«Ջդրդուզում գտնվելը առաջացրեց պահանջ` խախտելու ստեղծված հարմարավետությունը: Տրամադրողը, իհարկե, տեղն էր եւ մթնոլորտը: Եվ «զոհաբերության» կրակի մեջ միակ բանը, որ կարող էի զոհաբերել ես, ինչպես զինվորը` պատերազմում, սեփական մարմնիս խոցելիությունն...
Հենց հյուրանոցի աշխատակցուհին ներս մտավ, տեսա որ ինքը չի երեւում, նայեցի պահարանին, որին քիչ առաջ նստած էր. մի մեծ լուսամփոփ էր դրված:
Չինացի արվեստաբանը ընտրություն էր արել յոթ հարյուր գործերի մեջ եւ կարեւորագույնների մեջ ներառել Աշոտ Հարությունյանի, Ռուբեն Գրիգորյանի աշխատանքները:
Երբ այնտեղ որոշեցին, որ ընդամենը մնացել է երկու-երեք ամիս ապրելուս, իսկ ես դա հստակ զգում էի, ինձ շտապ ուզում էի նստեցնել մի մեքենա ու հեռու գնալ:
Աստված Երկիրը միտումնավոր ստեղծեց, որպեսզի ազատ ժամին հիանա մայրամուտով, որը համեմատելով նրա հավերժության հետ, կարծում եմ, ոչ թույլ խնդիր է:
Ես հավատում եմ, որ մեր երկիրը առաջադեմ քայլերով միտված է ապագային: Սիրում եմ երկիրն իմ ու ուրախ եմ, որ կարող եմ նույնիսկ այս հեռավորությունից ընտանիքիս հետ ծառայել հայկական մշակույթի զարգացմանը:
Մարիսա Ռուդսկան ուկրաինուհի է: Նկարազարդումների իր աշխարհն այնքան լայն է և ուրույն, որ ֆեյսբուքի բազմաթիվ օգտատերեր քննարկում են նրա աշխատանքները, տեղադրում իրենց անձնական էջերում:
Անձրեւային եղանակը խանգարում է միանգամից նշմարել արագաշարժ լուսանկարչին, որը ամեն վայրկյան փորձում է պահ որսալ քաղաքի այս կամ այն անկյունում: Նույն արագությամբ տեղավորվում ենք սրճարանում: Ձեռքի թուղթը Ազգային պատկերասրահի տոմսն էր, պայուսակը...
Տասը օրից ավելի է` Շուշին ամբողջությամբ մշակութային տրամադրության մեջ է: Ազգությամբ հայ քսան արվեստագետներ, որոնց մի մասը ժամանել է աշխարհի տարբեր անկյուններից, մասնակցում են «Հող եւ տեխնոլոգիաներ» մշակութային նախագծին «Շուշի արտ փրոջեքթի» շրջանակներում:
Խնդիրն այն է` երբ փոքրիկ գործ ենք ունենում, զբաղվում ենք էդ փոքրիկ գործով... Եթե պետք է այսօր աշխատել երկու հազար դրամ, շատ հայաստանցիներ կգնան, կաշխատեն հենց այդ երկու հազար դրամը և չեն գնա սովորեն մի բան դրա փոխարեն, որը որ իրենց վաղը կապահովի օրեկան...
«Հենց այդքան է տարիքս: Երբեք չեմ մտածում դրա մասին... Երեւի, երբ հոգիդ երիտասրդ է, մարմինդ`առողջ, այդքան էլ տաիքդ է երեւում: Թերեւս դրանից է, որ երբեք վարսահարդարի մոտ չեմ գնում»,- ասում է Արեւիկը:
Մինչ պար լինելը տանգոն ադրենալինի մեծ չափաբաժին է` լի անակնկալներով, յուրաքանչյուր կատարումը` յուրովի...Եվ յուրաքաչյուր գրկումը` յուրովի. այնպես, որ դու սպասում ես զարմանքիդ, անակնկալին: Իսկ պարի ընթացքում առաջացած զգացությունը կախարդական մի բան...
Բնութագրումս...Նախ հայ եմ, նույնիսկ եթե մինչ 2001 թիվը Հայաստանը չէի տեսել կամ որեւէ անձնաթուղթ չունեի երկրից: Մյուս երկրները բնականաբար տվել են իրենց համեմունքները: Դա իմ զգացածն է, իսկ իրականում այս երկրներից եւ իրենց բնակիչներից որեւէ մեկը ինձ...
Միայն ստեղծագորժության միջոցով են թատրոնի մարդիկ կարողանում հանդուրժել միմյանց. բոլոր տեղերում է էդպես: Թատրոնի մարդը հիվանդ է, եւ դու ապրում ես հիվանդ մարդկանց շրջապատում: Այն հավերժ է:
«Ես քարոզի չափ սիրում եմ տղամարդու եւ կնոջ հարաբերությունները, փառաբանելու չափ գովերգում եմ այդ թեման եւ չեմ ամաչում «էրոտիկ արվեստ» արտահայտությունը լսելիս»:
Իսկ այս առավոտ բնակիչներին նաև անակնկալ էր սպասում: Հերթական անգամ աղմուկից արթնացած քաղաքացիների աչքի առաջ բացվում է փողոցային մերկապարի տեսարանը: Վերջին օրերին աղմուկը տեսախցիկով ֆիքսող քաղաքացիները հարցով զբաղվող ոստիկանության համար արձանագրել...
Սոցիալական ցանցերում անընդհատ գիտական աշխարհի նորությունների թարմացման, կրթաթոշակների մասին տեղեկությունների եւ անվճար հայտարարությունների մասին ինֆորմացիա տարածող ARMSCOOP (Հայկական գիտական համագործակցություն միավորում)-ի գործունեությանն ավելի...
Լուսանկարիչ Ալբերտ Պողոսյանի` ժպտացող հայ զինվորների ֆոտոշարքը, որ երեկ փակցվել էր Աբովյան պուրակում, այսօր ամբողջությամբ ոչնչացվել է:
Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի 2012-2013 թթ համերգաշրջանը կմեկնարկի սեպտեմբերի 10-ին` Երեւանյան 6-րդ միջազգային երաժշտական փառատոնով:
Ցուցահանդեսը ներկայացված է մինիմալիզմի մեջ. առաջինը, որ աչքիդ են զարնվում չորս սլայդ-տեսահոլովակներն են, որոնք ներկայացնում են «Առագաստ» սրճարանը, ՀՀ Ազգային ժողովի շենքը, Մարտի 1-ի իրադարձությունների վայրը եւ «Տեցի կռուգը»:
Դռներն իրենք իրենց չեն բացվում, առավել եւս օտարերկրացի արվեստագետի համար, իսկ բացելու համար բավական չէ ոչ տաղանդը, ոչ էլ ցանկությունը. պետք է անդադար աշխատել:
«Ոսկե ծիրանի» մասին համարձակորեն կարող եմ ասել, որ տարածաշրջանում տեսակի մեջ ամենայուրօրինակ եւ հայտնի կինոփառատոնն է. եւ ծրագիրը, եւ հյուրերը... Ընտրությունը գերազանց է: Խոսել եմ, գրել դրա մասին... Եվ վերջապես կարող եմ Արգենտինայում տալ նոր ռեժիսորների,...
Արդեն գուցե ժամանակն է ընդունելու այն առաջարկները, որոնք հնարավորությունների լայն դռներ կբացեն իմ առջեւ, մասնավորապես ապրել եւ ստեղծագործել արտերկրում:
Նշաններ, շատ նշաններ: Անսահման շատ նշաններ և բոլորը՝ կապված Բրազիլիայի հետ: Երբ փոքր էի, ու լամբադա պարը նոր էր հայտնի մեր շրջապատում և միաժամանակ ոչ շատ ընդունելի պարային ձև էր, բարեկամներն ու հարևանները հավաքվում էին, մթի և սովի տարիներ էին, սերիալ...
