Ես գրկում եմ պարանոցդ՝ մեջքով քեզ կանգնած: Դու դնում ես գլուխդ ուսիս՝ կիսափակելով մի աչքդ ու լայն բացելով մյուսը, ինչպես կարող ես միայն դու: Ես շոյում եմ մռութդ, խառնում բաշդ, գրկում քեզ ամուր-ամուր…
Երեք վարակված կովն արդեն ամենաբարբարոս կերպով իջեցվել էին «ՈւԱԶ»-ից և պատի տակ կանգնած՝ աղոտ աչքերով այսուայնկողմ էին նայում:
Երինջը ծանր շնչում էր: Քթանցքներից ու կիսաբաց աղոտ աչքերից հոսում էր: Եթե չլիներ ծանր շնչառությունը, կարելի էր կարծել, թե կովը սատկած է: Վաղ առավոտ էր: Գյուղացիներն անցնում էին բահերով՝ իրենց բոստանների համար ջուր կապելու, նայում էին ընկած կովին...
Այս տարին ես սկսեցի Երեւանի փողոցներից դեպի կենտրոնական ոստիկանական բաժանմունք ճամփորդություններով: Ոչ հարբած էի, ոչ ...
Աղջնակը խոշոր, շփոթված աչքերով նայում է իր առջեւ կանգնած ձիուն: Նա ունակ չէ ինքնուրույն քայլելու, պահպանելու հավասարակշռությունը: Մանկական ուղեղային կաթված, թույլ մկաններ, ինքնուրույն չես կարող, սպասիր օգնեմ… Այս բառերն` ուղղված իրեն, նա լսում...
Ես միշտ երազել եմ սեփական ձի ունենալ: «Վախեցիր երազանքիցդ, այն կարող է իրականանալ», – պտտվում էր գլխումս, երբ անձրեւի տակ կանգնած նայում էի առաջին սեփական ձիուս, որի համար հենց նոր վճարել էի ընդամենը 100 000 դրամ:
Այդ օրվանից ես դարձա բժիշկ։ Ընդ որում` ոչ սովորական բժիշկ, ումից երեխաները վախենում են, այլ բժիշկ, ում մոտ «ընդունելության» գալիս են վազելով ...
Ու միանգամից հպարտություն զգաց իր ճարպիկ աղջկա համար. տես, թե ինչպես է իրեն ներկայացնում:
Գոհարիկը խենթանում է մեքենաների համար։ Վարժ տարբերում է մեքենաների տեսակները, գիտի, որ «ձմռանը պետք է անտիֆրիզ լցնել ռադիատորի մեջ, որ չսառչի», ...
Սենյակի յուրաքանչյուր սանտիմետրը զբաղեցված է երաժշտական գործիքներով. կարծես մի հսկայական նվագախումբ լուռ նվագում է ցուրտ սենյակում։
Տարոն Տոնոյանը Երեւանի պետական բժշկական համալսարանի վերջին կուրսի ուսանող էր, երբ սկսեց Ղարաբաղյան պատերազմը։
Ըստ վիճակագրության՝ աշխարհում յուրաքանչյուր հազար երեխայից մեկը ծնվում է այս արատով։ «Հայաստանում,- ասում է բժիշկ Քոչարյանը,- վիճակագրությունը տարեկան 40-50 երեխա է»։
Հովսեփի պապը գյուղում ընկերական հավաքույթներին թառ էր նվագում եւ ավագ թոռին սովորեցնում նվագել մի հին դոդուկ՝ իրեն նվագակցելու համար։
Ենոքավանը կարելի է անվանել կոլորիտային պապիկների գյուղ։ Նրանց հետ կարելի է անվերջ զրուցել։ Անվերջ կարելի է լսել նրանց կյանքի պարզ ու իմաստուն, միամիտ ու իդեալիստական շարադրանքը։
Ենոքավան ժամանելիս ասացի, որ ուզում եմ խոսել գյուղի տարեցների հետ՝ գյուղի պատմության ու ներկա իրավիճակի վերաբերյալ։
«Երբ ավարտեցինք ֆիլմի նկարահանումները,- պատմում է Ջուսի Ֆլեմինգ Բյորնը,- ֆիլմի ռեժիսորը, որ ողջ կյանքում աթեիստ է եղել, ասաց, որ հիմա պարզապես ստիպված է հավատալ Աստծուն։
Դավիթին այսօր մանկապարտեզից տանելու եկավ եղբայրը։ Դաստիարակչուհու այն հարցին, թե ինչու մայրը չի եկել, յոթնամյա տղան պատասխանեց.
