Այս տեղը, որ այստեղ է, մեղրի համ ունի։
գրում է․ «ինչ-որ պահից սկսած ես հասկացա, որ լրիվ ամայացել եմ, որ ամայացրել եմ շուրջս»։
Երեկվանից՝ սեպտեմբերի 18-ից, արդեն գրասեղանիս է «Խաննա»-ն, գրախանութներում՝ նույնպես։
«Սաղսարա» թիմի հաջորդ կանգառի մանրամասները դեռեւս քննարկման փուլում են։
Արդեն չորս օր է՝ Սաղսարա ստեղծագործական թիմի մի մասը գտնվում է Լոռու մարզի Վարդաբլուր գյուղում։
«Սաղսարա» ստեղծագործական, հետազոտական-երաժշտական թիմը ներկայացնում է թվով չորրորդ՝ «Սաղսարա-Ծովինար» ֆիլմը, որի նկարահանման աշխատանքները սկսվել էին 2019-ի մարտի սկզբին։
Նվարդի ինքնամեկուսացմանն անդրադառնալու եւ «խորհրդավոր» այդ կղզուց նրա ձայնը լսելու առիթը Odd bodies of my Buddies (ընկերներիս տարօրինակ մարմինները) պարբերական շարքն է։
Երեւանը երեւում է առանց գործողության՝ երբեմնի նշումներով, որոնք ամրագրվել են դարպասներին, ցանկապատերին, սյուներին եւ անգամ գազի հաշվիչների վրա։
Փարիզաբնակ արտիստ, մնջախաղաց Վահրամ Զարյանն ինքնամեկուսացվել է երեք շաբաթ առաջ՝ անմիջապես այն բանից հետո, երբ Franc Inter-ով հնչեց Մակրոնի «Արգելվում է տնից դուրս գալ» հայտարարությունը․․․
Ռեժիսոր, մուլտիպլիկատոր Նառառա Մուրադյանի ֆեյսբուքյան էջին մարտի 23-ին հայտնվեց ինքնամեկուսացման հաշթեգով առաջին գրառումը (Quarantine and Isolation), ավելի ճիշտ՝ դրվագ-պատկերը։ Հետո նույն օրը հայտվնեց երկրորդը, երրորդը։
Մարդ արարածը քանդեց իր տունը․ վատ օրեր են սպասվում աշխարհին, դեռ շատ վատ օրեր․․․ Ափսո՜ս։ Չընկճվես, պանիկայի չենթարկվես ու․․․ Հա՜, որ ես էս կորոնա վիրուսից մեռա, չտխրես, չլացես
Կասկադին հարող տարածքում ակտիվ են առաքիչներն ու ծաղկավաճառները, որոնցից մեկը գնորդին ասում է․ «Ծաղիկ առնող չկա, բայց մարդիկ ուրախանում են, երբ տեսնում են, որ շարունակում եմ ծաղիկ ծախել»․․․
Այսուհետ Բալկոնից բալկոն ձեւաչափը ներկայացնում է համառոտ նամակ-տեքստ եւ վիդեոուղերձ։
Նամակը չեմ գրել, բայց կարդացել եմ Արամի «Օվկիանոսը»․ ծայրից ծայր, նորից։
Սրանից ավելի էլ ի՞նչ կարող էի ինձ ցանկանալ։ Էս պատկերին զուգահեռվում է Մալմին՝ խոնավ կտորը ձեռքին, ռոկոկո շուշեղենով հագեցած սերվանտի փոշին մաքրելու իր մանրակրկիտ աշխատանքով։
Նրան հոդվածներ են պատվիրում «Թայմսն» ու «Ֆիագարոն»։
Բալկոնում բանաստեղծ, արձակագիր, հրապարակախոս Մհեր Արշակյանն է։
«Նման համաժողովները շատ բարենպաստ են, քանի որ կարեւոր է խնդիրների բարձրաձայնումը երկխոսության հարթակի ձեւաչափով՝ խնդիրների հանգուցալուծում գտնելու համար»
Դեկետեմբերի 12-ին՝ ժամը՝ 14։00-ին, «Ալբերտ եւ Թովէ Բոյաջյան» ցուցասրահում տեղի կունենա «Զգայուն մակերեսներ» անվանումով ցուցահանդեսի բացումը
Ցուցահանդեսի համադրողը Իռեն Բարսեղյանն է:
Ամեն գյուղում սպասում եմ, որ ․․․ Իմ սպասելիքները չեն լինելու, բայց փոխարենն ավելի լավ բան է լինելու։
Կինո եւ գրականություն առնչության խնդրականացման, առանձին-առանձին դիտարկման եւ փոխազդեցության/փոխներթափանցման հարցերի շուրջ խոսում էին լրագրող, կինոքննադատ Կարեն Ավետիսյանը եւ արձակագիր, գրականագետ Հրաչ Սարիբեկյանը։
Հանդիպման հարցուպատասխանի հատվածում տղան կանգնում է, հարցնում՝ կարո՞ղ է բեմ բարձրանալ։ Լսարանն անսպասելի ծափահարում է, սպասում տղայի ասելիքին։
Ասում էր․ «Բա՛ց թող ձեռքդ, մի՛ վախենա կորցնելուց․ այն, ինչ գնալու է, կգնա»։
Փառատոնի ծրագրային իրադարձություններին զուգահեռ գործում է գրքի տոնավաճառը․ մասնակից հայկական հրատարակչությունները սահմանել են 20-40% զեղչի հնարավորություն:
Բալկոնում ազգագրագետ, հետազոտող, արձակագիր Լուսինե Խառատյանն է։
հնարավոր ձեւերով սահմանվում է որպես –դու։ տար-անցիկ միջնորդությունը,
«ՀուԶԱՆՔ ու ԶԱՆԳ»-ն իրականացվում է ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարության աջակցությամբ։
Արսեն Գրիգորյանը ծնվել է տանը։ Եկել է տատմերը, ով ընդունել է ծնունդը, իսկ այդ նույն ընթացքում կողքի սենյակում իրենից ավագ երեք երեխաները՝ երկու քույրներն ու եղբայրը սպասել են։
Իմ պատմվածքների մեծ մասը գրում եմ առաջին դեմքով, այդ հետո է, որ աշխատելու ընթացքում փոխում եմ երրորդ դեմքի․ այդպես հեշտ է կերպարի մեջ մտնել՝ անկախ այն բանից, որ պատմությունների մեծ մասը հորինված է։
«Եվրասիադոկ»-ն իր գործունեության ընթացքում արդեն ունեցել է 182 մասնակից 11 երկրից, ընդհանուր հաշվով 26 դասընթաց եւ 7 համատեղ արտադրության ֆորում։ Ութերորդ տարին անընդմեջ ֆորումի անցկացման վայրը Հայաստանն է։
Հոկտեմբերի 16-ին՝ ժամը՝ 19։00-ին, «Իլիկ» սրճարանում տեղի կունենա Բյուրակն Իշխանյանի «Դժվար հիշվող անուն» պատմվածքների ժողովածուի շնորհանդեսը («Ինքնագիր» գրական ակումբ)։
Բալկոնում թատերագետ, արվեստագիտության թեկնածու, ՀՀ Կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարի տեղակալ Արա Խզմալյանն է։
Ինքը երեւի զարմանքի սեփական տարածությունն ունի ու ապրում է այդտեղ։
Սեպտեմբերի 20-ին «Դալան» ցուցասրահում բացվեց Սամվել Սաղաթելյանի անհատական՝ «Մարմին․ մետամորֆոզներ» շարքի ցուցահանդեսը։ Համադրողը Էլլա Կանեգարիանն է։
2011 թվականին Էջմիածնում մի քանի ամիս ապրելու որոշում կայացրի։ Ընկերներիցս մեկը քաղաքի կենտրոնում վարձակալել էր մի բնակարան, որը շենքի կառուցման առաջին իսկ օրվանից փոփոխության չէր ենթարկվել։
Դերասան եւ պրոդյուսեր Արբեն Ժարկուն սեպտեմբեր ամսվա վերջին շաբաթվա ընթացքում Հայաստանի անկախ կինոգործիչների համայնքի (IFCA) հրավերով կժամանի Երեւան՝ արդյունավետ հանդիպում վարելու նպատակով (աշխատարանի ձեւաչափով)՝ ներկայացնեելով Կոսովոյի կինոարտադրութ
«Խոսելու հնարավորությունն ու խոսքի իրավունքը տարբեր են։ Ավտորիտար իշխանությունները շատ հաճախ խաղարկում են այս տարբերությունն, այսինքն, եթե քո երկիրը Հյուսիսային Կորեա չէ, ուրեմն՝ Ֆրանսիայից հինգ է պակաս»։
Բալկոնում գրականագետ, դերասանուհի, պրոֆեսոր Անահիտ Արամունի Քեշիշյանն է։
Ես ճառեր ասել չեմ կարող, խոսելն էլ գուցե լավ չի ստացվում, բայց երբ գործիքով եմ, կրկնակի, եռակի ինքնավստահ եմ զգում ինձ։ Թառի, մտքիս եւ գործողություններիս սիներգիան հստակ է։
Կարդացի վեպդ ու հիշեցի, որ տարիներ առաջ մտա Դրամատիկականի շենք ոչ որպես հանդիսատես․ եկել էի որպես լրագրող ու քեզ տեսնելու էի առաջին անգամ։ Այս վեպիցդ հետո նորից ու նորովի «մտա» Դրամատիկական։
Երբ մտածում եմ՝ իր մասին պիտի խոսեմ երրորդ դեմքով, դիրք է փոխվում․ երբեք այսպիսի փորձ չեմ ունեցել։
Այսօր Ծաղկաձորում մեկնարկեց Լեոնիդ Ենգիբարյանի անվան մնջախաղի միջազգային 7-րդ փառատոնը։
Բալկոնում քաղաքին շատ ծանոթ արվեստասեր Մաշան է (Մաշա Մաթեւոսյանը)
Բալկոնում բանաստեղծ, արձակագիր Կարեն Ղարսլյանն է։
Փառատոնը՝ որպես մշակութային իրողություն եւ գոնե թե տարածաշրջանի իմաստով կարեւոր իրադարձություն, այս տարի «բացեց» դռներ, որոնք մասնավորինն են, ցուցադրեց ֆիլմեր, որոնք հարցադրումներ առաջ քաշեցին, փորձեց «ծռել» այն, ինչ հնարավոր է։
Երեւանի կենտրոնի վերջին վերնակուլյար թաղամասի՝ Ֆիրդուսի մասին ստեղծվել է «Ֆիրդուս․տեղի հիշողությունը» յուրօրինակ գիրքը, որի բովանդակությունը պայմանավորված է բնակիչների հիշողության եւ մասնագիտակաան տարբեր տեքստերի միասնական ներկայացմամբ։
Մեկ անդրադարձի միջոցով բավականին դժվար է մանրամասն ներկայացնել մեկ շաբաթ տեւողությամբ բազմաշերտ փառատոնի բոլոր իրադարձությունները եւ բովանդակային կոնտեքստը:
Տարածաշրջանային համայնապատկեր մրցույթում FIPRESCI մրցանակին արժանացավ Թինաթին Քաջրիշվիլի «Հորիզոնը»։