Արվեստում մրցություններին դեմ եմ: Չես կարող գնահատել չինացու ու, օրինակ, իտալացու արվեստը մեկ չափորոշիչով: Այդ իսկ պատճառով բոլոր մասնակիցներն էլ ստանալու են մեդալներ:
Թբիլիսիից 318 կմ ձգվող երկաթգիծը հասցնում է Զուգդիդ. Սեւ ծովից ընդամենը 30 կմ հեռավորության վրա գտնվող քաղաքն այս եռում է 41°С մեջ: Բայց քաղաքի մայթին շարժն ակնհայտ է. ամենուր մեքենաներ են, հնաոճ, բայց գործող սրճարաններ, մարդիկ տարաբնույթ են`նման չեն...
Գիշերային ժամերին Թբիլիսիի կենտրոնում երաժշտությունը սկսում է հոսել: Աշխուժությունն այս քաղաքում տարբեր լեզուներով խոսակցություններով է պայմանավորված:
Ասպետ- նորից կսովորեցնենք` որտեղից ուր է պետք գնալ:
Այսօրվանից մեկնարկում է «Ոսկե ծիրան» 9-րդ երեւանյան միջազգային կինոփառատոնը: Այս ամառ այն ներկայանում է ավելի հարուստ ֆիլմացանկով:
Շուրջ մեկ ամիս է ` մեկնարկել է «Սահմաններ չկան. կան միան արգելքներ» ծրագիրը, որի հեղինակներն են «Արմենիան էքստրիմ» ակումբը եւ «Հայ էսքտրիմ» ՀԿ-ն: Ծրագրի նպատակն է Հայաստանում բնակվող հաշմանդամություն ունեցող մարդկանց ներգրավվածության ապահովումը...
էս քաղաքն աբսուրդի մեջ է:
Յուրաքանչյուր արվեստագետի հետ օն-լայն զրուցելու համար մեծ էներգիա եւ ջանքեր են պահանջվում: Հաճախ հեռավորությունը թույլ չի տալիս մինչեւ վերջ բացահայտել ստեղծվող արվեստի նմուշների հիմքը եւ գաղափարը: Սակայն միեւնույն ժամանակ արվեստագետներն իրենք...
Միացյալ Նահանգների առաջին մայրաքաղաք այցելությունս եղանակի դժգոհության ուղեկցությամբ էր:
Երիտասարդ արտիստներից բաղկացած «Փոփոխությունների թատրոն» հասարակական կազմակերպությունն արդեն հինգ տարի է` գործում է Հայաստանում: Քաղաքացիական պատասխանատվության եւ հասարակական իրազեկման բարձրացման նպատակով թատրոնը ներկայանում է ոչ միայն Հայաստանի...
Ամեն իշխանի եւ հասարակության միջեւ կանգնած է ծաղրածուն: «Ֆանսիուլը սքանչելի ծաղրածու էր եւ գրեթե Իշխանի բարեկամներից մեկը:
Մինչ «Եվրատեսիլ-2012»-ի հիմնական համերգային ծրագրի մեկնարկը, Բաքվում ոչ միայն պարտաստվում էին շոուին, այլ նաեւ ձերբակալվում էին մարդիկ, ովքեր համարվում են շոուի «արմատական հակառակորդներ»:
Քաղաքից սկսվում է քաղաքացու դիմագիծը: Քաղաքն անդեմ է, երբ աղճատված է` գարշահոտի եւ խանձվածի մեջ:
Այս տարի «Մեկ կադր-մեկ րոպե» կարճ ֆիլմերի միջազգային փառատոնը մեկնարկում է մայիսի 24-ից եւ տեւելու է մինչ մայիսի 31-ը: Փառատոնի ընթացքում կցուցադրվեն ինչպես մրցութային, այնպես էլ արտամրցութային ֆիլմեր, որոնք ներկայացնում են Հայաստանի եւ տարբեր երկրների...
«Հանրային տեղեկատվության և գիտելիքի կարիք» և «Կանանց ռեսուրսների կենտրոն» հասարակական կազմակերպությունների նախաձեռնած, մշակութային բազմազանության պաշտպանությանը նվիրված երթը խափանվեց: Երթի խափանման պատճառների մասին զրուցեցինք «Հանրային...
Կա աներևույթ մի պատ, որի դեմ կանգնելուց առաջ մարդիկ միշտ միզում են. թուլության նշան է: Անխուսափելիորեն ամեն ոք մի պահ նույնիսկ շոշափում է այդ պատը: Երբ սպառվում է հնարավորությունը (իսկ դա մենք զգում ենք ամեն օրգանական շփումից հետո), մարդու շահերն ու...
Գիշերվա մի ժամի արթնացումից հետո Ջոն չկարողացավ քնել. երազին թվացել էր` մի մեծ մկրատ, ինքնիրեն աշխատելով, փորձում է կտրել ականջները, հետո` ոտքերը, ձեռքերը:
ԱՄՆ-ում 31 տարի բնակվող մեր հայրենակից Արմեն Գյաղկեջյանն այս անձրևոտ օրը, Հայաստանի և ԱՄՆ-ի դրոշները ձեռքին, քայլում է մնացյալ իր հայրենակիցների հետ, որոնք տարբեր կարգախոսներով և վերնաշապիկներով բողոքի ակցիայի են դուրս եկել Սպիտակ տան դիմաց:
Գալուստ Գյոդելի հետ զրուցելուց առաջ ուսումնասիրությունը պարտադիր պայման է: Հարցազրույցի հասանելիությունը, որպես լրագրողի, ինձ անհանգստացրեց այն պահից սկսած, երբ զրույցի ընթացքում ժամանակ էր պահանջվում խոսքի եւ նրա ստեղծածի միջեւ համեմատություն...
Հոգեբան, լուսանկարիչ Լիկա Բրուտյանն ԱՄՆ-ում հայտնվել է պատահական և հաստատվել: Նրա լուսանկարներում ինձ գրավեցին շարժը և բնավորությունը: Սկսեցի ուսումնասիրել նրա ձեռքի աշխատանքները` պայուսակների հավաքածուն, որոնցից յուրաքանչյուրի վրա արտատպված են...
Զարմանալի է, երբ առաստաղի ճնշող խորամանկությունը սահմանափակված է քաղաքի առաստաղով. ճանապարհները, երբ անանցանելի են, ելքեր փնտրելու փոխարեն քչերն են հակված գարնան սպասելու:
Երբ քաղաքը տարրալուծվում է, այլեւս դժվարամարսելիությունը մնում է մաշկիդ վրա, իսկ մաշկը կարողանում է ամեն ինչ տանել, քանի դեռ ներսային մի խորշ չի բացվել: Բայց մաշկը նաեւ հրաշալիորեն սպիացնել գիտի` արտաքին աշխարհին ցույց տալու համար, որ ինքն արդեն...
«Պաստառին առջեւ կանգնած կը սկսեմ ներկը զետեղել, առանց պլանի կը շարժեմ մատներս եւ գոյն կը ստանամ... Կը զգայի ներկը որպէս միջոց, որպէս օգնող, որ իմ զգացումս դնէ հոն...
Ոչ մի քաղաք ապահովագրված չէ իր ինքնուրույնությամբ եւ ներսային լինելու հատկանիշներով. մայրաքաղաքն առավել եւս:
Շուկան այն տեղն է, որտեղ կարողանում ես կողք կողքի կանգնած մարդկանց նույն հարցը հղել: