2012-ին, ինչպես դրան հաջորդող բոլոր տարիներին, Ջեքը չի բավարարվում փառատոնային բուն օրերով․ այսպես ասած՝ չի եղել «Ոսկե ծիրան», որի հյուրը չլինի Ջեքը․
Հաշված ժամերից կմեկնարկի տարվա սպասված կինոշաբաթը: «Ոսկե ծիրան» 16-րդ միջազգային փառատոնի յոթօրյա խտությունը բազմաշերտ է:
«Testimonium» ստեղծագործության գաղափարն առաջացավ մի ժամանակ, երբ վերարժեւորման, վերապատման հստակ պատճառներ կային։
Հունիսի 8-ին Դիլիջանում տեղի ունեցավ փորձարարական խոհանոց-ստուդիոյի բացումը։
Կարծում եմ՝ իր անունն առհասարակ Վրեժ պիտի չլիներ․ կոդավորված այդ անունը որոշ չափով սահմանափակել է ընկալման մի դաշտ, որի արդյունքում ինքն անվան մեջ մտցրել է «ժիրայրությունը», «եռանդը», ուրախությունը։
Ամիսներ տեւած նախագծի աշխատանքները նախատեսված է ավարտել սեպտեմբերին, որից հետո արդյունքները կցուցադրվեն Երեւանում եւ Լեռնային Ղարաբաղում։
Բալկոնում գրող Արփի Ոսկանյանն է։
Եթե Էդիկի դեպքում խոսքն առավելապես մտքի մասին է, Գրիգոր խաչատրյանը դրան ավելացնում է նաեւ արարքը։
Վարդանյանի «Իմ լուսամուտից» ցուցադրությունը բացվել է մայիսի 17-ին, ՀԲԸՄ ցուցասրահում, որտեղ ներկայացված է արվեստագետի լուսանկարչական առաջին ընդգրկուն նախագիծը։
«Պայմանավորված» բառն է ինձ խանգարում։ Կասեմ՝ ապրումը տեղի ու իմ միջեւ առաջացած ներդաշնակության հետ կապ ունի։ Եթե տեղի հետ կոնֆլիկտ ունես, ապրել չի լինի։
«Նա միշտ փորձել է ուղղորդվել փիլիսոփայական մտքերով, այդպես վերաբերել կյանքի ընթացքին՝ միշտ փնտրելով դրա իմաստը, բայց չգտնվելով շարունակել է ապրել»։
Մարդն ինձ համար գերագույն արժեք է․․․ Հուսահատությամբ գնացած մարդը երկրին ցավ է պատճառում։
Ժամանակն է, որ հեղափոխության ծրագրային դրույթները համալրվեն տեսական եւ վերլուծական լուրջ հետազոտություններով։
Մի խոսքով, ինչպես մի անգամ ասացիր, կրակելուց առաջ Դանիել Դեֆո պետք է կարդալ․․․
Գարնանային այս տրամադրության մեջ, երբ բնությունն էլ իր հերթին է արթնանում, կաբինետային տրամադրությունը սահմանափակում է, բայց գիտենք, որ արդյունավետ աշխատանքային ընթացքը կտանի նաեւ այն բանին, որ ամեն մեկս մեր արվեստանոց կվերադառնանք հանգիստ խղճով։
«Ես նրան կողքից չեմ նայում, որ իր տեսակը չկորցնի, որ ազատ շնչի, որ մեկ-մեկ մենակ մնա, որ մանկուց երազածը կատարվի․․․ Որ կենցաղային ստից բաների համար այլեւս վրան խոսող չլինի, այլեւս ծաղրող չլինի»։
Տարիներ առաջ հնարավորություն ունեի Հայաստանում ուղեկցելու լեհ անվանի կինոռեժիսոր Քշիշտոֆ Զանուսսիին, զրուցելու նրա հետ լեհական կինոյից, տպավորություններից, որ ստացել է Հայաստանում:
Երեկ «Էջ» հրատարակչությունը ֆեյսբուքյան պաշտոնական էջում հրապարակեց Պաչյանի «Ցտեսություն, ծի՛տ» վեպի երրորդ հրատարակության մասին նորությունը։ Վեպն արդեն («Ծիտ» վերնագրով) հասանելի է ընթերցողներին։
Հիմա այլեւս չեմ վախենում հեռավորությունից, որովհետեւ գիտեմ, որ ամենակարեւորը մեր մեջ է ապրում։
