երրորդ քաղաք Վանաձորի հրապարակն առավոտից համալրվում է քաղաքացիներով։
Դերասան Մկրտիչ Արզումանյանը հրաժարվել է վաստակավոր արտիստի կոչումից: Ֆեյսբուքյան իր պաշտոնական էջում նա նշել է․«Անընդունելի եմ համարում ուժի կիրառումը անզեն ու խաղաղ ժողովրդի նկատմամբ։ Դատապարտում եմ իշխանության բռնի գործողությունները հայրենակիցներիս...
Բերման են ենթարկել գրող Արամ Պաչյանին։ Նրա գտնվելու վայրի մասին տեղեկություններ ստանալու համար զանգահարեցինք «Հրապարակ» օրաթերթի խմբագրություն, որտեղից հաղորդեցին, որ Պաչյանին բերման են ենթարկել Քանաքեռ- Զեյթունի ոստիկանական բաժանմունք։
իմնական պահանջը Սերժ Սարգսյանի հեռացումն է, նոր ընտրությունների հնարավորությունը, ինչպես նաեւ արժանավայել պայմանների ստեղծումը տեղի հայերի հնարավոր վերադարձի համար:
Ներողություն եմ հայցում դրա համար, թեկուզ անկեղծորեն որեւէ բան չեմ արել, որպեսզի նման իրարանցում առաջանա։ Փողոցում գտնվող երիտասարդները միակն են, ում ես վստահում եմ Հայաստանի ապագան:
«Գյոթե» կենտրոնում այսօր տեղի ունեցավ «Ինքնագիր 8» գրական հանդեսի շնորհանդեսը։ Գրական ութերորդ հանդեսում ներառված են 33 հեղինակների գործեր։
Քիչ առաջ մեզ հետ կապ հաստատեց քաղաքացի Լիլլի Ղազարյանը՝ հայտնելով, որ մոտ մեկ ժամ առաջ բերման են ենթարկել «Help Systems» IT ընկերության աշխատակիցներից մոտ տասը հոգու, ովքեր միացել էին ցույցին։
Առավոտից Ֆրանսիայի հրապարակում հավաքված քաղաքացիները մոտ երկու ժամ առաջ փորձեցին փակել Մաշտոցի պողոտայի հատվածը, այնուհետեւ ոստիկանական պատերն արգելեցին առաջ շարժվել, ինչից հետո ցուցարարների այս խումբը որոշեց միանալ Քաղաքապետարանի մոտ գտնվող...
Այս պահին Ֆրանսիայի հրապարակի՝ Օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնին հարող տարածքում հավաքվել են մի խումբ քաղաքացիներ, որոնք սպասում են ցուցարարներին։
Քիչ առաջ միջադեպ է եղել Մաշտոցի պողոտա-Թումանյանի փողոց խաչմերուկում:
Երբ բոլորն արդեն իրենց տեղում էին, եւ ես առաջինն էի, մարզիչը ասաց․ «Զգա՛ստ, ա՛ջ դարձ», շրջվեցինք, ու ստացվեց, որ վերջում հայտնվեցի։ Այդպես մեխանիկորեն առաջինը լինելու պայքարս ապարդյուն եղավ։
Արեգ Նազարյանը, ծանոթ լինելով «Բալկոնի» ձեւաչափին, ենթադրում էր, որ պատրաստ կլիներ այս պահի համար, բայց, մեկ է, դժվար է
Մենք ամեն դեպքում էգոիստ ենք, բայց փոքր չափաբաժնով․ մեծ հաշվով մենք մեզ այնքան չենք հարգում ու գնահատում, որքան պետք է, որովհետեւ մանր բաների հետ ենք հաշվի նստում, կենտրոնանում մանրուքների վրա։
Քսան տարի է՝ ուրիշ մայրցամաքում եմ ապրում, բայց հայրենիքս կրկին Հայաստանն է․ կոպիտ ասած՝ այստեղի, այս երկրի վրա սիրտս չի ցավում։
Ապրիլի 1-ին «Միրզոյան» գրադարանում տեղի կունենա Սամվել Սաղաթելյանի «Նախագահական լյուքսում» մուլտիմեդիա ինստալացիան, որի հիմքում Սաղաթելյանի 2015 թվականի «Երեքի դեկլարացիա» պերֆորմատիվ աշխատանքն է։
... Այն ժամանակ գրում էիր, գոնե ԿԳԲ-ն կարդում էր, հիմա գրում ես, ու՞մ է պետք քո այդ ռեժիմից։
Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի հուշարձան, ճարտարապետ՝ Սպարտակ Կնտեղցյան, քանդակագործ՝ Հովհաննես Բեջանյան։ Տեղադրվել է 1974 թվականին։
«Ֆիլմմոր» միջազգային կինոֆառատոնում արգելվել է ցուցադրել իրանահայ ռեժիսոր Անահիտ Աբադի «Եվա» ֆիլմը, գրում է «Ահվալնյուզը»։
Անընդունելի է, որ հարկատուի գումարներով ապահովված Հանրային հեռուստաընկերությունը պատասխանատվություն չի կրում հանրային կարծիքի ձեւավորման, կարծրատիպային մոտեցումների, դրանց տարածման, խտրական վերաբերմունքի դրսեւորման սույն օրինակի համար եւ...
Անհատական մակարդակով շփումն ինձ համար ավելի հարազատ է, քան զանգվածային գործընթացները, չգիտեմ, գուցե ես չափազանց թերահավատ կամ վախկոտ եմ։ Ա՜յ այդ իրար լսելու հնարավորությունը, եթե կարողանում եմ ապահովել մեզ մոտ, ինձ համար շատ կարեւոր ու հետաքրքիր...
«․․․ Պիտի հասկնա՞ն զիս, գոնէ պիտի գտնուի՞ մէկը, որ իր ճիշդ արժէքով գնահատե կամ քննադատէ գործս։ Պիտի հասկնա՞ն գոնէ այսքանը, որ իմ թերութիւններս դիպուածի կամ անփութութեան արդիւնք չեն, ալ որոշ անհաղթահարելի տրամադրութեան հետեւանք»։ Զապէլ Եսայեան...
Գուցե հիսուն-վաթսուն տարեկանում կամ մեռնելուց տասը րոպե առաջ, երբ զգացում լինի, թե ավարտվում է, ճանապարհն անցել եմ արդեն, ինտիմության այդ շեմն էլ անցնեմ։ Իսկ հիմա այդ ընթացքն է, եւ պատմությունը մինչեւ վերջ գրված չի։
Մարտի մեկի երեկոյան Լուսավորիչ 12 հասցեում (Մաշտոցի պողոտա-Լուսավորիչ հատման կետում), նախկին second hand խանութում «բան» էր տեղի ունենալու։
Հայաստան վերադարձն ինձ համար կարեւոր էր. ես չէի ցանկանում այն թողնել անցյալում, ինձ պետք էր թարմացնել այդ հիշողությունների աղբյուրը եւ տեսնել մեր նորը, զգալ այն ամենն, ինչ փոխվել է եւ նորից ոգեշնչվել։ Այդ պատճառով էլ այստեղ եմ հիմա։
Այսօր «Ալբերտ եւ Թովէ Բոյաջյան» ցուցասրահում բացվեց կանադահայ արվեստագետ Գեւորգ-Ջորջ Քասաբյանի «My Art Minimal» անհատական հետահայաց ցուցահանդեսը։
Շատ դժվար է, Անուշ։ Չես կարող ինքդ քեզ հետաքրքիր ներկայացնել, եւ, եթե դա էլ մի կողմ դնենք, քո մասին երրորդ դեմքով հանպատրաստից խոսելը խնդիրներ է առաջացնում, տարբեր բարդույթների է կպչում։ Որպեսզի որեւէ բան կարողանաս ձեւակերպել, պետք է դիստանցիա ստեղծես․...
Չեմ կարողանում համակերպվել նման տեքստի հետ։ Շատ հեգնական եմ նայում այստեսակ տեքստերին։
Էլլան ֆեյսբուքով գրում է, թե «ամսի մեկին բան չպլանավորես, ցուցահանդեսի ես»։ Կոլաժ է ուղարկում։ Հետո կարդում եմ տեքստը, որ գրել է որպես «Խեր, Շառ, Աստվածուհի» ցուցահանդեսի հիմնական տեքստ․
Ներկայացման ֆինանսական մասն ապահովելու համար ֆեյսբուքյան օգտատերերը հրավիրում են բոլոր նրանց ուշադրությունը, ովքեր «անկախ արվեստի զարգացմանն աջակցելու ցանկություն ունեն»։
Գիտե՞ս՝ երբ մարդկանց հետ ուղիղ ես, ցինիկ կարող ես ընկալվել։ Հրավիրում են, ասենք ինչ- որ ցուցահանդեսի, հետո հարցնում են՝ ոնց էր, ասում ես՝ վատ (ավելի կոշտ բառով)։ Չեմ ուզում ասել, որ «չհավան» ենք կամ խստապահանջ, բայց լավ ու վատի մեր ստանդարտներն ունենք։...
Ինքն ուղղակի ուզում է՝ պարզ շփման մեջ կեղծիք չլինի․ ինքը դուրս լինի շողոքորթությունից, անարդարությունից։ Ուղղակի հանգստություն լինի, որը ստեղծագործելուն է վերաբերում (չնայած ստեղծագործողի մշտական անհանգստությունն իր մեջ է):
Ես առաջին հերթին առաջնորդվում եմ նրանով, թե որքանով այս կամ այն գործը հասկանալի կլինի օտար ընթերցողին: Կան գրքեր, որոնք որոշ երկրներում ավելի լավ կընդունվեն ու կհասկացվեն, քան մյուսներում: Սա է իմ առաջնային ընտրության չափանիշը:
Գիրքը պատմում է տասնամյա մի աղջնակի մասին, ով քայլել եւ խոսել չի կարողանում, բայց ունի կամք, վճռականություն, սրամիտ է։ Անվասայլակների համար չնախատեսված շենքերը, իրեն ծաղրող դասընկերները եւ այլ փորձությունները Մելոդիին դարձնում են կամային եւ ուժեղ։
Բալկոնում դիզայներ-նկարիչ Էդիկ Պողոսյանն է։
Բոլոր փորձառություններին նայում եմ որպես ուսումնական պրոցեսի․ միշտ բաց եմ մոտենում բոլոր իրադարձություններին եւ միշտ պատրաստ եմ մի բան սովորել, ինչքան էլ նախատրամադրվածություն ունենամ իրադարձության կամ երեւույթի հանդեպ։
Երեկ Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնում բացվեց «Գեւորգ Գրիգորյան ՋՈՏՏՈ» ցուցահանդեսը (այս տարի նկարիչի 120-ամյակն է)։ Պատկերագրքում զետեղված տեքստում կենտրոնի գործադիր տնօրենի պաշտոնակատար Վահագն Մարաբյանը նշում է․
Դիզայներներից երկուսը՝ Էդիկ Պողոսյանը եւ Վահան Բալասանյանը Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում հրապարակել են մրցույթին ներկայացված իրենց էսքիզները, որոնք դուրս են մնացել մրցութային տարբեր փուլերում։
Ես իրեն հիշում եմ շատ վաղ շրջանից, ու, երբ հիշում եմ, ասում են՝ քեզ պատմել են, բայց այդպես չի․․․ Ես հիշում եմ իրեն այն պահից դեռ, երբ իրեն լողացնում էին․ մաման տաշտը դնում էր կենտրոնում, իրեն դնում էր մեջը, եղբայրը ջուր էր լցնում։
Վոնեգուտի թանգարան-գրադարանի հայտարարած կարճ պատմվածքների մրցույթում հաղթող է ճանաչվել արձակագիր, թարգմանիչ Դիանա Համբարձումյանի «Ես եւ որդիս» պատմվածքը, որին հաջորդել է փառատոնային հրավերը։
Կնախընտրեի ունենալ բազում ձախողումներ, քան պատահական հաջողություններ։ Ձախողումներն են, որ ինձ արթուն են պահում ու չեն թողնում, որ ծուլանամ։
Թեեւ գիրքը որակում են որպես մանկական գրականության նմուշ, հեղինակն ասում է, որ այն նախատեսված է 0-ից 100 տարեկան «երեխաների» համար։
Մեծ երեույթներ կան, որ միշտ մեջդ են, ու եթե արթնանում է կոնտեքստի մեջ, իհարկե, չի վերջանում այդ դեպքում․․․ Նայած ուղղակի ով ոնց է ընկալում ու կարողանում է արդյոք արտահայտել ընկալածը, թե ոչ։
Մեր ժամանակներում «ինքն», առհասարակ, մի շարք տարբեր ինքնությունների կծիկ է․․․ Եթե ինձ դիտարկեմ որպես կին, մի ինքնություն է, կինոյով զբաղվող մարդ՝ այլ ինքնություն է, կա իմ ֆեյսբուքյան ինքնությունը, թվիթերյան․․․
Աշոտ Ավագյանի նոր նախագիծը, անդրադառնալով 2016թ. ապրիլյան դեպքերին, ներկայացնում է գեղանկարչական աշխատանքներ, դիրքերում արված լուսանկարներ ու այնտեղից գտնված օբյեկտներ:
Սարո Կալենցը ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ Հարություն Կալենցի եւ ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ Արմինե Կալենցի որդին էր։