12 յունիս 1993-ի երեկոյեան, երբ բազմաթիւ ընկերներ ու ծանօթներ մերժած էին ամուսնուս՝ Մոնթէին զոհուելուն գոյժը տալ ինծի, վերջապէս ոտքէն վիրաւոր Զօրավար Հարոյեան համաձայնած էր այդ պարտականութիւնը ստանձնել:
Երկար տարիներէ ի վեր ամէն յունիսի 12-ին եւ նոյեմբերի 25-ին Մոնթէին նուիրուած գրութիւն մը կը ղրկեմ Հետք-ին: Յաճախ այս գրութիւններուն մէջ հատուած մը կը դնեմ Մոնթէին նամակներէն:
Լուռ ենք: Ինքնաշարժերու ժխորին մէջ կը սպասենք, տեղ-տեղ կամաց կը յառաջանանք, աջ ու ձախ կը մտնենք: Կը թեքուինք: Բլուրին վրայ եռագոյն դրօշակներու բանակ մը կը ծածանի: Հին օրերուն, միայն բացառիկ առիթներու դրօշակներ կը յայտնուէին:
30 տարի առաջ զոհվեց Մոնթե Մելքոնյանը։
Կը յուսամ ամէնքս կը հասկնանք թէ կա՛յ տեղ մը, ուր բոլորս պարտաւոր ենք մեր տարակարծութիւններն ու անգամ հակասութիւնները մէկ կողմ հրելու եւ մեր ճիգերը համատեղելու։
Մեզի կը թուէր, որ ամէն մէկ հայրենասէր ղեկավար պիտի ազգի ներկայացուցիչներու գալիք սերունդը պատրաստէր: Ներկայացուցիչներ՝ որոնք իրենց իմաստութեամբ ու պատրաստութեամբ պիտի կարենային զօրաւոր Հայաստանի մը հանրային կարծիքը կերտել:
Դրամ չունէինք որ հաշիւ ալ ունենայինք։ Հայաստան հասնելէ ետք մինչեւ մեր հարսանիքը, մենք կ՚ապրէինք իմ ստացած 110 ռուբլի համալսարանի թոշակովս։
Մոնթե Մելքոնյանը ծնվել է 1957 թվականի նոյեմբերի 25-ին ԱՄՆ Կալիֆոռնիա նահանգի Վայսելիա քաղաքում:
Յաճախ կը մտորեմ թէ արդեօք Մոնթէ Մելքոնեանը ի՞նչ պիտի մտածէր ի տես այս օրերուն մեր մոլորակին վրայ տեղի ունեցող բնապահպանական եւ քաղաքական հսկայական փոփոխութիւններուն:
Տեսանյութեր
Լուսանկարներ