Այն ծնողն եմ, որ երկու երեխաներին տարել է զբոսայգի, ու մեկը վազելով գնացել է դեպի ատրակցիոնը, մյուսը, նստարանին նստած, հետեւում է խխունջի դանդաղ ընթացքին։ Ես այն մեկն եմ, ով հետեւում է այս երկուսին․․․
Երեկ «Միրզոյան» գրադարանում տեղի ունցավ ծագումով աֆրիկացի ժամանակակից ֆրանսագիր դրամատուրգների «Ֆրանս-աֆրիկյան պիեսներ» գրքի շնորհանդեսը, որին մասնակցում էին նաեւ հեղինակներից մի քանիսը։
Աբու Դաբիի Լուվրի մասնաճյուղում դեռ անցյալ տարվա նոյեմբերին նախատեսված էր ցուցադրել Լեոնարդո դա Վինչիի «Աշխարհի փրկիչը» (Salvator Mundi) կտավը, որի մասին պաշտոնապես հաղորդել էր թանգարանը 2017 թվականին՝ գրառում կատարելով Թվիթերում։
Ես 31 տարեկան եմ, ու էն օրը աշակերտներիցս մեկն ասեց՝ – Ընկեր Վարդան, անմոռուկս եմ մոռացել:
Լուսանկարում Ռազմիկն ու Մարիաննան են։
Բալկոնում արվեստի քննադատ, համադրող, Ժամանակակից արվեստի ինստիտուտի հիմնադիր-տնօրեն Նազարեթ Կարոյանն է։
Մարտի 15-ին ՀԲԸՄ ցուցասրահում տեղի ունեցավ «Կոնվերգենցիա» խմբակային ցուցահանդեսի բացումը, որը ներկայացնում է տարաբնույթ տեխնիկայով, ոճերով աշխատող տասնյոթ երիտասարդ արվեստագետների գործերը։
Բալկոնում բանաստեղծ Կարեն Անտաշյանն է։
Մարտի 14-ին Ազգային գրադարանի փոքր դահլիճում տեղի ունեցավ արձակագիր, «ԱՐԻ» գրական գործակալության գրող Նարինե Կռոյանի «Դանիելի գիրքը» վեպի շնորհանդեսը։
Թե ինչու՞ է Ջորջը որոշել մեկնել Փարիզ, վերադառնալ Դադերյանի աշխատանքներով, պիտի որ դառնար նյութի հիմնական թեման, սակայն, կանադահայ արվեստագետի մտահոգություններն ավելի լայն շրջանակ են ընդգրկում։
Արդյունքները ներկայացվելու են «Մէկ կադր» կինոփառատոնի փակման արարողության ժամանակ։
Չափազանց նեղ փողոցներով, գունազրկված դռներով ու խարխուլ պատերով իրար կպած ցածրիկ տները վկայում են ուրիշ մի ժամանակաշրջանի մասին, ուրիշ մի մայրաքաղաքի մասին, որից այսօր շատ բան ջնջվել եւ անհետացել է։
«Նեթֆլիքսի» եւ Մարկեսի իրավահաջորդների՝ Ռոդրիգոյի եւ Գոնսալոյի (որդիները) համաձայնությունն ամրագրվել է մի քանի պայմանով․ «Հարյուր տարվա մենությունը» կէկրանավորվի որպես սերիալ, նկարահանումները տեղի կունենան Կոլումբիայում, լեզուն կլինի իսպաներենը:
Փետրվարի 27-ից մարտի 3-ն ընկած ժամանակահատվածում տեղի ունեցավ Gaiff Pro կինոյի զարգացման մասնագիտական հարթակի նախաձեռնած Հայկական ֆիլմ ֆորումը (ՀԲԸՄ-ի եւ Մոսկվա կ/թ-ի հետ համատեղ)։
«Նյու Յորք Թայմսն» ամփոփել է 2018 թվականի բեսթսելլերների իր տասնյակը։
Տեխնոլոգիական զարգացումների շնորհիվ, սակայն, նույն այդ օգտատերերը հնարավորություն ունեցան շատ արագ վերանայել «ինքնանկարի» մասին ունեցած իրենց պատկերացումները։
Հրաչյա Սարիբեկյանը ընթերցասերների շրջանում հայտնի է իր«Երկվորյակների արեւը», «Ապուշների ուղեւորությունը» վեպերով, «Այնտեղ աչքերդ երբ բացես» պատմվածքների եւ վիպակների ժողովածուով։
Հոլիվուդյան ամենասպասված գիշերվա՝ «Օսկար» ամենամյա մրցանակաբաշխության 2019-ի մրցանակակիրներն արդեն հայտնի են։ 91-րդ մրցանակաբաշխության հաղթողները.
Ուկրաինացի արձակագիր Լյուբկո Դերեշը, ով Հայաստանում առավել հայտնի է իր «Խաղաղարարը» վիպակների ժողովածուով, նախորդ տարվա նոյեմբերին Երեւանում էր։
Օրեր առաջ մեկնարկեց «Մէկ կադր» կարճ ֆիլմերի միջազգային 17-րդ փառատոնի հայտագրման այս տարվա գործընթացը։
Հոլանդաբնակ նկարիչ Ալիկ Ասատրյանը գործողություն եւ դադար բառերի միջեւ միշտ մեծ միջակետ դնող է․ սկսում է, շարունակ(վ)ում է օրեր շարունակ, հետեւողները շատ են, ինքն էլ անընդհատ կիսվում է։
Արդյոք այս պատմության մյուս դետալները, որոնք չեն ֆիքսվել, կարեւոր էին․ չգիտեմ, բայց համոզված եմ, որ հիշողությունս ի տարբերություն Ֆեյսբուքի «հիշողության», իր ալգորիթմով է գործում եւ դուրս է մղում անկարեւորը եւ/կամ տհաճը։
Նոյեմբերի վերջին մի գիշեր ոտքս վնասեցի․ արտաքին տեսքից ու արագ տաքացած մակերեսից հստակ էր՝ վնասվածքը լուրջ է:
1999-ի հոկտեմբերի 27-ն էր։ Ես պարզ, շատ պարզ հիշում եմ, որ մտածեցի՝ Ռուդիկը հիմա էստեղ լիներ, էդ մարդկանց հետ մեռնելու էր։
1986 թվականից սկսած Թյորնլին լուսանկարել է Խորհրդային երկրներում տեղի ունեցող իրադարձությունները, խորհրդային քաղաքացուն, ապա մեծ տերության անկումն ու հետխորհրդային սոցիալ-տնտեսական ճգնաժամը։
Բալկոնում մշակութային մենեջեր, համադրող Աննա Կամայն է։
Հա, մեդիան երկրորդայնացնելու խնդիր ունի, բայց կախված մեր կրթությունից եւ կյանքի որակից, մենք ենք որոշում ինչ «ուտել» այդ մեդիայից։
Ամերիկահայ նկարչուհի Վարդենի Մոստիչեանը 2017 թվականին միակողմանի տոմս գնեց ու Բոստոնից ժամանեց Երեւան։ Հանդիպեցինք արդեն այս տարի՝ ամռանը, երբ կարճ ժամանակով նորից Երեւանում էր
Բալկոնում քաղաքանկարիչ Պետո Պողոսյանն է։
Ուզում եմ կինո սարքել, բայց ուզում եմ պրոցեսը երեւա, ես չէ, որ հայաստանցին մի կտոր մտածի, թե մարդն ինչպես է այդքան պատմությունից հետո հասնում այստեղ։