Այսպիսի կարգախոսներով պաստառներով զինված մի քանի հարյուր քուրդ Հայաստանի տարբեր շրջաններից նոյեմբերի 15-ին շարժվեցին Ս. Շահումյանի անվան հրապարակից մինչեւ ՄԱԿ-ի գրասենյակ։ Քայլերթի կազմակերպիչը «Քուրդ կանանց ազատ միությունն» էր, որը զբաղվում է...
Երեւանի Նոր Արեշ թաղամասի N փողոցը կարծես կենդանացած լինի մարդկային ճակատագրերի մասին հանճարեղ գրող Նար-Դոսի պատմվածքներից։ Նեղ, քանդված ճանապարհներով այս թաղամասում արձակած ցնցոտիներով, վայրի հայացքով, կիսադատարկ շիշը ձեռքին հարբեցողի ետեւից...
Գ. Սունդուկյանի անվան Ազգային ակադեմիական թատրոնի դերասան, ազգությամբ ասորի Ռազմիկ Խոսրոեւը հայ թատրոնի առաջին ներկայացուցիչն է, ով մարմնավորել է շեքսպիրյան Ռիչարդ Երկրորդի բարդ կերպարը:
Երեւանցի Սուսաննա Քալաշյանը նոր էր փոխադրվել ութերորդ դասարան, երբ նրան«փախցրեցին» հենց դպրոցի ճանապարհին: «Փախցնողը» ասորի էր, Վերին Դվին գյուղի բնակիչ: Այդ օրվանից անցել է արդեն քառասուն տարուց ավելի: Սուսաննան ունի չորս երերխա եւ տասնմեկ թոռ,...
Աշխարհում ապրում է շուրջ 40 մլն քուրդ. մոտ 20 մլն` Թուրքիայում, 9 մլն` Իրանում, 6 մլն` Իրաքում, 3 մլն` Սիրիայում, մյուսները ցրված են այլ վայրերում: Գործնականում բոլոր եվրոպական երկրներում քրդական սփյուռք կա: Ամենամեծ համայնքը` 1մլն մարդ, գրանցված է Գերմանիայում:
«Հայաստանում հաշմանդամների կարիքները սովորաբար գուշակում են, փոխանակ պարզապես նրանց հարցնեն, թե իրենց ինչ է պետք,- ասում է հատուկ կարիքներով մարդկանց աջակցության «Ունիսոն» հ/կ-ի գործադիր տնօրեն Արմեն Ալավերդյանը:
Տուրիստական բազայի նախկին աշխատակից եւ լուսանկարիչ Վազգենն այստեղ է տեղափոխվել 1994 թվականին: Տասներկու տարի նա զբաղեցրել է Արտաշենի գյուղապետի պաշտոնը:
«Երբ ընտանիքս Չարենցավանից տեղափոխվեց այս գյուղ, էստեղ միայն շինարարներն էին: 1999 թիվն էր, եւ այստեղ ոչինչ չկար: Մինչեւ 2002 թվականը էլեկտրականություն չունեինք: Հիմա ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամին անվճար հասնում է 60 կվտ էլեկտրաէներգիա: Շատերը մեքենա...
Ազատագրված տարածքներ տեղափոխվելու իրենց որոշումը Քաշաթաղի բնակիչներն առավել հաճախ բացատրում են վատ սոցիալական պայմաններով այն վայրերում, որտեղից իրենք եկել են:
1993 թ. ապրիլի 3-ին հայկական զորամիավորումներն ազատագրեցին Քարվաճառի (նախկին Քելբաջար) շրջանը: Հաշվի առնելով, որ այստեղ տեղափոխվել են Շահումյանի շրջանից բռնի տեղահանվածները` ԼՂՀ կառավարությունը շրջանը վերանվանել է Նոր Շահումյան, որի կենտրոնը Քարվաճառ...
Էմմա Գալստյանը Նոր Շահումյանի (նախկին Քելբաջարի) շրջանի Զուար գյուղի ամենաառաջին բնակիչն է: Նրա մասին գյուղում ասում են, որ ապրել է մի կյանք, որը հինգ կին միասին ի վիճակի չէին լինի ապրել:
Կահույքագործ եղբայրներ Գարիկ եւ Արտյոմ Բաբաջանյաններին մեքենա ձեռք բերելու համար պակասում էր հինգ հարյուր դոլար:
Հարցազրույց հեռուստառեժիսոր Արա Շիրինյանի հետ
Սիրելի ընթերցողներ, շնորհակալություն «Ամուսնության հայկական տարբերակ» հոդվածի արձագանքների համար:
«Գյուղում առանձնապես անելու բան չկա: Դասերից հետո տղերքով իջնում ենք գյուղամեջ, նստում, խոսում ենք դեսից-դենից, մի հասարակ սրճարան չունենք, որ աղջիկներին տանենք: Միայն ճաշարան կա, բայց էնտեղ երկու բաժակ սուրճի փոխարեն կարող ես շատ-շատ երկու ափսե...
Փոքրիկ Գեւորգն ու Էլյան ունեն ընդամենը երկու գիրք՝ «Սուտասանը» հայկական ժողովրդական հեքիաթը եւ անատոմիայի դասագիրքը:
Ռուզաննա եւ Էլեոնորա քույրերը սովորում են տարրական դասարանում:
Երեքամյա Էրիկն արդեն չորս ամիս է ապրում է Քաշաթաղի շրջկենտրոն Բերձորի գիշերօթիկ դպրոցում:
Բերձորի հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկ Արցախ Բունիաթյանն ասում է, որ իր հիվանդանոցում աշխատող բժիշկները, բացի իրենց հիմնական գործառույթից, հաճախ ստիպված են նաեւ գուշակի դեր կատարել:
Մայիսի սկզբին Վայոց ձորի մարզի Մալիշկա գյուղում հորդ անձրեւների հետեւանքով գետը դուրս էր եկել ափերից եւ ավերել վրայի չորս կամրջակները:
Հիմնված է իրական պատմության վրա, սակայն անունները փոխված են
Հայաստանի Հանրապետության Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի թիվ 28-Ն որոշման համաձայն՝ ստացիոնար բուժում իրականացնող բժշկական հաստատությունում ստացիոնար բուժման մեջ գտնվող՝ քվեարկության օրը տեղամասային կենտրոն ինքնուրույն ներկայանալու հնարավորություն...
Գյումրիում անձրեւը չի դադարում արդեն մի քանի օր: Փոքրիկ սենյակում, որը ծառայում է եւ՛ որպես հյուրասենյակ, եւ՛ խոհանոց, եւ՛ ննջարան, շարվում են տաշտերը, հենց անձրեւը փոքր- ինչ ուժեղանում է. առաստաղից սաստիկ կաթում է:
Այսպես է սկսվում սովորական զրույցը հարեւանուհիներ Անյա Կիրիլինայի եւ Օլգա Երշովայի միջեւ: Կամ էլ, օրինակ, որ ջուրը դարձյալ կտրել էին ու ստիպված են եղել դույլերով կրել հարեւանների բնակարաններից:
«Ցեղասպանության դեպքում խնդիրն այն է, որ հնարավոր չէ սպանել բոլորին. միշտ լինում են վերապրողներ: Ու այդ վերապրողները դառնում են «ճչացողներ»՝ մարդիկ, ովքեր չեն հանգստանա, մինչեւ աշխարհը չիմանա, թե ինչ է կատարվել»,- ասում է Պուլիտցերյան մրցանակակիր,...
Հաշմանդամների հիմնախնդիրներով զբաղվող հասարակական կազմակերպությունները հաճախ ասում են, թե հաշմանդամների մասին Հայաստանում հիշում են միայն հաշմանդամների միջազգային օրը՝ դեկտեմբերի 3-ին, եւ ընտրությունների ժամանակ:
Ջուր, սրճարան, ասֆալտ ճանապարհներին: Սա ամենակարեւորն է Արմավիրի մարզի Մյասնիկյան գյուղի բնակիչների լիակատար երջանկությունն ապահովելու համար:
Արմավիրի մարզի Մյասնիկյան գյուղը թափանցիկ է թվում կեսօրյա արեւի ճառագայթներում: Սակավաթիվ անցորդներն ու անգործները խեթ-խեթ նայում են վրաս:
«Մ.թ.ա. առաջին դարում հայոց արքա Տիգրան Մեծը ( 95-55 մ.թ.ա. ) ուղեւորվեց Պաղեստին` Պտղոմեադ քաղաքը գրոհելու, որպեսզի վրեժխնդիր լինի Կլեոպատրայից նրա որդի Դիոնիսոսի հանցանքի համար ընդդեմ իր հոր` Արտաշես Առաջինի: Քաղաքի պաշարումն այդպես էլ տեղի չունեցավ....
Անցորդները զարմացած կանգ էին առնում լայնորեն բացված դարպասների մոտ, որտեղից լսվում էին անհասկանալի լեզվով երգեր, եւ մի խումբ մարդիկ պարում էին պարզունակ պար՝ երկու քայլ առաջ, երկու քայլ ետ եւ այդպես երկա՜ր-երկա՜ր, անվերջ երաժշտության ներքո:
Գարնան սկզբին, ըստ արեգակնային-լուսնային օրացույցի, հրեական ադար ամսվա տասնչորսերորդ օրը հրեաները տոնում են Պուրիմի (եբրայերեն` վիճակ) տոնը:
Երեկոները երաժիշտները նվագում են իսպանական լատինո: Ելույթից առաջ առավոտից դնում են ձայնը, ընդմիջումներին խաղաթուղթ են խաղում եւ խմում են: